Puf Puf
We verlangden zo naar een ‘ouderwetse’ mooie zomer. Nou, die hebben we gekregen. Meer dan dat zelfs, zo heet is het zover we weten nog nooit geweest. Het is hier dit zomerseizoen vaak nog warmer dan aan de Middellandse Zee.
Dat biedt een aantal voordelen. Je hoeft niet per se ver weg op reis om de zon te zien. Je kunt genieten van zomerse geneugten. Zwoele zomeravonden bijvoorbeeld, goed voor de romantiek. Hoewel, overdag is het zelfs daar eigenlijk te benauwd en te plakkerig voor.
De strandtenthouders aan de Noordzee doen gouden zaken. Het zij hen gegund, want ze hebben ook jaren gekend met een grotendeels verregend seizoen. Nu kun je op Spaanse tijden nog eten op het strandterras. Je kunt ’s avonds laat of ’s nachts nog de zee in duiken. Heel mooi allemaal.
Thuis waren we ook blij met eindelijk zo’n mooi zomerweer. Waren we. Inmiddels is de lol er wel een beetje van af, moet ik eerlijk zeggen. Tevreden zijn we zeker over de prestaties van de zonnepanelen. We hebben nog nooit zoveel elektriciteit geproduceerd. Toch mooi voor de duurzaamheid. Maar in de tuin is het kommer en kwel. Dat het gazon bruin is, maakt niet zoveel uit. Dat wordt wel weer een keer groen. Maar de mooiste planten die we al jaren koesteren en vrij houden van onkruid, staan te verpieteren. De grond scheurt open zoals in Afrika. De eenjarige bloemen staan er troosteloos bij, maar ook de vaste planten houden het niet meer. Sommige heesters staan op code rood, alleen de bomen houden zich nog koest. In tegenstelling tot wat ik her en der in de natuur zie, dat ook de bomen bruin beginnen te worden.
We vullen drinkbakken voor de vogels, maar merken dat die verdomde vliegen die niet nodig hebben. Die komen ons ook zo wel bedonderen.
Erger is het voor de boeren. We hebben al weken geen tractor meer gezien, terwijl we toch echt in een boerendorp wonen. Dat is een slecht teken. De weilanden om ons heen kleuren elke dag bruiner. Het landschap begint gelijkenis te vertonen met wat je ziet aan de Spaanse en Griekse kust. Dor en schraal.
Was dat die mooie zomer die we wilden? Blijkbaar hebben we al die jaren voor niks geklaagd over dat weer bij ons. Want af en toe zo’n malse regenbui of zelfs een regendag, die hebben we kennelijk hard nodig. Jammer natuurlijk voor evenementen op zo’n dag. Maar het klimaat van de vier seizoenen is eigenlijk ideaal. Stel je voor dat we het hele jaar door dit weer zouden hebben. Ik moet er niet aan denken.
De actieradius ligt ook lager, merk ik. De deadlines blijven hetzelfde, dus ik moet door. Onder de groene pergola (die is nog groen, want de klimdruif wortelt diep), is het nog wel enigszins te doen. Maar toch, elke dag meer is het puf puf puf.
We zijn nu aan een soort hitteplan aan het werken, zowel voor op de zaak als thuis. Hoe kunnen we zorgen dat we de zon volgend jaar zo efficiënt mogelijk buiten kunnen houden? Dat doen we liever dan allerlei airco’s installeren, want van die lucht beginnen we meestal te kuchen.
En intussen doe ik elke ochtend een regendans, om de hemelse goden te verleiden om flink wat water deze kant op te sturen. Maar tot nu toe hebben ze de telefoon ernaast liggen. Of ze vinden mijn dans beneden de maat, dat zou natuurlijk ook kunnen.
Jo Cortenraedt
