Vrijheid in gevaar door naïviteit
De herdenkingsbijeenkomsten die dezer dagen in Zuid-Limburg worden gehouden ter ere van 75 jaar bevrijding, zijn stuk voor stuk indrukwekkend. Zoals afgelopen donderdag in Mesch, waar niet alleen een groot aantal hoogwaardigheidsbekleders van de partij was, maar vooral ook veel inwoners uit de streek. Bij het arriveren van de laatste nog in leven zijnde Amerikaanse veteranen, liep menigeen de rillingen over het lijf. Het besef dat deze inmiddels fragiele oude mannetjes destijds in de kracht van hun leven alles op het spel zetten, om onze voorouders te bevrijden van de Duitse bezetters, drong tot iedereen door. Ook tot de aanwezige kinderen, die in grote getalen aanwezig waren.
Onbedoeld werd de 94-jarige John O’Hare, die tegenwoordig in Texas woont, de held van deze bijeenkomsten. Voor zijn leeftijd is hij nog kranig en ook nog helder van geest, al kan zich hij uiteraard niet meer alle details uit de voor hem verschrikkelijke oorlog herinneren. Ik had de eer hem uitvoerig te mogen spreken. Enkele weken eerder al tijdens een anderhalf uur (!) durend telefoongesprek voor het verhaal in het boek ‘De gezichten van de vrijheid’, dat we in opdracht van de Gemeente Eijsden-Margraten hebben gemaakt.
En deze week ‘in het echt’ voor L1 TV, waarbij ik het een groot genoegen vond om me zoveel mogelijk in hem en zijn belevenissen te verplaatsen. Een bijzonder hartelijke man die ook nu nog tot de conclusie komt: ‘De kogels vlogen me om de oren, ik heb ontzettend veel geluk gehad. Maar we moesten het doen, jullie Europeanen waren zelf niet in staat de nazi’s te verslaan.’
De evenementen staan niet alleen in het teken van de herdenking van 75 jaar bevrijding, maar ook in het teken van de vrijheid, die gekoesterd moet worden. Omdat het uniek is dat in Europa in al die jaren geen oorlog meer is geweest, als we de Balkan buiten beschouwing laten. Elders in de wereld wordt die vrede ook vandaag nog node gemist.
Uitgerekend deze week toonde de politiek in Den Haag zich ‘geschokt’ dat vele moslimkinderen op hun koranscholen leren dat ‘ongelovigen’ in ons land gedood moeten worden, door steniging of met het zwaard. Overspeligen, homo’s, afvalligen en tovenaars (alles bij elkaar zowat het gros van de Nederlandse bevolking, want niet salafistisch), mogen dit lot ondergaan. De kinderen leren ook dat ze zich niet hoeven te houden aan de Nederlandse wet, enkel aan de sharia. Bovendien wordt de ondergeschikte rol van de vrouw nog eens sterk benadrukt.
Ondanks alle alarmsignalen van de afgelopen jaren, vaak vanuit de moslimgemeenschap zelf, dat dit radicaal de verkeerde kant opgaat door de invloed van dictatoriale landen als Saoedi-Arabië en Qatar, zijn de politici in hun wolk van diversiteit en anti-stigmatisering blijven hangen. Op zich goede uitgangspunten, maar inmiddels helemaal niet meer van toepassing op deze extreme ideologieën. Terwijl veel politici en andere vertegenwoordigers van intellectueel Nederland met de vinger wijzen naar vele landen in de wereld, waar de mensenrechten geschonden zouden worden, zijn intussen veel kinderen in ons eigen land de dupe van deze ernstige schending van mensenrechten. En bijna geen politicus durft er wat van te zeggen, uit angst voor populist of haatzaaier te worden uitgemaakt. Bovendien hebben ze ook eigenlijk geen idee van wat zich werkelijk afspeelt in deze parallelle samenleving. Meestal komen ze niet verder dan die leuke Turkse groenteboer met z’n lekkere pittige kruiden.
In der jaren dertig is er ook door veel oplettende mensen gewaarschuwd tegen het gevaar dat kwam van de nazi’s. De Joden werden al jaren vervolgd onder het regime van Hitler. Maar ook toen stak de leidende klasse naïef de kop in het zand. Ze werden pas wakker toen de Duitse tanks het land binnenrolden. En toen was het te laat.
Deze keer komt het gevaar ook uit het oosten, maar dan een eind verder weg. Een veilige afstand zou je zeggen. Maar in tegenstelling tot de Duitsers hebben de extremistische Arabische leiders al heel wat pionnen (haatpredikers, extremistische leraren en moskeebestuurders) in ons land gestationeerd en zijn die al volop bezig om de jonge generatie klaar te stomen voor een ontwrichting van onze democratische maatschappij.
De kans dat de nakomelingen van John O’Hare dan nog een keer komen om hun leven voor ons op het spel te zetten, acht ik niet zo groot.
Fotografie: Sabine Joosten en EyeEM GmbH
___________________________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <
