De motorrijders zorgen voor veel meer overlast in Heuvelland dan die paar vliegtuigen
De positie van Statenlid in de Provincie is niet zo eenvoudig, zo merkte ik bij de commissievergadering waar het thema Maastricht Aachen Airport op de agenda stond. Dat is inmiddels zó ingewikkeld geworden, met vooral veel onderzoeken en rapporten die elkaar volledig tegenspreken, dat het lastig is om daar nog het gezonde boerenverstand bij te gebruiken.
Die Statenleden hebben er doorgaans nog een baan bij, dus je kunt ze zeker niet afschilderen als zakkenvullers. En alleen al in dit dossier hebben ze duizenden pagina’s informatie moeten doorworstelen. Ga er maar aanstaan.
Veel informatie is gekleurd. De ene kant komt met heel rooskleurige vooruitzichten, de andere kant schetst het meest zwartgallige scenario. De werkelijkheid ligt zoals zo vaak in het midden. Een voorbeeld: bij publicaties van een aantal tegenstanders prijkt telkens het logo van Koninklijk Horeca Nederland. Dan is die landelijke branchevereniging dus tegen de luchthaven, denk je dan. Maar nee, de landelijk directeur (woonachtig in Maastricht) vertelde me dat ze er volledig neutraal in staan. Hun leden uit Maastricht (hoteliers, restaurateurs) zijn juist voor. Het blijkt een lokale afdeling in een gemeente in het Heuvelland te zijn, die tegen is. Die heeft dat logo ook in de kast liggen, wel zo handig.
Bij de vergadering was er ruimte voor ‘insprekers’. Die mochten elk 3 minuten hun argumenten op tafel leggen. Statenleden konden dan nog vragen stellen. Dan merk je dat miscommunicatie al gauw optreedt. De TEFAF-directeur, die speciaal uit Amsterdam was gekomen om die 3 minuten te gebruiken, kreeg de vraag hoeveel de taxi vanaf Bierset kost. Geen idee, zei de man. Nee, de naam Bierset zegt hem helemaal niks. Hij kwam net van de TEFAF New York.
De betreffende afgevaardigde wilde ermee aantonen dat die TEFAF privéjets even makkelijk op Luik kunnen gaan vliegen, want dat bedoelde hij met Bierset, de oorspronkelijke naam van het vliegveld. De TEFAF-directeur had het niet eens over Luik. Het is voor hen om vele praktische redenen geen optie, maar ze stellen zich charmant op. Willen vooral samenwerken met Limburg en zeker ook met het eigen vliegveld. Maar ze hoeven niet zo nodig op de trom te slaan. Als de politiek per se niet wil, kunnen ze heel gemakkelijk uitwijken naar andere steden met wel een eigen vliegveld. De aanbiedingen liggen klaar. Ook al zou het bestuur ondanks sluiting van MAA toch nog in Maastricht willen blijven, de handelaren en hun belangrijkste klanten zullen dat niet accepteren. En de beurs is uiteindelijk van die handelaren. Ik vermoed trouwens dat een aantal van de Statenleden nog nooit op TEFAF Maastricht is geweest. Geen idee wat voor wereld dat is, en waar de prioriteiten liggen en wie die bepaalt.
Veel informatie is gekleurd. De ene kant komt met heel rooskleurige vooruitzichten, de andere kant schetst het meest zwartgallige scenario. De werkelijkheid ligt zoals zo vaak in het midden’
Ik vond het punt van hotelier Benoit Wesly wel reëel. Dat je in een tijd van grote geopolitieke onrust je infrastructuur moet behouden, zeker ook via de lucht. Dat kan in geval van nood wel eens cruciaal zijn. Om die reden is het Zuid-Limburgse vliegveld ook ooit aangelegd, dat zijn velen vergeten.
In alle thema’s, zowel in de politiek, in het bedrijfsleven en ook in de persoonlijke levenssfeer, is een heldere communicatie cruciaal. Maar die is zelden objectief. Er zijn altijd persoonlijke belangen. Een krantenverslaggever die bij de vergadering aanwezig was, zei me dat hij in dit dossier niet neutraal kon blijven. Nee, dat kon ik vanochtend weer constateren.
Wie heeft welke persoonlijke belangen bij dit dossier? Daar zou je hele kranten mee kunnen vullen. Zo hoorde ik dat architect Francine Houben vlak voor de uiteindelijke beslissing van Provinciale Staten begin juni, nog een afspraak heeft weten te regelen bij de betrokken Gedeputeerde, samen met een tegenstander van MAA. Houben, die zelf vanwege haar succesvolle carrière heel veel de wereld rondvliegt, wil ‘Beek’ omploegen en er een natuurgebied van maken, plus woningen en recreatie. Welke belangen spelen daar nog meer. Is het alleen maar een zorg om het milieu?
De toeristische sector in Zuid-Limburg is niet, zoals gesuggereerd wordt, massaal tegen de luchthaven, de meningen zijn eerder verdeeld. Ik sprak van de week nog een aantal middenstanders in Noorbeek, die veel toeristen over de vloer krijgen. „Van die paar vliegtuigen die vanaf Beek opstijgen, hebben we nauwelijks last”, zeiden ze. „Na een minuut hoor je ze niet meer. Maar al die motoren die het hele weekend hier langs denderen met een enorm kabaal, daar hebben wij en de toeristen die hier logeren, veel meer last van. Dat lawaai duurt uren aan een stuk. Dat ze daar nou eens mee beginnen.”
Laten we hopen dat de Statenleden dat als volgend traject oppakken. En het dossier Maastricht Aachen Airport met een realistische insteek kunnen rondmaken. Een vliegveld dat qua maat hoort bij de regio en klaar is voor een innovatieve toekomst, met steeds stillere en schonere vliegtuigen. Ik heb het idee dat verreweg de meeste Limburgers zich daarin zouden kunnen vinden. Met wat extra eigen creativiteit moet dat de Statenleden lukken, zou je zeggen.
