Ga je naar de universiteit voor kennis of voor een mening?
De vraag stellen is ‘m beantwoorden, want je gaat natuurlijk studeren voor het opdoen van kennis en doorgaans lukt dat ook prima, als je tenminste zelf ook je best doet.
Maar toch is het opvallend dat op menige universiteit tegenwoordig ook een duidelijke mening wordt meegegeven. Dat studenten al snel een opinie hebben is niet raar in die levensfase. Op je 20e ben je al gauw voor of tegen iets. De nuance dringt dan vaak nog niet door, zo weet ik uit eigen ervaring.
Maar docenten met hoogdravende titels en specialisaties beginnen ook meer en meer hun persoonlijke visie uit te dragen binnen en buiten de collegezaal en die is in een aantal gevallen nogal discutabel.
Een paar recente voorbeelden op een rijtje. Prof. Dr. Ing. Mathieu Weggeman van de Technische Universiteit Eindhoven ging tekeer tegen Dagblad De Limburger omdat die niet kritisch genoeg was over het declaratiegedrag van de raad van bestuur van het Maastricht Universitair Medisch Centrum. Nou had ik op deze plek twee weken geleden juist de stelling geopperd dat de berichtgeving naar mijn idee iets te ongenuanceerd was en dat bestuursvoorzitter Helen Mertens al gevloerd werd voordat er voldoende details bekend waren. Weggeman stelde zich echter activistisch op en vond dat de krant juist veel feller tekeer had moeten gaan.
Je wilt toch niet dat je kinderen les krijgen van dat soort doorgedraaide figuren die erin geslaagd zijn een docentschap te verkrijgen
Ik vermoed dat deze prof. Dr. Ing de feiten niet echt kent, maar wel alvast graag een mening wil verspreiden. Of dat past binnen de rol van iemand die aan een technische universiteit ‘innovatief management’ doceert, betwijfel ik. Wel zie ik op zijn goed verzorgde maar commercieel ingestelde eigen website dat hij zichzelf aanprijst als spreker en de online-bezoeker aanspoort hem ‘te boeken’. Hij doet er een hele menukaart bij voor welke thema’s hem allemaal tegen ongetwijfeld interessant tarief kunt inhuren. Dus naast zijn ongetwijfeld niet onaardig salaris op de TU Eindhoven is hij zeker niet vies van declareren.
Prof. André Nolkaemper, hoogleraar internationaal recht aan de Universiteit van Amsterdam, verscheen gisteravond in Nieuwsuur op NPO, om te reageren op het tussenvonnis van het Internationaal Gerechtshof in Den Haag over de vraag of Israël wel of geen genocide zou plegen in Gaza. Hij is tevens ook verbonden aan The Rights Forum, een kritisch platform dat in een aantal gevallen oproept tot een algehele boycot van Israël.
Dan kun je al de vraag stellen in hoeverre zo iemand echt neutraal is of toch iets meer aan de activistische kant. In ieder geval heb ik hem niets horen zeggen over de passage van de uitspraak van het hof, dat Hamas onmiddellijk alle Israëlische gijzelaars moet vrijlaten. En ook niets over de massaslachting onder Joodse burgers op 7 oktober. Hij werd er in de uitzending overigens ook niet naar gevraagd, vreemd genoeg.
En dan hadden we nog Sai Englert, docent ‘ontstaansgeschiedenis’ aan de Universiteit van Leiden. Die heeft zich in een aantal gevallen al heel nadrukkelijk tegen Israël opgesteld en kwam nu met het idee om Tel Aviv te bombarderen. Toen rechter-magnificus Hester Bijl met deze dwaze uitspraak geconfronteerd werd, kwam ze niet verder dan de reactie dat ze er vanwege ‘de privacy’ verder niets over kon zeggen. Hoezo een rechte rug? Maar meer nog, je wilt toch niet dat je kinderen les krijgen van dat soort doorgedraaide figuren die erin geslaagd zijn een docentschap te verkrijgen.
Kwaliteitscontrole zou toch de eerste eis moeten zijn aan elke universiteit. En neutraliteit zou ook wel fijn zijn. Wat de persoon er privé van vindt, moet ie zelf weten, maar daar hoeven die studenten niet meer gehersenspoeld te worden.
