Eindelijk weer samen
Nou, dan is het zo ver. Vanaf nu kan het min of meer normale leven worden opgepakt. Weg met die anderhalve meter, althans in Nederland. De mondmaskers lagen al eerder in de prullenbak. Alleen nog even dat vaccinatie- of testbewijs en klaar is Kees. Alle opruienden ten spijt gaan we zien dat dit spoedig de nieuwe norm wordt, over enige dagen weten we niet meer beter. En als zoveel mogelijk mensen meedoen, dan zijn we weer snel van die check af en kunnen we weer helemáál normaal doen.
Dan hoeven we ook niet meer al die spookverhalen te horen die opvallend veel mensen van de social media plukken. Al die gekke complottheorieën, ik verbaas me erover hoeveel mensen daar gevoelig voor zijn. En niet alleen degenen met relatief weinig opleiding, er zitten ook aardig wat gestudeerden bij. De meesten zijn van het geloof oftewel de religie afgevallen, maar het eerste het beste horrorverhaal uit de krochten van de samenleving, daar geloven ze wel in.
Vanuit de Nederlandse horecabond werd geroepen dat het aan annuleringen regende vanwege de invoering van de corona-pas. We gaan snel constateren dat dit reuze gaat meevallen.
Enfin, het gaat uiteindelijk goed komen. Ik vraag me alleen af wat al die mensen in functie gaan doen, die zich nu dagelijks uitsloven voor ‘de veiligheid’ van ons allen. Er was wel degelijk iets aan de hand, corona was en is niet zomaar een griepje. Er zijn vreselijke dingen gebeurd en actie was noodzakelijk om deze massale aanval op onze gezondheid te pareren.
Maar ik heb wel erg veel overheidsdienaren gezien die ineens bezig waren met ‘onze veiligheid’. Die overal met de meetlat rondliepen of die anderhalve meter wel werd nageleefd. Hoeveel mensen er op een locatie waren en of dat wel klopte. De overheid bepaalde zelfs op enig moment hoeveel mensen we thuis nog mochten ontvangen, praktisch niemand meer.
Ik denk dat we als maatschappij een beetje zijn doorgeschoten. Ik doe niet moeilijk over een spuitje en een corona-app. Maar al die ‘controleurs’, al die bestuurders die elke dag bezig zijn met wat we wel en niet mogen, het wordt me een beetje veel. Nee, ik ga niet demonstreren met de wappies, integendeel. Maar ik kijk wel uit naar het moment dat niemand me meer zegt waar ik naar toe mag, met hoeveel mensen, en onder welke omstandigheden. Ik probeer me conform te gedragen, ik schreeuw niet, val niemand lastig, maar al die regeltjes, het worden er zo langzamerhand een paar teveel.
Dat mondmasker in de prullenbak, schreef ik hierboven. Maar niet helemaal, want in België heb ik het wel nodig in winkel en restaurant, dus heb ik het altijd bij me. Hoewel menige zaakvoerder me dan zegt dat het niet nodig is, want de politie heeft er toch geen tijd voor. De gouverneur van Luik heeft besloten dat het mondmasker de komende maanden moet blijven gebruikt worden, los van wat de federale overheid bepaalt. Ja, dat snap ik. Die gouverneur heeft normaal politiek niets te vertellen. En toen hij een kans had, bij die verschrikkelijke overstromingen, toen kwam hij niet in actie. Dus nu voelt hij zijn revanche: toch de hele winter nog een mondmasker. Zijn gezag is daarmee hersteld.
Vanuit de Nederlandse horecabond werd geroepen dat het aan annuleringen regende vanwege de invoering van de corona-pas. We gaan snel constateren dat dit reuze gaat meevallen. Om de eenvoudige reden dat we snakken naar gezelligheid, we willen elkaar weer zien en samen plezier maken. Nou ja, als dat dan met zo’n vierkant krabbeltje in je telefoon moet, so what. Gezondheid!
