Blog Jo Cortenraedt

Stel ik ben een horeca-ondernemer

tekst Jo Cortenraedt

Hoe zou ik zelf reageren op het coronabeleid van de overheid als ik horeca-ondernemer zou zijn? Ik ben nu een regelmatig horeca-bezoeker, dat is een heel andere positie. In die rol heb ik het redelijk gemakkelijk. Ik ben van de eerste lichting besmette mensen. Dat bleek toen al best goed te gaan qua weerstand van mijn lichaam. En met ook nog een dubbele vaccinatie met Biontech-Pfizer Grand Cru ben ik dus in feite driedubbel beschermd. Ik waan me niet onaantastbaar, maar ga niet meer overal op anderhalve meter staan, draag alleen een mondkapje als dat op de betreffende locatie gewenst wordt. En af en toe schud ik zelfs iemand de hand.

In Frankrijk en Duitsland heb ik gemerkt dat zo’n coronacheck in de horeca en bij evenementen heel vlot en gemakkelijk gaat. Kost het personeel 5 seconden per persoon. Maal bijvoorbeeld 40 klanten is dat dan nog geen 5 minuten werk op een hele avond. Veel gemakkelijker dan vorig jaar dat gedoe met het noteren van allerlei klantengegevens. Laatst was ik op een evenement georganiseerd door Michelin. Daar kwam je alleen binnen met zo’n vaccinatie- of testbewijs. Heb niemand horen klagen.

Maar goed, in Nederland is alles anders, dus ook het invoeren van het vaccinatiebewijs. Ik heb allerlei reacties in de (social) media voorbij zien komen. Dan denk ik, oei, wat heftig allemaal. Is het zó erg? Soms wordt zelfs de Tweede Wereldoorlog erbij gehaald, volgens mij toch echt van een andere orde.

Ik denk, kunnen we ons niet beter zorgen maken om veel grotere problemen? De enorme criminaliteit, de sociale wantoestanden, de milieuvervuiling, de woningnood en nog wat zaken.

Als ik horeca-ondernemer zou zijn, dan zou ik vooral niet te snel een standpunt hierover innemen en dat zeker niet al te zeer naar buiten dragen. De horeca heeft het heel zwaar gehad tijdens de coronacrisis. Maar we mogen ook constateren dat vermoedelijk nergens ter wereld zo veel steun vanuit de overheid is gegeven om het verlies zoveel mogelijk te compenseren. Bovendien, en dat is heel fijn, de consument wil weer heel graag geld uitgeven in de horeca. In de betere restaurants is het lastig om nog ergens een plek te krijgen, ze hangen er met de benen buiten. De gasten zijn ook bereid geld uit te geven, aan bijvoorbeeld een wat betere wijn. Dus ik ben in het algemeen heel optimistisch over de toekomst van de horecasector, al is het personeelstekort wel een groot probleem. Lijkt me goed dat we als maatschappij daar aan gaan werken, daar hebben we meer aan dan een hoop gesteggel over die coronapas.

Ik zou als horeca-ondernemer die coronacheck wel invoeren en allereerst mijn personeel motiveren om zich te laten vaccineren. Met als belangrijkste reden dat je een dienstbaar beroep hebt en met veel mensen in contact komt. Een onderdeel van gastvrijheid is dan in mijn ogen ook een stukje veiligheid naar de gasten toe. Een ander belangrijk argument dat ik zou meegeven is dat je op die manier meehelpt dat mensen die met een andere aandoening op een wachtlijst staan van een ziekenhuis, sneller aan de beurt komen. Want nu liggen toch nog heel wat ziekenhuisbedden vol met niet-gevaccineerden. Maar stel dat ik nou toch om een of andere reden tegen die coronapas zou zijn, dan zou ik het niet naar buiten toe gaan roepen. Want dan kom ik anders bovenaan de lijst te staan van de handhavers die er dan toch op uit moeten gaan trekken. Dan zou ik kijken of ik dat met vertrouwde gasten zo discreet mogelijk zou oplossen. Als ik me teveel als anti-vaccinatie-activist zou opstellen, dan verspeel ik mogelijk het vertrouwen van een aantal vaste klanten die de veiligheid wel op prijs stellen. En dan maak ik mijn zaak aantrekkelijk voor degenen die fel tegen vaccinatie zijn. Niet allemaal ‘wappies’ maar wellicht voor een groot deel toch niet behorend tot mijn doelgroep.

 

Het personeelstekort is een veel groter probleem dan de coronapas

In ieder geval zou ik alles eens rustig op een rijtje zetten en kijken hoe het gaat lopen. Waarschijnlijk wordt de soep namelijk niet zo heet gegeten en met een beetje geluk zijn we er over een paar maanden helemaal van af. Dus zo heftig is het allemaal niet.

Maar goed, ik ben dus niet die ondernemer, ik ben de gast. En die hoopt vooral op een plezierige en gastvrije sfeer, op een topservice, heerlijke gerechten en prachtige wijnen. Daar wil ik graag voor betalen.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Jo Cortenraedt

Jo Cortenraedt

Hoofdredacteur, uitgever en allround journalist

Jo Cortenraedt is allround journalist met tientallen jaren ervaring in Nederland en daarbuiten. Hij werkte onder meer voor het ANP, het NOS-journaal en De Telegraaf. Hij startte in 1997 als hoofdredacteur en uitgever Chapeau Magazine, in hetzelfde jaar was hij betrokken bij de start van de regionale televisie in Limburg.

Voor beide media is hij nog steeds volop actief met verhalen, reportages, columns en beschouwingen. In de eerste fase van zijn carrière stonden vooral het actuele nieuws en politiek centraal. Tegenwoordig zijn dat eerder specialisaties zoals kunst- en cultuur, gastronomie, human interest en de kwaliteit van leven.

Zijn brede netwerk, van TEFAF tot André Rieu, draagt bij aan de positie van Chapeau in zowel Limburg, als ook in de rest van Nederland en in België.

Jo Cortenraedt 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws