Blog Jo Cortenraedt

Groen, oranje of rood 

tekst Jo Cortenraedt

We zitten nu al dik een half jaar opgescheept met dat virus en beginnen het moe te worden, al die maatregelen. Bovendien eist het veel onnodige slachtoffers zoals mensen die te laat bij de arts komen voor klachten die naderhand een hartziekte of kanker blijken te zijn. Ik begreep van een arts dat er meer amputaties dan normaal worden uitgevoerd, omdat de reguliere zorg maanden heeft stilgelegen.

En dan heb ik het nog niet over de psychische schade zoals verwaarlozing van kinderen, onderdrukte vrouwen en andere ellende, Plus natuurlijk de enorme economische impact die ook weer zorgt voor een boel ellende.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we maar net moeten doen of het virus niet bestaat. Negeren heeft geen zin, wel doelgericht handelen. Het aantal overlijdensgevallen is nog altijd laag, tenminste in Nederland en België. Dus enige relativering is op z’n plaats. Tegelijkertijd moet je dat virus efficiënt aanpakken. Gelukkig wordt nu gekozen voor regionale maatregelen in plaats van nationale lockdowns. Maar je kunt nog verder verfijnen, zodat niet hele regio’s of steden platgelegd hoeven te worden. Als je maar durft te zeggen waar de brandhaarden zijn.

Dat blijken momenteel vooral de studenten te zijn die toch maar doorfeesten met z’n allen, en daardoor massaal geïnfecteerd worden. En het blijken ook de migrantenwijken te zijn zoals Borgerhout in Antwerpen en Amsterdam-West. Alleen mag dat niet expliciet benoemd worden, omdat dan meteen de angst voor racisme opduikt. Lijkt me onnodig. We zeggen ook dat er een probleem is bij de studenten. Dat is ook geen discriminatie maar de realiteit.

Die weten niet wie Jaap van Dissel of Marc van Ranst zijn, laat staan dat ze hun adviezen kennen.’

Dat de migranten momenteel massaal corona oplopen begrijp ik wel. In de eerste plaats volgen de meesten geen Nederlandse of Belgische media. Die weten niet wie Jaap van Dissel of Marc van Ranst zijn, laat staan dat ze hun adviezen kennen. Zij volgen de Marokkaanse en Turkse media en luisteren naar de aanbevelingen die daar gegeven worden, voor steden dus zoals Casablanca en Istanbul. Maar daar heb je weinig aan, als je in Genk of Rotterdam woont.

Bovendien speelt de sociale cultuur een grote rol. In die gemeenschappen komen de mensen graag en massaal bij elkaar over de vloer. En ze zien geen reden om dat nu niet te doen. Van Turkse vrienden hoorde ik dat er in een familie één persoon besmet was. Meteen daarna is de héle familie van zowat 25 man hem gaan opzoeken om hem al schouderkloppend beterschap te wensen. Het gevolg laat zich raden: de hele familie heeft het nu te pakken.

Wellicht helpt het als de overheid via allerlei kanalen probeert om die mensen direct te bereiken, niet via de reguliere ‘westerse’ media. Al zal het dan nog moeilijk zijn, want velen denken ook dat alleen God of Allah bepaalt wie het virus krijgt. Bij de zwarte kousen op de Veluwe denken ze er net zo over.

We weten met z’n alleen ook niet meer welke zone nou groen, oranje of rood kleurt. Waar moet het mondkapje nou wel op, en waar niet. En met hoeveel mensen mag ik waar nog aan tafel in Europa? Het is een wirwar geworden.

Hoe dan ook, we hadden gehoopt dat Europa in de zomer steeds groener zou kleuren. Maar het tegendeel is het geval. Niet alleen letterlijk vanwege het gebrek aan regen, maar ook figuurlijk door de oprukkende codes oranje en rood. Al zitten de terrassen in Maastricht nog altijd vol met Nederlanders, Belgen, Duitsers en anderszins. Dit weekend zeker ook weer.

Maar daarna begint de herfst naar het schijnt met regen en wind. En dan? Dan wordt het lastiger voor veel  horeca-ondernemers, de cultuurhuizen, de artiesten. In de tuin zal het langzaamaan wel weer groen worden, maar op straat weet ik het nog niet zo zeker.

Ik ga nog een kaars branden. Vaccin vaccin, u zijt wellekome, hallelujah.

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Jo Cortenraedt

,

Jo Cortenraedt

Jo Cortenraedt

Hoofdredacteur, uitgever en allround journalist

Jo Cortenraedt is allround journalist met tientallen jaren ervaring in Nederland en daarbuiten. Hij werkte onder meer voor het ANP, het NOS-journaal en De Telegraaf. Hij startte in 1997 als hoofdredacteur en uitgever Chapeau Magazine, in hetzelfde jaar was hij betrokken bij de start van de regionale televisie in Limburg.

Voor beide media is hij nog steeds volop actief met verhalen, reportages, columns en beschouwingen. In de eerste fase van zijn carrière stonden vooral het actuele nieuws en politiek centraal. Tegenwoordig zijn dat eerder specialisaties zoals kunst- en cultuur, gastronomie, human interest en de kwaliteit van leven.

Zijn brede netwerk, van TEFAF tot André Rieu, draagt bij aan de positie van Chapeau in zowel Limburg, als ook in de rest van Nederland en in België.

Jo Cortenraedt 's topic(s):
Uitgelicht

Gerelateerd nieuws