Dan toch maar aan de herfst beginnen

Hoewel het weer er nog geen zin in heeft, beginnen we thuis dan toch maar aan de herfst. Waarschijnlijk omdat we zo aan de seizoenen gewend zijn.

Om te beginnen worden de zomerkleren dit weekeinde eindelijk weggehangen, hoewel de jongste van de week nog in korte broek naar school ging. Tja, die winterkleren hadden we niet voor niks gekocht.

In de tuin is de verwarring nog optimaal. Jawel, de bladeren vallen van de bomen, maar dat kan ook door de intense droogte komen. Want daar wordt de tuin echt niet vrolijk van. De grasrobot staat al maanden werkloos bij z’n oplaadstation. Het gras groeit nauwelijks en de kale plekken van de zomer zijn ook nog niet echt groen.

Ik moet nog wat tulpenbollen planten, dat moet dan in een soort woestijngrond deze keer. We barsten van de noten dit jaar, dat dan weer wel. De buxusstruiken gaan we van de winter allemaal eruit halen, totaal opgevreten door die uitheemse rupsen.  Immigratie heeft niet alleen voordelen.

In de groentetuin is het magere boel. De preistengels lijken weggeplukt van een Parijse catwalk. Veel te dun, ze zien er niet echt sappig uit. De wortels zijn van binnen te droog. En de spruitkool is qua plant wel uitbundig, maar de spruiten zelf niet groter dan een erwt.  Van de andere kant gaat de sla wel veel langer mee in de tuin, dus we zetten nu uitbundige herfstsalades op tafel.

Vorige week, toen het overdag nog pakweg 27 graden werd, zetten we nog de Green Egg aan. Lekker buiten zitten tot ’s avonds laat, op een gegeven moment wel met een trui aan. Ik heb zelfs nog een frisse rosé geschonken. Maar dit weekeinde luiden we in de keuken toch de herfst in. Met onder meer hert, zowel als biefstuk als ook gestoofd. Ik kan toch moeilijk mee wachten tot kerstmis. Langzaam maar zeker schakelen we ook over op wat andere wijnen in het glas, om zo te combineren met de gerechten.

Normaal gezien zou ik over een paar weken voor de winterbanden gaan. Vooralsnog voelt dat gek aan. Maar ja, anders liggen ze daar ook maar. En ze zijn toch regelmatig goed van pas gekomen. Voordat je het weet slaat het weer misschien helemaal om. Want dat het de kluts kwijt is, dat is duidelijk.

Ik heb een tijd de discussies gevolgd tussen degenen die pleiten voor zeer strenge maatregelen tegen CO2 uitstoot, om zo de opwarming van de aarde tegen te gaan, en degenen die zeggen dat het met de menselijke invloeden niks te maken heeft. Wetenschappers tegen wetenschappers.

Ik weet het niet. Maar het weer is in ieder geval flink aan het veranderen. Of er nou overal van die niet al te fraaie windmolens neergezet moeten worden, dat weet ik ook niet. Maar dat we af moeten van de smerige uitlaatgassen, dat lijkt me logisch. En dat niet alleen, we moeten ook van die olie af. Niet alleen vanwege het klimaat. Ook om die enge Saoedische prinsen wat minder macht te geven.

Jo Cortenraedt