De kluts kwijt
Ik ben even de kluts kwijt, of misschien alweer, het is maar hoe je het bekijkt. Momenteel weet ik echt niet meer welke maatregel nog waar geldt. Van de lockdown bedoel ik natuurlijk. Zo las ik nu dat in België bruiloften weer mogen tot 50 gasten. Het bruidspaar mag ook dansen, maar de gasten nog niet. Oei, ongelukkig, want hoe minder ze dansen, hoe meer ze eten en drinken, dus dat wordt een duur feestje. Hoewel, 50 mensen, dat is te overzien.
Maar toch, een bruiloft waarop maar twee mensen dansen, dat lijkt mij een vreemde gewaarwording. Dat wordt een statige bedoening. Van de week presenteerden wij onze zomereditie van Chapeau. Meteen het eerste evenement dat wij sinds begin maart organiseerden. Nog héél voorzichtig, want tja, hoe moest dat. We hielden dat in Bilzen, meer bepaald in Martin’s Rentmeesterij.
Volgens de Belgische overheidsnormen mochten we er met maximaal vijftig mensen zijn, zoals ook op een bruiloft. Binnenkomst uiteraard staand, maar daarna moesten we meteen aan de tafels zitten, voor het nuttigen van de hapjes. Dus dat was even goed opletten wat we deden. In ieder geval hebben we niet gedanst. Niettemin waren de aanwezigen blij elkaar weer te zien. Want ondanks alle video-calls willen we als mensen elkaar in de ogen kijken, zoveel was wel duidelijk.
‘Het bruidspaar mag ook dansen, maar de gasten nog niet. Oei, ongelukkig, want hoe minder ze dansen, hoe meer ze eten en drinken’
Stel we hadden op 1 juli datzelfde kleinschalige evenement in Nederlands Limburg gehouden, hadden we dan ook met vijftig mensen bij elkaar kunnen komen? Denk het wel. Maar dan ook staande aperitieven en zittend een beetje eten? Eerlijk gezegd ben ik de draad kwijt. In ieder geval hadden we dan niet met 8 mensen aan één tafel mogen zitten, dat kon in België wel.
Wat zijn de verschillen buiten en binnen? En dan de verschillen tussen Nederland en België? Heb ik het nog niet over pakweg Frankrijk (waar ze elkaar weer kussen heb ik gehoord) of Italië. En ook welke maatregel of versoepeling gaat wanneer in. Want vanaf 1 augustus is het weer anders.
Ik geloof dat ik niet de enige ben die het niet meer helemaal kan volgen. Wel met z’n allen in een vliegtuig maar niet op het terras, althans daar moet die anderhalve meter weer. Althans in Nederland. Daar mag je ook maar met twee of vier aan een tafel in het restaurant. In België nu al met 10 of 15. Dan wel uit ‘dezelfde bubbel’. De sociale bubbel wel te verstaan, niet die bubbels uit de fles.
Ik denk dat de mensen nog wel voorzichtig zijn en dat lijkt me verstandig. Maar dat ze het voor de rest ook wel een beetje welletjes vinden. De overheid bemoeit zich nu toch wel wat al te zeer met persoonlijke omstandigheden.
Daar komt bij dat een groep Nederlandse artsen nu heeft gemeld dat die lockdown voor de algehele gezondheid slecht is geweest. Veel mensen met andere ziekten dan corona zijn niet op tijd bij een arts geweest, hebben niet op tijd een medisch onderzoek gehad, met alle gevolgen van dien. En nu nóg is de algehele medische zorg niet echt op stoom gekomen.
Dus ja, ik denk dat we – met uit uitsluiten van extreme situaties – toch moeten gaan zien om weer enigszins normaal te gaan leven. Al is het maar omdat anders iederéén de kluts kwijtraakt.