Koop een tractor en protesteer
Met heel veel dingen ben ik het niet eens in onze samenleving, zonder een brompot te willen worden. Teveel om hier allemaal op te noemen. Die alsmaar uitdijende bureaucratie en administratieve rompslomp van de overheden en ‘dienstverleners’, die ook nog menen dat ze het de burger gemakkelijker maken. Maar je kunt nauwelijks nog iemand bellen of mailen, je moet het jezelf maar digitaal uitzoeken allemaal. De enorme bemoeizucht ook van de overheid die mijn individuele vrijheid aantast. Welke smaak ik dien te volgen om iets te bouwen tot en met de steeds opdringerigere campagnes en regelgeving wat ik moet eten en drinken. Heb ik het uiteraard nog niet over de continu stijgende belastingen en andere heffingen, waar geen einde aan lijkt te komen.
Maar onze maatschappij is helaas zo ingericht dat ik als burger nagenoeg niets te zeggen heb. Jawel, ik kan gaan stemmen bij de verkiezingen. Een groot goed, in veel landen in de wereld kan dat niet, met alle gevolgen van dien. De politieke partijen hebben verschillende ideeën maar ze hebben gemeen dat ze uiteindelijk maar weinig van hun gedachtengoed in de praktijk kunnen brengen. Soms erg spijtig, soms maar goed ook.
Dan ben ik nog in de gelegenheid om mijn mening een groter bereik te geven dan de gebruikelijke verjaarsdagsfeestjes, want als journalist kun je je opvattingen kwijt aan een groter publiek. Maar de jaren dat ik de illusie had dat mijn opinie in sommige vraagstukken het verschil zou kunnen maken, is grotendeels voorbij. Ik kan mijn hart luchten, dat is al heel wat en goed voor de bloeddruk.
Honderdduizenden mensen zijn deze week door boeren in feite in gijzeling gehouden.
We hebben de afgelopen dagen wel geleerd dat als je in het bezit bent van een grote tractor en je dan met een aantal kameraden op pad gaat, dat je dan veel meer kunt bereiken dan met allerlei discussies en procedures. Brussel werd deze week platgelegd en hup, het was Urusula van der Leyen zelf die prevelde dat Europa een aantal aangekondigde maatregelen snel weer zou gaan intrekken. In die zin snap ik die boeren wel. Die worden ook helemaal horendol van een enorme bureaucratie en regelgeving. Het is overigens niet alleen de politiek die hen het leven lastig maakt. De eigen boerenorganisaties hebben altijd schaalvergroting gepropageerd en zijn mede schuldig aan het feit dat de overgebleven boerderijen complete fabrieken zijn geworden, die vaak niet erg vriendelijk zijn voor mens, dier en natuur.
Hoewel ik dus wel begrip heb voor die boeren, staat het me toch tegen dat ze zomaar het openbaar leven plat kunnen leggen. Je zult maar uren in de file staan als je bijvoorbeeld hoogzwanger bent, dringend naar het toilet moet, doodziek bent, een belangrijke vlucht moet halen waar je een paar jaar voor gespaard hebt, enzovoorts. Honderdduizenden mensen zijn deze week in diverse Europese landen door boeren in feite in gijzeling gehouden. Duizenden vrachtwagenchauffeurs stonden stil en hadden geen eten of drinken. Door de verkeerschaos viel er zelfs een dode en een aantal gewonden.
Het gaat mij te ver, eerlijk gezegd. De volgende keer zijn het diezelfde vrachtwagenchauffeurs die ook alles gaan platleggen. Omdat ook zij het niet eens zijn met het een of het ander.
Tegenwoordig moet je als vliegreiziger ook maar geluk hebben dat er niet ergens een ‘spontane’ staking uitbreekt. Wegens te weinig loon, te veel werkdruk of ander ongenoegen van het personeel. Misschien hebben ze gelijk, maar moeten daardoor hele legioenen mensen als vee behandeld worden, niet wetend wat hen te wachten staat?
Een zekere vorm van agressie lijkt kennelijk dé manier om je ongenoegen te uiten.
Zoals ook die twee dames die het nodig vonden om in Het Louvre de Mona Lisa met soep vol te smijten, om zo aandacht te vragen voor het klimaat en onze wijze van voedselproductie. Gelukkig is het fantastische kunstwerk van Leonardo da Vinci door glas beschermd, maar dan nog, ik vind het gênant. Je gooit niet met eten en je valt geen hoogwaardige kunst aan, dat is een gebrek aan civilisatie. Een veel voorkomend euvel in deze tijd.