Topgastronomie heeft last van onrustige tijden
Het een lijkt niks met het ander te maken te hebben maar ik vermoed dat de topgastronomie enige last heeft van de onzekere tijden waarin we leven. In ieder geval hoor ik meer dan gebruikelijk wat zorgen uit die sector over de bezetting in hun zaak. In de weekends valt het nog wel mee maar door de week vallen er tamelijk wat gaten in de reserveringen. Dat geldt niet overal, maar het is wel een bepaalde lijn.
Ik denk om te beginnen dat de onzekere politieke tijden onbewust een rol spelen. Je lees weinig positieve berichten in de krant. Vanuit Amerika gaat mogelijk een gure economische wind waaien, al moeten we ook constateren dat al die zogeheten Amerika-deskundigen die we in de talkshows hebben gezien, massaal door het ijs gezakt zijn. Niet de Europeanen maar de Amerikanen kiezen degenen die in het Witte Huis komt en nu het Trump is geworden, zullen we daarmee moeten omgaan.
We hebben genoeg om voor onze eigen deur te vegen. Zoals de afschuwelijke voetbalrellen in Amsterdam en de barbaarse jacht op Israëlische voetbalsupporters. Alsof het antisemitisme ineens uit de lucht is komen vallen. De voortekenen waren er al heel lang, voor degenen die de ogen openhield.
En er zijn, in het algemeen, zorgen over de wereldeconomie. Het wil allemaal niet zeggen dat niemand meer geld heeft om uit te gaan eten. De behoefte aan lekker tafelen neemt gelukkig niet af. Maar men is wel iets voorzichtiger geworden, zo vermoed ik. Zelfs ook de mensen die zich dat budgettair heel gemakkelijk kunnen veroorloven. Om een of andere reden kijkt bijna iedereen in deze periode kritischer naar de restaurantrekening.
De vraag is of de markt groot genoeg is om al die toprestaurants een gezond bestaan te garanderen.
In de beide Limburgen liggen heel wat topzaken, anders gezegd sterrenzaken en restaurants die daarbij in de buurt komen. Daar mogen we blij mee zijn want topgastronomie draagt bij aan de uitstraling van onze regio.
De vraag is of de markt groot genoeg is om al die toprestaurants een gezond bestaan te garanderen. Je ziet met name in de regio Maastricht, waar heel wat gastronomische hotspots liggen, dat de reserveringen in de weekends uitstekend gaan, maar we moeten ons wel realiseren dat dit vooral te maken heeft met de komst van vele weekendtoeristen. Die komen van heinde en verre voor een paar leuke dagen in het ‘gezellige zuiden’. Dat is prima, daar profiteren de winkels en hotels ook volop van.
Maar door de week is het minder gemakkelijk, zeker omdat de zakelijke markt al jaren aan het versoberen is als het gaat om restaurantbezoeken. Komt bij dat alles duurder is geworden. De salarissen, de inkoop, de energie enzovoorts. Heel begrijpelijk dat de restaurateur die moet doorberekenen, alleen is de consument lang niet altijd bereid om dat dan ook uit te geven.
Er zijn zeker nog zaken in het hoogste segment, die ook in deze periode prima draaien. Dan gaat het vaak niet alléén om de kwaliteit van de keuken, maar een mix van ambiance, bediening en zo verder. Maar dat succes is lang niet voor iedere topchef weggelegd helaas Het is hoe dan ook van belang dat de ondernemers in de gastronomie goed beseffen dat er tegenwoordig extra kritisch naar het prijsniveau wordt gekeken. En van de andere kant geeft de ontwikkeling extra duidelijk aan dat wij dit gebied nog steviger op de kaart moeten zetten als culinaire topregio. We hebben extra ‘foodies’ van buiten (nationaal en internationaal) nodig die graag bereid zijn om een fatsoenlijk bedrag uit te geven voor de kwaliteit die hier ruim te vinden is.
