Reistips voor de kerstvakantie
Het verschil kan voor een grensbewoner niet groter zijn. Rij of loop je door de Limburgse steden en dorpen, dan heb je het idee dat de bevolking vertrokken is. Ghosttowns zogezegd.
En ben je aan de Belgische of Duitse kant van de grens, dan is het een en al bedrijvigheid. In de winkels, restaurants, sportclubs enzovoorts. Weliswaar met mondkapjes, maximum aantal personen, discipline, maar het leven gaat er door. In Nederland staat het helemaal stil.
Intussen krijg ik van veel kennissen het bericht dat ze inmiddels in het buitenland zitten. Op vakantie in Spanje, Dubai, Portugal, Frankrijk, de Antillen, daar waar ze een plek kunnen krijgen. En anderen die niet in de omstandigheid zijn om zo ver te gaan, die gaan dan naar Luik op de kerstmarkt, naar Hasselt in de winkelstraten, naar Aken in de restaurants, naar de Ardennen waar ze na een stevige wandeling een lekker Belgisch speciaalbier drinken.
De oproep van de Nederlandse regering thuis te blijven dezer dagen, valt bij mij niet lekker. Hoe kun je als enige land ter wereld de mensen in deze periode allemaal opsluiten? Ik probeer Nederland nu zo veel mogelijk te mijden, en flarden van een normaal leven op te pikken in het grensgebied. Dat is dan weer het voordeel als je in Limburg woont, hier kan dat gemakkelijk. Wij zijn niet anders gewend, we gaan zo vaak even de grens over, dus nu ook.
Ik merk dat de mensen er geen zin meer in hebben, in zo’n totale lockdown en die ook niet meer begrijpen. Ik heb het niet over ‘wappies’ of over degenen die gaan demonstreren, of voor zichzelf een valse QR-code versieren. En al helemaal niet over de mensen die beginnen over ‘Neurenberg-tribunalen’ , die blokkeer ik onmiddellijk op m’n kanalen. Nee, ik heb het over de meesten van ons, die keurig de adviezen hebben opgevolgd en de prikken hebben gehaald. We worden niet beloond, we mogen nóg niks. Zelfs met een booster, die Nederland als zowat laatste land opstart, kun je in eigen land nog niets. Terwijl je met die booster ondanks alle beperkingen nog aardig wat kunt reizen en in het buitenland je geluk kunt zoeken. Op heel veel plekken kom je dan gewoon binnen, in restaurants, winkels, musea, noem maar op. De gevaccineerden worden er beloond.
Ik snap dat we nu niet met z’n allen naar Aken of Maasmechelen moeten trekken, dan wordt het daar te druk. Maar met wat spreiding moet het lukken om elders enigszins normaal te kunnen vertoeven. Wat gedacht van een tripje langs de Moezel, een verblijf in de rustige Eifel, een dagje Keulen? Parijs lonkt altijd of anders wel een van de Franse wijnstreken. Sommige kennissen zitten intussen aan de Côte d’Azur, anderen in Madrid, of in de buurt van Alicante, of Toscane. Ze genieten van een zonnetje op het terras. Ze zijn als kinderen zo blij dat ze iets mogen.
Als je als enige land een totale lockdown afkondigt, terwijl het virus in de hele wereld aanwezig is, dan zou er toch een lampje moeten gaan branden. Niet in Den Haag.
Ik denk dat de psychische schade van zo’n zware lockdown wordt onderschat. Degenen die in ons land nog buiten durven komen, lopen met de ziel onder de arm. Ik scheld de politici en virologen van het OMT niet uit, ze doen hun best. Maar ik vrees wel dat ze erg eenzijdig naar de situatie kijken. Als je als enige land een totale lockdown afkondigt, terwijl het virus in de hele wereld aanwezig is, dan zou er toch een lampje moeten gaan branden. Niet in Den Haag.
En om het nog erger te maken hebben ze nu ambtenaren aan het werk gezet om ‘creatief’ na te gaan denken over een leven met het virus de komende jaren. Kennelijk hebben ze de hoop opgegeven dat we het virus onder de knie krijgen. Maar in plaats van dat ze de zorg eindelijk eens goed gaan organiseren – dé reden waarom Nederland internationaal nu zo achterloopt – komen ze met verbijsterende gedachten: zij doen het goed maar wij moeten het anders gaan doen, anders gaan leven. Bijvoorbeeld in de zomer naar het restaurant, in de winter enkel afhaal. In de zomer grote culturele voorstellingen, in de zomer slechts kleine producties. In de zomer carnaval, in de winter lockdown. In de zomer naar school, in de winter thuis blijven. Hoe bedenk je het? Hoe ver staan deze mensen af van de dagelijkse werkelijkheid en van hoe ondernemers, leraren, artiesten en ambachtslieden functioneren. Het overgeorganiseerde Nederland stikt in een zelf gecreëerde lawine van regelgeving en begint trekjes van het vroegere DDR te krijgen, waar ook elk detail in ieders leven van bovenaf voorgeschreven werd. Het vertrouwen in de mensheid is is bij de overheid blijkbaar heel gering.
Ik heb de neiging om nu alvast vakantiebestemmingen te boeken voor de winters in de komende drie jaar, want Nederland gaat dan toch dicht. Nederland gaat leegstromen, op zoek naar een aangenamer leven. En die beweging is in deze periode van ‘feestdagen’ al begonnen.
Bijkomende voordeel van een half leeg Nederland is dat de mensen van politie en brandweer eindelijk eens rust krijgen en zelfs wat vrije dagen kunnen inplannen. Geen geweld op oudejaarsavond, maar een vredig begin van het nieuwe jaar.
De ziekenhuizen krijgen dan veel minder instroom, het verzorgend personeel vindt dan eindelijk rust. Eventueel doen we nog een grote inzameling, om die mensen eindelijk eens het salaris te geven waar ze recht op hebben en die ze van Den Haag maar niet krijgen. Alle cijfers gaan dan sowieso de goede kant op.
Eén devies, hou wat geld over op vakantie zodat we dat kunnen uitgeven aan de plaatselijke middenstand en horeca, op het moment dat we terugkomen en de overheid het behaagt om het slot op de samenleving te ontgrendelen.
Ik wens u een Zalig Kerstmis.
