Het wordt tijd om lawaaiige toeristen te gaan weren
De tijd dat toeristenbureaus en VVV’s de strijd met elkaar aangingen om zoveel mogelijk toeristen naar stad en land te trekken, lijkt voorbij. Niet alleen steden als Venetië, Rome, Barcelona en New York beginnen last te krijgen van een massale stroom aan bezoekers.
Ook dichter bij huis in bijvoorbeeld Maastricht en het Heuvelland wordt het op sommige dagen teveel van het goede, en zou je wensen dat er wat minder gasten deze kant op komen.
Maar om dat goed te regelen en iedereen tevreden te stellen is een grote uitdaging. Fijn dat Maastricht zo populair is bij toeristen uit de rest van Nederland en ook de aangrenzende landen en verder. De ondernemers – van restauranthouders tot winkeliers – zijn er blij mee, want alleen van de eigen inwoners kunnen ze niet draaien. Maar wanneer worden het er te veel? Er is van alles bedacht om de stroom te reguleren. Bijvoorbeeld van het weekend naar door de week. Maar ja, je kunt niemand verplichten bepaalde dagen te komen. Hooguit kun je met bijvoorbeeld hotelprijzen trachten wat te sturen. Restauranthouders zouden door de week een extra voordelig menu kunnen aanbieden, wat her en der ook al gebeurt.
Klachten zijn er in de Limburgse hoofdstad ook over al die dagjesmensen die met korte broek en plastic zak door de stad banjeren, wat fastfood tot zich nemend en dan weer vertrekken. Nee, inderdaad, dat bevordert het imago van ‘sjiek en sjoen’ niet echt. Maar je kunt moeilijk de stadspoorten sluiten voor mensen met minder budget. Wel zou je misschien wat zuiniger kunnen zijn met vergunningen voor fastfoodzaken. Met de opening van de zoveelste goedkope pizzeria of burgertent versterk je niet de kwaliteit van de stad. Maar ja, het leed is in veel straten al geschied, terugdraaien zal lastig zijn. Ik vrees dat het ook past in een tijdsbeeld, het is allemaal wat platter geworden. Helaas, ik had het liever anders gezien maar kennelijk is dat de trend.
En vraag de politie om eindelijk eens consequent in het weekend te controleren op geluid en snelheid, zoveel mankracht hoeft dat niet te kosten.
Het Heuvelland, waar ik eveneens dagelijks mag vertoeven, heeft soortgelijke problemen, zij het in andere vorm. De klachten van te veel wielrenners herken ik zelf minder. Het barst er van, dat is zeker zo. En sommigen rijden ook roekeloos, midden op de weg, niet oplettend in de bochten, denkend dat ze midden in de Amstel Gold Race zitten. Maar ach, ze maken geen enkel lawaai, stoten geen uitlaatgassen uit, ze zijn sportief bezig en de meesten stoppen onderweg bij een terras voor een stukje vlaai en een kop koffie, en bezoeken bij een meerdaags verblijf ook nog een lokaal hotel en restaurant. Naar mijn idee een win-win-situatie.
Voor wandelaars geldt minstens hetzelfde. Daar heb je in feite helemaal geen last van. Ze ontdekken de mooie natuur, maken doorgaans geen rotzooi, geen kabaal, en trekkend fluitend van herberg naar herberg.
Nee, dan die motoren, dat vind ik echt andere koek. De protesten van de gemeenten in het Heuvelland tegen Maastricht Aachen Airport kan ik niet helemaal volgen. Als ik twee vliegtuigen per dag hoor overkomen – op al best een redelijke hoogte – dan is het veel. Maar al dan niet opgevoerde motoren hoor ik de héle dag, zeker in het weekend. Lekker bochten draaien in Limburgse heuvels, liefst met een hele groep achter elkaar. Ik gun hen hun plezier, maar ze lijken zich niet bewust van de overlast die ze in dit prachtige gebied veroorzaken. Er zitten echte liefhebbers bij die zich gedragen en een motor rijden die geluidsarm is afgesteld. Maar de nodigen maken zó een hels lawaai dat je ze een dorp verder al hoort. Bovendien vormen ze een gevaar voor met name fietsers en wandelaars. Laatst trok er een karavaan van maar liefst zo’n duizend ‘oldtimer-bromfietsen’ voorbij, enkele uren aan een stuk. De oldtimer-vrienden lieten een spoor van decibels en blauwe dampen achter zich. De meeste stalen tweewielers van vroegere merken zoals Zündapp en Kreidler Florett zijn door deze hobbyisten voorzien van een extra ‘vet’ geluid. Prima, maar ik zou zeggen, ga er lekker rondjes mee rijden op een afgelegen industrieterrein, maar verziek niet de zondagmiddag van de dorpsbewoners en de natuurvriendelijke recreanten. Vreemd dat er voor dat soort toertochten nog vergunningen worden afgegeven, anno 2024.
Oplossingen voor meer duurzaamheid en veiligheid zijn niet gemakkelijk maar wel degelijk mogelijk. Ik doe een voorzet: doe als gemeenten niet moeilijk over fietstoertochten, maar verbied in het vervolg die gemotoriseerde toertochten. En vraag de politie om eindelijk eens consequent in het weekend te controleren op geluid en snelheid, zoveel mankracht hoeft dat niet te kosten. Dat werkt gegarandeerd ontmoedigend voor die coureurs die menen dat het Heuvelland een motorcircuit is. En tenslotte, laat de verenigingen bij dorpsfeesten ook gewoon de doorgaande route voor buffetten, attracties en muziekgezelschappen gebruiken. De locals weten indien nodig wel een omweggetje te vinden en met de fiets kom je er nog wel tussendoor, gewoon even afstappen. Maar de snelheidsduivels en lawaaimakers vaar je daarmee efficiënt in de wielen.
