Blog Jo Cortenraedt

Moet de gehaktbal duurder?

tekst Jo Cortenraedt

We moeten duurzamer gaan leven. Die boodschap klinkt steeds luider en ik sluit me daar graag bij aan. Ik ben al lang verbaasd over het feit dat er bij bedrijven koffie-automaten moeten staan, en waar je uit plastic bekeretjes moet drinken. Bah.

Veel minder verpakkingsplastic in supermarkten en elders, het werd tijd dat dit eens onder de aandacht kwam.  En koken met verse producten, liefst zelfs uit eigen tuin, ik ben er mee opgegroeid en hou daar ook aan vast. Niks geen blikvoer of diepvriesspul.

Nu zitten we dus met het actuele probleem dat Poetin dreigt de gaskraan te sluiten. Dat hadden we natuurlijk al jaren zien aankomen, maar toch hebben we ons als samenleving daarvan afhankelijk gemaakt.

Dus meer duurzame energie, op welke manier dan ook, is hard nodig. Wellicht toch ook aangevuld met op een moderne manier gewonnen kernenergie. Ik rij elektrisch, wat niet wil zeggen dat dit helemaal niet meer belastend is voor het milieu, maar toch al een stuk minder.

Met doelgerichte belastingheffingen proberen de overheden wat meer in de richting van duurzaamheid te sturen. Dat is zeker een instrument, maar daar moet je wel voorzichtig mee zijn. Neem die vliegtax, die Nederland wil gaan invoeren. Op zich te verdedigen, want vliegen is in feite veel te goedkoop. En reizen met de trein veel te duur. Alleen is het onhandig als een bepaald land dat alleen gaat doen. Dit is typisch een onderwerp dat zich leent voor een Europese aanpak, dan krijg je ook geen scheve concurrentie.

Nu denkt de regering in Den Haag ook aan vleestax. Dus dat vlees daardoor duurder wordt in de hoop dat het minder van gegeten wordt. De argumenten begrijp ik. De massale vleesproductie wereldwijd kost heel veel geld, want de koeien, varkens en andere dieren die opgepeuzeld dienen te worden, hebben heel veel voer nodig, grotendeels afkomstig uit de landbouw. Met gewassen die veelal worden opgefokt met allerlei chemische producten waar ik zo mijn twijfels bij heb.

Ik ben meer van de positieve stimulans. Maak biologische voedingswaren goedkoper met een belastingvoordeel.

Toch is het de vraag of die toeslag op vlees de beste oplossing is. Je bestraft daarmee de vleeseter, ook de eenvoudige mens die hecht aan een balletje gehakt. Het heeft ook iets elitairs. Zo van ‘wij weten wat goed voor u is en leggen daarom dwangmaatregelen op.’  En dan praat ik nog niet over de fanatici, die een algeheel verbod op vleesconsumptie eisen. Dat heeft ook iets dwingends, los van het feit dat het in de natuurlijk – leuk of niet – gebruikelijk is dat levende wezens elkaar opeten.

Ik ben meer van de positieve stimulans. Maak biologische voedingswaren goedkoper met een belastingvoordeel. Dus dat zodoende kippen die vrij hebben mogen rondlopen, niet veel duurder, maar juist goedkoper in de schappen komen te liggen. Hef minder belastingen op groenten en fruit, zeker als die ook nog duurzaam geteeld worden. Met zo’n maatregelen streef je eveneens naar duurzaamheid, maar de manier is sympathieker.

Dezer dagen was ik op een  open dag van een ‘natuurbegraafplaats’.  Daar zit ook een duurzame gedachte achter. De overledene komt dan niet meer onder de grond op een kerkhof te liggen, met bovenop een marmeren of andere steen. Nee, op de natuurbegraafplaats kom je weliswaar ook onder de grond terecht, maar er komt geen steen aan te pas. Je kunt ook nog kiezen voor een natuurvriendelijk alternatief van een houten kist, van spul dat snel in de bodem vergaat. Het geheel wordt dan een natuurlijke bloemenweide.

Ik wil u het weekend niet bederven, maar er was toch nog iets van humor. Op enig moment steeg er een vliegtuig op vanaf het Zuid-Limburgse vliegveld. Dat gebeurt daar maar om de paar uur, maar een van de aanwezigen stoorde zich er toch aan. ‘Op een natuurbegraafplaats verwacht je geen lawaai’. Zo, dat was nog eens even een scherpe criticus.

Maar ik dacht, zou de overledene die daar ‘ter aarde is besteld’ er iets van hebben meegekregen? Opgaan in de natuur heeft ook z’n voordelen.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Jo Cortenraedt

Jo Cortenraedt

Hoofdredacteur, uitgever en allround journalist

Jo Cortenraedt is allround journalist met tientallen jaren ervaring in Nederland en daarbuiten. Hij werkte onder meer voor het ANP, het NOS-journaal en De Telegraaf. Hij startte in 1997 als hoofdredacteur en uitgever Chapeau Magazine, in hetzelfde jaar was hij betrokken bij de start van de regionale televisie in Limburg.

Voor beide media is hij nog steeds volop actief met verhalen, reportages, columns en beschouwingen. In de eerste fase van zijn carrière stonden vooral het actuele nieuws en politiek centraal. Tegenwoordig zijn dat eerder specialisaties zoals kunst- en cultuur, gastronomie, human interest en de kwaliteit van leven.

Zijn brede netwerk, van TEFAF tot André Rieu, draagt bij aan de positie van Chapeau in zowel Limburg, als ook in de rest van Nederland en in België.

Jo Cortenraedt 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws