Isa
‘Time flies when you’re having fun…’ Inderdaad: Ruim twee weken ben ik al onderweg met onze wieler-talkshow Tour de L1mbourg. Met iedere dag nieuwe inspirerende verhalen. Van oud-winnaar Jan Janssen tot de laatste Nederlandse gele trui drager Erik Breukink en van Gé Reinders tot Blaudzun. Ze delen allemaal een passie voor de wielersport. Ze zitten ook allemaal nog geregeld op de fiets, de een iets meer dan de ander. Ze maken het hoofd leeg op de fiets, krijgen inspiratie en wanen zich soms ook nog evenTom Dumoulin.
Wat hebben we al kunnen genieten van Tom in de afgelopen weken, en wat worden het daarom nog loodzware jaren die ons te wachten staan. Want iedere keer als Tom klaar staat aan de start van een koers, kunnen we weer rekening houden met succes…
Ik zou makkelijk een ode aan al mijn gasten kunnen schrijven. De motorverhalen van Leo Driessen, het enthousiasme van Maarten Tjallingii of mijn trouwe tafelgast Gert Jakobs. De toegenomen mildheid van Jan Janssen, het geloof in de liefde van Suzan Seegers, de zelfgemaakte sportfilmpjes van Ed Janssen, de bescheidenheid van alleskunner Marianne Vos en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Maar in deze week overtrof één gast alles. Mijn eigen huisgast… mijn trots en grote liefde. Sinds vrijdag ben ik vader van een tiener. Mijn lieve kleine grappige schattige (en soms kattige) knappe en levenslustige Isabel is 10 jaar geworden. Ik heb er een traditie van gemaakt om ieder jaar een knuffelende selfie te maken met haar. Daar kan ik dan lang naar kijken.
Haar gezicht verandert met de jaren, haar uitdrukking blijft hetzelfde. Ze wordt langer en nog sportiever. Ze draagt leuke jurkjes en een lieve scheve vlecht. Ze kreeg een horloge voor haar verjaardag. Ze draagt hem vol trots, het maakt haar weer een stukje ouder.
Geen prinsessenbeker meer naar school, maar een rugzak van een bekend kledingmerk. Geen K3 meer, maar meedansend op de hits van nu, die ik vaak niet eens ken. Nog heel soms een barbiepop in de hand, maar nog veel meer de hockeystick waar de handtekeningen van Maartje Paumen op staan.
Iedere avond als ik terugkomen van Tour de L1mbourg kijk ik nog even in haar slaapkamer, in de hoop dat ze nog wakker is. Met een boek in de hand en een lieve lach kan ik er soms dan nog even bij zitten. Op haar verjaardag wilde ze het liefst naar Amsterdam, naar het Rijksmuseum. Dat geduld heeft ze zeker niet van mij.
Ze stapt in de trein en draait zich om en geeft me nog een knuffel. ‘Succes vandaag weer papa en de groetjes aan Gert (Jakobs)…’ Trotser kan ze me niet maken. Mijn vader had ook een bijzondere band met mijn zus, zoals ik dat dan weer met mijn moeder heb. Nu begrijp ik veel beter waarom.
Ik zet sentimenteel ‘Daughters’ van John Mayer op.. ‘Fathers, be good to your daughters. Daughters will love like you do’. Vaders en dochters…
Tien jaar! Time flies… inderdaad
Proficiat lieve Isa. Blijf zoals je bent!!
Sander Kleikers
