Kunnen we deze zomer nog naar het terras?
Ik hoor de horeca-ondernemers bijna huilen als het gaat om dit voorjaar. Met name bij de bedrijven waar het terras een belangrijk onderdeel van de jaaromzet levert, is het absoluut ellende. „Dit kost heel veel geld”, zo hoorde ik van de week enkele ondernemers concluderen. Af en toe een paar dagen minder goed weer, daar zijn die zaken op ingesteld, we zitten hier immers niet aan de Middellandse Zee. Maar een héél voorjaar in het water, dat is toch wel extreem.
De inkomsten vallen bij slecht weer voor een groot deel weg terwijl de nodige onkosten doorlopen. Vooral daar waar het vast personeel betreft, daar wringt de schoen. Mochten we toch nog een zomer krijgen – de komende dagen doen de weergoden een eerste poging – dan moet die behoorlijk bestendig blijven, anders halen de uitbaters de opgelopen schade niet meer in.
Pijnlijk, want oh wat zijn we inmiddels gewend om ‘lekker’ buiten te zitten. Deze week verwonderde ik me nog op ons eigen Chapeau-evenement, dat onder de naam ‘Chapeau-Apéro’ werd gehouden in La Butte aux Bois. Ik ga het zelf niet zeggen, maar de pakweg 350 aanwezigen lieten blijken serieus onder de indruk van de kwaliteit te zijn die geboden werd door maar liefst vijftien Limburgse sterrenchefs, geweldig ondersteund door de professionele equipe van La Butte aux Bois. Men vond heet zelfs een spectaculair gastronomisch spektakel van het hoogste niveau. Ook via deze weg nog mijn grote dank aan alle deelnemers die voor die fantastische beleving zorgden. De krant het Belang van Limburg was er zeer lovend over, ik zag hetzelfde verhaal ook terug op de site van De Limburger. Maar wat ik heel verrassend vond, dat was dat heel veel gasten ondanks het bar slechte weer toch zo veel mogelijk de tuin ingingen, dekking zoekend onder een fraai zeil. En dat terwijl de feestzaal binnen toch een alleszins aangenaam decor bood. Maar wij mensen willen nu eenmaal graag naar buiten.
Blijf bij slecht weer niet thuis, maar ga binnen in zo’n mooie zaak genieten
Niet alleen de bedrijven met grote terrassen hebben het moeilijk, dat geldt ook voor menig restaurant in het topsegment. Beiden Limburgen kennen veel sterrenzaken, dat is heel mooi, maar zeker als door het slechte weer de toeristen wegblijven of voor de televisie naar al die sportwedstrijden zitten te kijken, dan wordt de spoeling toch wat dunner. Er zijn zaken die nagenoeg altijd vol zitten, maar dat is lang niet overal het geval. Daarom van mijn kant een oproep, blijf bij slecht weer niet thuis, binnen kan het in zo’n zaak ook aangenaam zijn, en zeker lekker. Van de andere kant zou ik me kunnen voorstellen dat in de topcategorie meer variatie in keuze wordt aangeboden. Althans, dat er minder de verplichting geldt om grote en dus vaak ook kostbare menu’s te kiezen. Ik denk dat als je daarnaast ook een mogelijkheid biedt voor degenen die – met name door de week – wel lekker willen komen eten, maar dan voor een paar gerechten, je daar ook op kunt inspelen. Zeker door de week wil lang niet iedereen 4-5 uur aan tafel zitten. Ik citeer een grote Limburgse ondernemer die me laatst zei: „Ik vind het fijn om na een dag hard werken ’s avonds met mijn vrouw een paar gerechtjes te gaan eten in een goede zaak. Maar dan hoef ik niet die hele ceremonie, ik wil weer op tijd thuis zijn om de volgende dag weer uitgerust te beginnen.”
Een beetje meer flexibiliteit kan geen kwaad. Per persoon is de opbrengst dan misschien minder, maar toch meer dan een lege tafel. Het is wat voormalig Michelin-hoofdinspecteur Werner Loens me deze week op ons Chapeau-feest zei: ‘veel topzaken ontwikkelen een bepaald concept en bieden dat aan, in de hoop dat zoveel mogelijk klanten komen. Maar de sector zal zich meer moeten gaan richten op de vraag: wat wil de gast eigenlijk, en hoe kan ik daar het beste op inspelen?”
Intussen zal ik de goden nogmaals gaan verzoeken om wat meer coulance met ons te hebben en die grijze wolken eindelijk eens weg te slepen. Tijdens de droge zomers van de recente jaren deed ik regelmatig een denkbeeldige regendans, ik moet even kijken wat ik nog meer in het repertoire heb en welke muziek daar het beste bij past.
