Blog Jo Cortenraedt

Met de vlam in de pijp

tekst Jo Cortenraedt

Vrachtwagens rukken op naar Parijs in het ‘Convoi de la liberté’, in Canada hebben de truckers al verschillende grote steden dagenlang afgesloten, in Nederland hebben ze het Binnenhof ‘veroverd’ en in Brussel wordt maandag een hele optocht verwacht om daar het verkeer op slot te zetten. De chauffeurs zijn tegen de coronamaatregelen. Maar nog tegen veel meer. De brandstofprijzen, de prijzen in het algemeen, en ook altijd de regering.

Het doet me herinneren aan de demonstratie van de Waalse boeren tijdens de historische Eurotop in Maastricht in december 1991. Ze probeerden met tractoren de hele stad in een chaos te veranderen. Dat kon nog net verhinderd worden door adequaat ingrijpen van ondermeer burgemeester Philip Houben die pantserwagens van de Marechaussee liet aanrukken. Maar de tactiek was duidelijk, namelijk om met de macht van grote machines de boel plat te leggen.

Dat is tegenwoordig een stuk populairder geworden. Denk aan de karavaan van tractoren die optrok naar Den Haag. En nu dus de truckers die het ergens niet mee eens zijn en met hun ijzeren bakbeesten alles willen blokkeren. ‘Met de vlam in de pijp’,  zo luidt het devies.

De truckers in in Frankrijk en Canada en de GGD-bestormers in Heerlen hebben van ons geen mandaat via de stembus gekregen.

Van ene kant snap ik hen wel. Want de overheden hebben de afgelopen twee jaar als bijna vanzelfsprekend het openbare leven voor een serieus deel stilgelegd. Natuurlijk met het idee om onze gezondheid en onze samenleving te beschermen. Maar je mag daar wel kritische kanttekeningen bij plaatsen. De ingrepen van de overheid in je persoonlijke leven zijn wel extreem ver gegaan. Zowat iedereen is het er over eens dat de laatste lockdown in Nederland totaal overbodig is geweest. De gevolgen waren voor veel mensen dramatisch. Kan een overheid dat zomaar allemaal doen? Kunnen ze simpelweg verbieden om nog je boterham te verdienen? In het overheidsapparaat, waar iedereen z’n vast inkomen heeft, is daar volgens mij niet grondig genoeg over nagedacht.

En de afstand tussen overheid en ‘de gewone mens’ is al heel groot. Ze spreken elkaars taal niet. Hoe meer ‘communicatiedeskundigen’ de diverse besturen inhuren, hoe wolliger en onbegrijpelijker de taal wordt voor de man of vrouw in de straat.

Dus ik snap die frustraties heel goed. We moeten dat niet meer willen, het volledig stilleggen van de samenleving. Dat beginnen de diverse regeringen nu ook wel te begrijpen. Maar om dan maar alles met je vrachtwagen of tractor te blokkeren, dat is het andere uiterste. Ik zou het dapperder vinden als ze te voet zouden gaan protesteren. Als je met zoveel ijzer aan de gang gaat, dan is dat in mijn ogen misplaatste blufpoker. Als dat het democratisch proces moet worden, dan geloof ik het wel. Ik hoorde die mensen praten die deze week eventjes bij de GGD in Heerlen binnenvielen om hulpverleners te bedreigen en daar over ‘genocide’ begonnen. Ieder weldenkend mens zal dat tenenkrommend hebben aangezien. Maar vanwege alle onzin die op social media wordt uitgestrooid,  kan het allemaal tegenwoordig.

De complottheorieën die vorig jaar leidden tot de bestorming van het Capitool in Washington, kwamen ook uit de zwarte spelonken van de social media. Daar zijn blijkbaar heel wat mensen gevoelig voor.

De gekozen bestuurders staan in mijn ogen te ver af van ‘het volk’, maar ze zijn wel door óns gekozen. De truckers in in Frankrijk en Canada en de GGD-bestormers in Heerlen hebben van ons geen mandaat via de stembus gekregen. Dus kunnen ze niet zomaar wat aanrommelen uit naam van ‘het volk’.  Een beetje gezag is toch nog wel nodig om onze open maatschappij overeind te houden, anders krijgen zomaar wat schreeuwlelijkerds het voor het zeggen, terwijl de mensen met iets meer verfijning en  fatsoen aan de zijlijn blijven staan.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Jo Cortenraedt

Jo Cortenraedt

Hoofdredacteur, uitgever en allround journalist

Jo Cortenraedt is allround journalist met tientallen jaren ervaring in Nederland en daarbuiten. Hij werkte onder meer voor het ANP, het NOS-journaal en De Telegraaf. Hij startte in 1997 als hoofdredacteur en uitgever Chapeau Magazine, in hetzelfde jaar was hij betrokken bij de start van de regionale televisie in Limburg.

Voor beide media is hij nog steeds volop actief met verhalen, reportages, columns en beschouwingen. In de eerste fase van zijn carrière stonden vooral het actuele nieuws en politiek centraal. Tegenwoordig zijn dat eerder specialisaties zoals kunst- en cultuur, gastronomie, human interest en de kwaliteit van leven.

Zijn brede netwerk, van TEFAF tot André Rieu, draagt bij aan de positie van Chapeau in zowel Limburg, als ook in de rest van Nederland en in België.

Jo Cortenraedt 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws