Universiteit Maastricht of ‘van Limburg’
Moet de Universiteit Maastricht over pakweg tien jaar de naam veranderen in ‘Universiteit van Limburg’? Die suggestie opperde Rianne Letschert, voorzitter van het College van Bestuur, in haar toespraak tijdens de opening van het academisch jaar, afgelopen week in Maastricht. Een van de toehoorders was minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Robbert Dijkgraaf.
Ik denk dat zij die opmerking vooral figuurlijk bedoelde. Dat het niet zozeer haar voornemen is om die naam daadwerkelijk in deze vorm te veranderen, maar dat de Universiteit Maastricht zó groot is geworden, dat de Limburgse hoofdstad te klein is en dat deze onderwijsinstelling moet uitrollen over zowat heel de provincie.
Dat lijkt me een frisse kijk op de werkelijkheid. Van hetzelfde kaliber als haar pleidooi om vooral internationaal te blijven denken, zodat we niet de deuren gaan sluiten voor studenten van buiten de landsgrenzen, zoals hier en daar geopperd wordt. Limburg en meer bepaald Maastricht zijn door de eeuwen heen nooit anders dan internationaal geweest en op zich heeft dat eerder een positieve dan een negatieve invloed gehad. Even los van het feit dat de inwoners niet zaten te wachten op de veroveringsdrang van de Spaanse en Franse legers.
Spijtig maar waar, in de grote wereld is de naam Limburg relatief onbekend.
Toch schrok ik heel even van de suggestie van ‘Universiteit van Limburg’. Want het zou zo maar opgepakt kunnen worden door deze of gene van buiten de hoofdstad, die vindt dat al die Sjengen sowieso een veel te grote mond hebben. En dat zo’n naamsverandering tegemoet zou komen aan meer gemeenschappelijk Limburgse waarden. Het besluit destijds om de universiteit in Maastricht te vestigen, viel al heel slecht in Heerlen en recent kwam die open zenuw nog eens aan de oppervlakte bij de verhuizing van het DSM-hoofdkantoor van Heerlen naar Maastricht. Overigens is het juichend sentiment daarover ook aan de Maas wat verstild, nu de verwachting is dat het hele bedrijf zich over een aantal jaren wellicht zal terugtrekken achter de Zwitserse bergen.
Voor de zekerheid wil ik toch waarschuwen voor een naamsverandering van de Universiteit Maastricht / Maastricht University. Want dat zou gewoon een slecht idee zijn. Nee, ik ben geen ‘Sjeng’ en voel ook geen chauvinisme. Het gaat enkel om ‘branding’, om naamsbekendheid. Dan zou ‘Universiteit van Limburg’ in Nederland nog bruikbaar zijn, maar aan de grens houdt het dan ook meteen op. Spijtig maar waar, in de grote wereld is de naam Limburg relatief onbekend. Maastricht is niet het centrum van de wereld, al denken sommige Maastrichtenaren dat, maar de naamsbekendheid is wel vele malen groter. Met dank aan inderdaad de universiteit, maar toch zeker ook TEFAF, André Rieu en niet te vergeten het Europese verdrag. ‘Maastricht’ is een internationaal begrip.
Het Provinciebestuur heeft een paar jaar geleden geprobeerd om de hele provincie internationaal te ‘branden’ via de organisatie Connect Limburg. Waarbij men vooral heel bang was om niet teveel Maastricht te promoten, want dat lag ook heel gevoelig. Maar ook met een miljoenenbudget kun je de werkelijkheid niet veranderen. Maastricht is nu eenmaal verreweg de bekendste topografische naam in onze regio. De enige eigenlijk die er – wereldwijd – wat dat betreft toe doet, ook al is het lang geen Brussel, Parijs of New York. Nou, dan is het voor de meest internationale universiteit van het land geen onderwerp, om aan die naam ooit nog eens iets te doen. Hooguit zou je het kunnen hebben over het begrip ‘Maastricht Region’, dat bij meerdere thema’s prima zou passen. Dan kan de hele provincie gebruikmaken van die bekendheid. Gewoon meeliften op een bestaande kracht, kost geen energie, alleen een keuze voor pragmatisme in plaats van sentiment.
