Elkaar treffen op ‘een borrel’ is altijd normaal geweest maar de laatste jaren is dat wat onder druk komen te staan. Enerzijds door corona maar ook door het geklaag van moralisten die achter alles iets van ‘corruptie’ zoeken, zeker als in het zuiden is, want hier is dat volgens hen dan meer gebruikelijk dan elders.
Ik denk dat die borrels juist goed zijn want ondanks al die mails, app’s en niet te vergeten de Teams-sessies gaat er niets boven persoonlijk contact. Je moet elkaar regelmatig in de ogen kunnen kijken en kunnen bijpraten. Dan gaat het ook om lichaamstaal en om een algeheel gevoel.
En dus was ik blij te horen dat er dit jaar op de openingsdag van ’t Preuvenemint een stuk meer gasten op de diverse ontvangsten waren dan in voorgaande jaren. Dan hebben we de neergaande trend alvast weten om te buigen.
Nee, je doet niet echt zaken op zo’n borrel (raar woord trouwens want jenever of andere borreldranken worden er niet geschonken), maar je treft wel heel wat mensen met wie je op een of andere manier iets kunt in de vorm van een creatieve of zakelijke samenwerking.
Dat gebeurt met mensen die je al kent maar weer een tijdje niet gesproken hebt. Maar je wordt ook voorgesteld aan mensen die je nog niet kent, en die wel met interessante zaken bezig zijn. Je spreekt op dat moment dan enkel af dat je de week erop contact opneemt om mogelijk te komen tot een zakelijke afspraak.
Ondanks al die mails, app’s en niet te vergeten de Teams-sessies gaat er niets boven een persoonlijke ontmoeting
Het is al jammer da in het kader van de versobering en het cultuurrelativisme de zakenlunch grotendeels gesneuveld is. Want dat was juist een goed decor voor intensieve contacten en het uitwisselen van ideeën. Gelukkig dat de ontvangsten zoals op ’t Preuvenemint dus wel nog populair zijn, waarbij het overigens juist zaak is om niet teveel alcohol te drinken want weet je daags erop niet meer met wie je ook al weer had kennisgemaakt.
Wel is het bij dergelijke ontvangsten van groot belang om nauwgezet een actuele gastenlijst op te stellen en bij te houden. Dat is een stuk moeilijker dan je zou denken. Ik spreek uit ervaring, wij organiseerden op ’t Preuvenemint de lancering van onze nieuwe editie. Je maakt dan eerst afspraak met de stand waar je dat doet en gezien de drukte en het doel van de bijeenkomst moet je per definitie een limiet stellen aan het aantal plekken. Dus kun je onmogelijk al je relaties uitnodigen. Maar wie dan wel en wie deze keer niet?
Dat luistert heel nauw en ook ons overkomt het wel eens dat we toch nog die relatie vergeten waren. Gelukkig organiseert Chapeau heel wat evenementen, dus dan krijgen we altijd wel een herkansing. Want bij Chapeau borrelen we gewoon door, dat is een natuurlijk onderdeel van ons werk.
