Een beetje fatsoenlijker misschien?
Het is voor sommigen een oubollige term: fatsoen. Het doet denken aan ouderwets, aan conservatief, aan preuts misschien ook wel. Maar in mijn beleving is het vooral respectabel met elkaar omgaan.
De fractievoorzitster van D66 in de Provinciale Staten van Limburg vertelde van de week dat waarnemend gouverneur Johan Remkes een ‘lesje in fatsoen’ had gegeven. Dat de verschillende partijen toch wel wat erg onrespectvol met elkaar om waren gegaan.
Tja, dat zie je ook op nationaal en internationaal niveau. Elkaar afblaffen en van achteren tackelen is meer en meer gemeengoed geworden. Dus volgen de politici in Limburg dat voorbeeld dan maar. In de polonaise waren we altijd al goed.
Eigenlijk spijtig dat een bestuurder vanuit Den Haag ons dat moet komen vertellen. Zeker omdat het in het nationale parlement in Den Haag het er allesbehalve fatsoenlijk eraan toe gaat. De nieuwe reeks seksuele intimidaties aldaar zijn zonder meer schokkend. En niemand grijpt in!
En ook opmerkelijk: dat Remkens eraan toevoegde dat Limburg ‘geen verziekte bestuurscultuur’ kent, ondanks de paar recente affaires. Volgens hem heeft het onder meer ook te maken met de voortdurende publiciteit rondom deze zaken. Met name in enkele kranten.
Daar raakt hij een gevoelige snaar. Enerzijds mogen we blij zijn dat journalisten onfrisse zaken ontdekken en publiceren. Zoals het feit dat een voormalige gedeputeerde met al zijn firmaatjes vele miljoenen heeft opgehaald bij de Provincie. Ongehoord. Dan speelt de onafhankelijke pers een cruciale rol, om zaken aan de kaak te stellen die anders blijkbaar niet boven komen drijven. Chapeau!
Tegelijkertijd is het jammer dat er vaak ook een soort van mediahype wordt gecreëerd, dagen en wekenlang, waarbij feiten en meningen (van de krant, van de journalisten) nauwelijks nog van elkaar te onderscheiden zijn. Dan gaat het niet meer zozeer om het aan de kaak stellen van zaken die stinken, maar meer om een kruistocht waarbij teveel ridders sneuvelen, ook degenen die er niets mee te maken hebben.
De serie incidenten rond vrouwelijke medewerkers die seksuele intimidatie, aanranding en uitbuiting gemeld hebben, is beschamend voor een parlement.
In Limburg zijn recent zaken gebeurd die niet door de beugel kunnen. Maar er zijn ook bestuurders geslachtofferd onder de noemer integriteit, terwijl tegen hen feitelijk niets is in te brengen. Maar wat wil je als in Den Haag zelf fatsoen en respect steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. De serie incidenten rond vrouwelijke medewerkers die seksuele intimidatie, aanranding en uitbuiting gemeld hebben, is beschamend voor een parlement. En nóg erger is dat iedereen zwijgt, dat de daders (parlementariërs) niet worden aangepakt, waarschijnlijk omdat anderen boter op hun hoofd hebben. In de Tweede Kamer worden wekelijks harde woorden gebruikt over corruptie, machtsmisbruik en volksverlakkerij. Maar diezelfde parlementariërs kijken de andere kant op als blijkt dat fractiegenoten zich structureel schuldig maken aan seksueel misbruik. Dit gebeurt in een zogeheten geciviliseerd westers land, buitengewoon genant. In een normaal bedrijf zou je er al lang uit liggen en krijg je justitie op je dak. Maar onze volksvertegenwoordigers weten dit soort zaken al jaren stiekem te verzwijgen.
Nederland is hier overigens niet uniek in. We hebben in de Verenigde Staten gezien dat een president zich jarenlang kan permitteren om alle fatsoensnormen overboord te gooien. Goed, hij zit nu op retraite onder de palmbomen in Miami, maar zowat de helft van zijn landgenoten steunen hem.
Dus dat is de trend: fatsoen is kennelijk niet meer van deze tijd. De voorman van de actiegroep Viruswaarheid blijkt zo’n slordige halve ton aan giften van aanhangers gebruikt te hebben voor een leuk stuk grond in Spanje. De man die al die betogingen organiseerde tegen de coronamaatregelen. En die vindt dat corona helemaal niet bestaat. Gezien zijn naam zou je denken dat hij het geld zou besteden aan hogere doelen, maar hij steekt het gewoon in zijn eigen zak. Straks lekker een mooi vakantiehuis in de zon. En feestvieren over de ruggen van de naïeve volgelingen die al zijn leugens geloven. Een klassiek recept.
Nu vond de bank waar hij het geld op binnenkreeg, dit toch wat ver gaan en blokkeerde de rekening. Goede actie zou je zeggen. Maar nee hoor, mijnheer stapte naar de rechtbank en die schaarde zich achter onze engel. Tja, de rechtspraak is onafhankelijk maar gaat lang niet altijd uit van fatsoen.
