Blog Jo Cortenraedt

Als kleuters in de sneeuw

tekst Jo Cortenraedt

Help, het gaat gebeuren dit weekend. Als we dat maar gaan overleven. De codes geel, oranje en rood liggen klaar, het land gaat volledig plat. Nee, niet door corona, maar door de aangekondigde 5 tot 15 centimeter sneeuw.

Rijkswaterstaat heeft 1200 man klaar staan om de strijd met het witte geschenk uit de hemel in goede banen te leiden. Niet minder dan 546 strooiwagens hebben het zwaailicht al aangezet en nog eens 350 wagens worden als reserve gereed gehouden. Maar liefst 30 tot 50 miljoen kilo zout zal worden uitgestrooid op de Nederlandse wegen.

Er is sprake van ‘hevige sneeuwval’, 5 tot 15 centimeter dus. Ook van opgewaaide sneeuw, oftewel sneeuwduinen. Iedereen wordt opgeroepen om vooral niet de weg op te gaan. De treinen krijgen een ‘de-icing’- behandeling, zoals dat bij vliegtuigen ook gebeurt. In het laatste geval wel zo handig, anders schuiven de vleugels niet meer in en uit als het hard vriest. De treinen gaan ook alvast volgens een aangepast schema rijden, oftewel veel minder treinen.

Een aantal corona-teststraten van de GGD blijft dicht vanwege ‘de toestand in het land’. En last but not least: minister van infrastructuur Cora van Nieuwenhuizen heeft een persoonlijk advies aan alle landgenoten laten uitgaan: wie te voet toch meent naar buiten te moeten gaan, die kan het beste schoenen met een stevig profiel dragen, ‘vanwege het extreme weer’.

Maar als een minister mij moet gaan vertellen welke schoenen ik het beste in de sneeuw kan dragen, dan vrees ik dat zij blijkbaar weinig geloof heeft in de aanwezigheid van hersenmateriaal in de hoofden van de landgenoten. 

De radio- en televisiestations zijn al vanaf gisteren noodsignalen aan het uitzenden en vanochtend openen de kranten ermee: sneeuwalarm!

Neem mij het alstublieft niet kwalijk, maar ik moet er toch een beetje bij glimlachen. Eind vorige maand lag er thuis al 20 centimeter sneeuw, en dat op zo’n 220 meter hoogte. De wegen waren keurig gestrooid, rustig gereden, winterbanden, niets aan de hand. En voor de rest sneeuwpret en genieten van de prachtige vergezichten.

Ik kan me nog mijn kinderjaren herinneren toen er in mijn beleving stevige winters waren. Er reden  veel minder strooiwagens, sowieso veel minder auto’s. Maar niemand raakte in paniek. Dat hoorde nu eenmaal bij de winter. Een weeralarm bestond toen niet, de mensen zouden erom gelachen hebben.

Met mijn eerste auto, een nogal lelijke Toyota die ik voor duizend gulden op de kop had getikt, ging ik eens in januari van Maastricht naar Den Haag. Op zomerbanden. Tja, de rit duurde al met al zo’n vijf uur, voorzichtig vooruit rollend. Maar geen paniek. Het was nu eenmaal zo. En volgens mij hadden de treinen toen minder last van de sneeuw dan tegenwoordig.

De overheid toont zich andermaal van de zeer betuttelende kant. Bij corona begrijp ik dat nog enigszins, hoewel de toon hier en daar toch ook wel erg docerend wordt. Maar als een minister mij moet gaan vertellen welke schoenen ik het beste in de sneeuw kan dragen, dan vrees ik dat zij blijkbaar weinig geloof heeft in de aanwezigheid van hersenmateriaal in de hoofden van de landgenoten. Alsof we kleuters zijn. Wat dacht ze dan? Dat de dames op hoge hakken of in balletschoenen door de sneeuw zouden gaan? En de heren in zwart gelakte schoenen die normaal onder een smoking worden gedragen?

Ik denk dat ze in Oostenrijk, Zwitserland, Duitsland, Polen, Frankrijk en nog wat landen met serieuze winters niet bijkomen van het lachen als ze dit horen. Daar zijn ze voorbereid op een meter sneeuw. Met professioneel materiaal wordt alles draaiende gehouden en de verkeersdeelnemers weten wat ze moeten doen, tot en met sneeuwkettingen. Die hebben er de hele winter mee te maken, en hier slechts een paar dagen.

We zijn toch niet van suiker zeker? Laat die sneeuw maar komen. Het maakt ons vrolijk en zorgt even voor afleiding in deze zwarte coronaperiode. Ik ga voluit voor code wit! Na een stevige sneeuwwandeling (nee, niet op teenslippers) verheug ik mij op een smakelijk avondeten. Geen erwtensoep, maar een mooie risotto met vers geschaafde zwarte truffel, begeleid door een witte Pernand-Vergelesses of een rode Valpolicella. Santé, op een mooi weekend voor iedereen.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Jo Cortenraedt

Jo Cortenraedt

Hoofdredacteur, uitgever en allround journalist

Jo Cortenraedt is allround journalist met tientallen jaren ervaring in Nederland en daarbuiten. Hij werkte onder meer voor het ANP, het NOS-journaal en De Telegraaf. Hij startte in 1997 als hoofdredacteur en uitgever Chapeau Magazine, in hetzelfde jaar was hij betrokken bij de start van de regionale televisie in Limburg.

Voor beide media is hij nog steeds volop actief met verhalen, reportages, columns en beschouwingen. In de eerste fase van zijn carrière stonden vooral het actuele nieuws en politiek centraal. Tegenwoordig zijn dat eerder specialisaties zoals kunst- en cultuur, gastronomie, human interest en de kwaliteit van leven.

Zijn brede netwerk, van TEFAF tot André Rieu, draagt bij aan de positie van Chapeau in zowel Limburg, als ook in de rest van Nederland en in België.

Jo Cortenraedt 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws