Geen blote borst, wel een doodsbedreiging
Sinds de social media er zijn, is er heel veel veranderd. Zonder Twitter was er geen bestorming van het Capitool in Washington geweest. Dat beseft dit Amerikaanse digitale platform nu ook en daarom hebben ze de account van Donald J. Trump nu eindelijk eraf gegooid. Facebook en Instagram hadden deze week al het account voor de rest van zijn ambtstermijn geblokkeerd.
Rijkelijk laat allemaal. Maar het is ook een dilemma. Wanneer blokkeer je een tweet of een hele account? Trump is niet de enige politieke leider met dictatoriale trekken, die zich van deze sociale media bedient. Ook in China, in Rusland en in het Midden-Oosten gebeurt dat. Niet bepaald landen waar de democratie wordt toegejuicht. Sterker nog, alle accounts, tweets en andere berichten die de overheid niet welgevallig is, worden geblokkeerd.
Het is heel lastig om kwalijke berichten te filteren, zeggen ze bij Twitter en Facebook. Nou, ze zijn er wel toe in staat om bijvoorbeeld elke blote borst door filters af te halen, die worden als ‘zeer ongeschikt’ bevonden voor de gebruikers. Zelfs als het een afbeelding is van een schilderij uit de 17e eeuw. Een erg preuts principe maar die dubbelzinnigheid is in Amerika niet vreemd. Maar blijkbaar staan er geen of in ieder geval onvoldoende filters op allerlei doodsbedreigingen, haatberichten en andere opruiende en ronduit gevaarlijke tweets. Het wordt hoog tijd dat deze platforms, die miljarden verdienen, hun filters eens drastisch gaan oppoetsen en opnieuw gaan instellen.
Niet voor niks heeft Trump al jaren op een schandalige wijze geageerd tegen journalisten van onder meer CNN en de New York Times. Natuurlijk, want die prikten zijn leugens door.
We hebben deze week gezien waar het toe kan leiden, als mensen worden opgehitst. In dit geval zelfs al vier jaar lang door de president van het land zelf. De man van wie de meesten in Europa vier jaar geleden al dachten dat hij niet helemaal goed spoorde in zijn hoofd, maar waar ze daar in de Verenigde Staten nu pas achter zijn gekomen.
In tegenstelling tot in China, Rusland en het Midden-Oosten heb je in Europa en in de Verenigde Staten gelukkig wel nog een onafhankelijke pers. Niet voor niks heeft Trump al jaren op een schandalige wijze geageerd tegen journalisten van onder meer CNN en de New York Times. Natuurlijk, want die prikten zijn leugens door. Die wisten dat juist hij fakenews bracht en niet zij. Het was indrukwekkend om deze week CNN op de voet te volgen. Staaltje van topjournalistiek en duiding. Ook de dappere cameraploeg van ITV die vanuit het Capitool de aanval vastlegde, verrichtte historisch werk.
In echte dictaturen krijgen dat soort media al geen kans meer, in Amerika gelukkig nog wel, ook al werden zij van de week op een grove manier aangevallen door die bendes die opgezweept werden door de man die eigenlijk de grondwet en dus ook de persvrijheid zou moeten verdedigen.
Het klinkt sympathiek dat er kanalen buiten de traditionele media om zijn gekomen waar iedereen zelf ‘journalistje’ kan spelen en van alles kan posten. Het volk aan het woord. De meesten maken daar op een leuke en / of slimme manier gebruik van. Maar ik verbaas me erover dat er toch heel wat mensen zijn die al die samenzweringstheorieën op Facebook en Twitter geloven. Zoals rondom corona en de vaccins. En die zich op basis van de meest extreme en ronduit domme berichten, gepost door labiele populisten, bijvoorbeeld niet meer durven te laten vaccineren.
Nee, je hoeft de traditionele media niet per definitie te geloven. Niet elke journalist is even objectief. Er zijn er nogal wat die neigen naar zelfgenoegzaamheid en enkel kritisch zijn naar degenen die niet passen in hun eigen politieke richting. Dat hoort niet in dit vak, maar het gebeurt.
Niettemin vind je bij de gemiddelde kranten en nieuwszenders toch veel meer degelijke informatie dan op al die sociale media, waar er niemand blijkt te zijn, die vakkundig kijkt waar die informatie vandaan komt en of die enigszins op feiten gebaseerd is.
Dat is heel verontrustend en kan tot grote ellende leiden, zoals we deze week gezien hebben.
