Galerie Post + García en het verhaal achter Conbulius

Het is even wennen om een galeriehouder aan te spreken als kunstenaar. En eigenlijk wil Peter Post ook niet per se zo benaderd worden. Daarom heeft hij gekozen voor een pseudoniem.

Hoe besluit je om als galeriehouder kunstenaar te worden?
„Vaak komen dingen op je pad waaraan je meestal achteloos voorbij gaat. Maar soms nemen ze ongemerkt een plaats in. Als ik bedenk hoe vaak en hoe veel toeval mijn leven heeft bepaald, dan vraag ik me af wat er zónder die toevallige gebeurtenissen zou zijn gebeurd. Zo zitten Paloma en ik een jaar of zeven geleden in Potsdam in de tuin van Armando. We vertellen over materiedrukken met gebruik van carborundum zoals ze in het atelier in Mas de Flors worden gemaakt. Armando wordt nieuwsgierig en wil het zelf gebruiken. Enkele weken later sta ik in zijn atelier met het materiaal. Tot aan zijn dood hebben wij in intensieve samenwerking bijna veertig verschillende prenten met hem in Spanje gemaakt. Een ongelooflijk mooi avontuur dat ik voor geen goud had willen missen. Sinds zijn dood nodigen wij Alexander Vogels en Hans Keuls uit om in het atelier proeven te maken. Voor hen een interessante uitdaging die wij hun graag aanbieden. Een jaar geleden ben ik in Mas de Flors. Ik loop naar ons huisje. Voor de deur hangt een vliegengordijn gemaakt uit gehaakte kettingen. Zonder enige bedoeling til ik het uit de houder en een tel later ben ik op weg naar de hydraulische pers. Ik drapeer de kettingen totdat ik een interessant patroon ontwaar en leg er een vel van het kostbare handgeschepte papier op. De drie minuten die de pers nodig heeft om de gigantische druk van 350 atmosfeer op te bouwen duren een eeuwigheid. Als ik eindelijk de pers uitschakel en het resultaat aanschouw, voel ik diep in mij een nieuw soort voldoening en rust. En het resultaat draagt mijn naam: Conbulius!”

Als ware het wonder dat geschiedde?
„Nou, al vijftig jaar teken ik met deze zelf verzonnen naam en nu weet ik wie hij is! Eindelijk! Sindsdien ga ik regelmatig een week naar het atelier in Mas de Flors. Nu werk ik uitsluitend op rond papier dat speciaal voor mij wordt gemaakt. Ik druk voornamelijk met zware ijzeren kettingen en glaskorrels. Maar ook met ingekleurde vormen die ik met zwaar reliëf en intense kleuren in het papier druk. Ik streef ernaar dat iedere prent uniek is, zowel in de vormentaal als in de uitdrukking. Het maakt veel verschil of ik met droog of nat papier druk, de druktijd en het aantal atmosfeer waarmee ik druk. Het goede is dat de prenten die ik maak in geen enkel opzicht lijken op iets dat al bestaat.”

Vanaf nu ga je dus vooral als kunstenaar door het leven, of toch ook nog als galeriehouder?
„Ik blijf galeriehouder, natuurlijk! Paloma en ik startten de galerie in 2004. In die zestien jaar hebben wij bijna honderd tentoonstellingen gemaakt. Lataster, Ripollés, Armando, Sidi el Karchi, Gao Brothers, Christo en vele vele anderen. De laatste was met Bas Coenegracht met uitgave van een catalogus. Werken werden uit de tentoonstelling aangekocht door de curatoren van de collecties van DSM en de provincie Limburg. Dit is voor onze kunstenaars zeer belangrijk.”

Dat was het verleden maar wat is de toekomst?
„Nieuwe tentoonstellingen. Deze maand openen wij een expositie van schilderijen van Michael Lauterjung, een Duitse kunstenaar met wie wij al zo’n twintig jaar werken. Op 15 maart is de officiële opening waarbij de monografie Michael Lauterjung – Alles im grünen Bereich verschijnt. Wij proberen voor onze kunstenaars meerwaarde te creëren. Door onder andere hun werken te presenteren op prestigieuze kunstbeurzen en het uitgeven van catalogi en kunstboeken.”

Kunstboeken, die behouden bij dergelijke exposities hun functie?
„Wij denken van wel. Dit jaar zullen wij samen met Uitgeverij Van Spijk verschillende boeken produceren. Zo stellen wij in samenwerking met Marta Lemmens een gedenkboek over onze bevriend en intussen overleden kunstenaar Fons Lemmens samen, maken we een omvangrijk boek over onze grafische uitgaven met Armando en werken wij aan een boek van de Britse fotograaf James Kerwin. Paloma is zeer geïnteresseerd in fotografie. In oktober nam zij deel aan een workshop van hem in Georgië en ontstonden plannen voor een bijzondere tentoonstelling en catalogus.”

Is er dan nog tijd over voor het alter ego Conbulius?
„Al deze dingen kunnen wij doen dankzij ons uitstekend team. Betrokken en trouwe medewerkers vormen de ruggengraat en het zenuwstelsel van ons bedrijf en geven ons de vleugels om veel meer dan een doorsnee galerie te kunnen doen. En uiteraard dankzij onze klanten. Zij leveren de brandstof waardoor de kunstwereld kan blijven draaien.”

Jullie doen ook aan kunstuitleen, hoe verhoudt zich dat tot de galerie?
„In 2010 begonnen we Kunstuitleen Maastricht aan de Rechtstraat 50 in Wyck. Dat bleek een zeer goede beslissing. In die tien jaar hebben wij veel klanten uit het hele land en het verre buitenland mogen bedienen en heel vaak aan ons kunnen binden. Intussen werken wij met zes fulltimers en zijn we vorig jaar een tweede Kunstuitleen Maastricht gestart in het snel opkomende Sphinxkwartier aan de Boschstraat 87. Het geheim van het succes zit voor een gedeelte in de huur-spaarformule. Maar het zit vooral in het exclusieve aanbod van kunstenaars die wij in ons programma hebben. Door de jarenlange ervaring en contacten die wij als galerie hebben, heeft onze kunstuitleen dezelfde kwaliteit als de galerie tegen zeer aantrekkelijke voorwaarden. En blijkbaar slaat dan aan.”

Avenue Ceramique 17, Maastricht (NL) – postgarcia.nl