Nieuwjaarsbijeenkomsten en speeches
Zo, we zijn er nu wel zo’n beetje doorheen, met al die nieuwjaarsbijeenkomsten. Hoewel het in België nog de hele maand doorgaat. Maar voor mij is het even genoeg geweest. Ik heb een selectie gemaakt, heb met veel mensen gesproken en dat is weer aanleiding voor nieuwe initiatieven. Maar waar ik nooit aan zal wennen, dat is dat een aantal mensen niet voor de microfoon is weg te krijgen, terwijl niemand erop zit te wachten. Eén spreker per bijeenkomst, met dan nog het liefst maximaal vijf minuten tekst, dat is meer dan genoeg. Alle andere toespraken gaan op in de massa, niemand luistert ernaar.
Voor mij begon de serie nieuwjaarsbijeenkomsten in het gouvernement in Maastricht. Zo’n duizend bezoekers en anders dan gezegd en geschreven wordt, die receptie is zeker niet alleen voor ‘de bobo’s’. Natuurlijk zie je er burgemeesters en andere bestuurders, maar ik ben er ook een boel mensen van carnavalsverenigingen, harmonieën, zangkoren en wat dies meer zij tegengekomen. Degenen die over bobo’s praten, zijn er duidelijk zelf niet geweest. Een prima verzorgde receptie trouwens, met mooie amuses van Tout à Fait en Manjefiek. Met Limburgs bier, van Alfa deze keer, en diverse wijnen die ik niet geproefd heb, vanwege het voornemen van een frisse start van het nieuwe jaar. Eén speech, van Theo Bovens. De juiste toonzetting, met wat humor. Ietsje langer dan 5 minuten, maar toch nog te behappen. Prima formule.
Dan hadden we de Nieuwjaarslunch van ‘de nalatenschap van Hendrik VIII’ in La Butte aux Bois. Een zittend festijn dus met Leo van der Kant van het organiserende sprekersbureau Assemblee als hogepriester. Ik doe daar mijn ding, in dit geval voor L1 en Chapeau, en dan ben ik vertrokken. Een lunch met voorontvangst van 11 uur ’s morgens tot 17-18 uur ’s avonds, dat ga ik mezelf niet aandoen, en mijn familie en vrienden ook niet. Heel veel toespraken daar elk jaar, maar ja, dat kun je verwachten van een sprekersbureau. Dat is hun core business.
De preview afgelopen week van de autobeurs Interclassics in MECC Maastricht was geen receptie maar een evenement. Een combinatie van ontvangst, diner en nazit. Voor 500 mensen, die daar keurig pp een bedrag van 250 euro voor neertellen. Overigens krijgen ze daar ook wel wat voor. Echte champagne (heb ik op geen enkele nieuwjaarsbijeenkomst verder gezien of geproefd), uitstekende wijnen, een mooi diner door de chefs Edwin Soumang (One) en Servais Tielman (Cucina del Mondo), met de hulp van Maison van den Boer, en natuurlijk heel veel bijzondere auto’s. Alleen erg veel tekst voor de zeer luid staande microfoon. Het enige moment dat het publiek oplette, was bij het gesprek met prins Bernhard jr, omdat dit ging over iets wezenlijks, namelijk de strijd tegen lymfklierkanker, die hij zelf overwonnen had. Dan zie je iedereen aandachtig luisteren. Maar alle andere verhalen voor de microfoon, hoe goed ook bedoeld, konden het geroezemoes aan de tafels niet of nauwelijks overstijgen. Begrijpelijk omdat mensen daar allerlei relaties hebben uitgenodigd met wie ze willen converseren. Dan heb je geen zin om constant over het volume van de geluidsboxen heen te communiceren. En alleen maar zwijgen en luisteren, daar is zo’n avond niet voor bedoeld. Dat het team van Interclassics een fantastische beurs heeft opgebouwd, dat kan ook in één zin gezegd worden in plaats van elk teamlid te interviewen. De toespraken van de politici en de interviews met de koks, het is zonde van de energie. En ook zo’n veiling voor het goede doel, het vergt allemaal veel tijd.
Door al die praatsessies liep het programma flink uit en ging de nazit verloren, want nagenoeg iedereen vertrok voor of meteen na het dessert naar huis, omdat de dag erna weer gewerkt moest worden. Let wel, een bijzonder mooie beurs, dus wie de kans heeft, ga er even naar toe dit weekeinde.
Daags erop was ik dan nog bij de ondernemersvereniging VOKA in Hasselt. Die bouwen elk jaar gewoon een grote feesttent achter hun eigen kantoorpand en richten die in als een soort nightclub, compleet met sfeerverlichting, eetbuffetten en overal wijn en bier. Daar komen maar liefst drieduizend mensen op af. Perfect verzorgde bijeenkomst met feestelijk geklede publiek, en heel veel bekenden. En maar één toespraak van de voorzitter (Francis Wanten), die doet daar pakweg drie minuten over. Zodat er alle ruimte en tijd was om met zoveel mogelijk zakelijke relaties, bestuurders en andere mensen te praten en hen een goede gezondheid te wensen. En daar is zo’n nieuwjaarsbijeenkomst toch eigenlijk voor bedoeld.
Jo Cortenraedt
