Verlicht
Verlicht voelde ik me niet bepaald op 1 januari. Een stuk of wat Kerstdagen, oudjaar en kinderkerstvakantie met alle versnaperingen vandien, maakten het einde van het jaar een stukje zwaarder. Vanaf maandag gaat daarom even de handrem erop.
Ik was al betrokken bij de provinciale campagne #LimburgVerlicht , maar dat ga ik nu ook even letterlijk nemen.
Figuurlijk is me dat overigens best goed gelukt. Niet dat de wereld er bij de eerste vuurwerkknal in 2021 anders uitzag, gevoelsmatig is er toch een knip met het coronajaar 2020 gemaakt. Alsof die ballast meesleepte aan het einde van het jaar. Extra zwaar ook. De grote feestelijke ontlading op 31 december mocht dan weliswaar ontbreken, het gewicht van 2020 hangt er niet meer aan. Figuurlijk dus.
Vanaf maandag gaat even de handrem erop. Ik was al betrokken bij de provinciale campagne #LimburgVerlicht , maar dat ga ik nu ook even letterlijk nemen.
Want terug naar letterlijk, mag ik vanaf morgen me weer eens wagen aan aloë vera sappen in de ochtend en een avocado in de avond. Leeft u wel even mee? De botte messen liggen al klaar, ik wil tenslotte LimburgVerlicht toch niet al te letterlijk nemen. Aangezien ik soms een stukje schrijf, zijn die vingers me toch wel wat waard. Maar met de figuurlijke ballast van 2020 wil ik ook de overtollige fysieke ballast weer even kwijt. En ik ben realist genoeg om te weten dat over 5 maanden de volgende ‘9 dagen aloë vera-sessie’ op me wacht, op weg naar het strand. Als we tegen die tijd überhaupt aan vakantie mogen denken.
Maar twee of drie keer per jaar in korte fysieke retraite doet mij in ieder geval best goed. Althans, de afloop voelt altijd goed. De dagen zelf zijn gevuld met fata morgana’s van gewezen kersdiners en bijpassende vochthuishouding.
Dus hef ik zometeen nog 1 keer het glas op 2021 en het hoopvolle jaar van de Verlichting, die dan over 10 dagen alvast letterlijk wordt ingelost. Figuurlijk is het nog even volhouden in deze maanden, in afwachting van twee prikjes.Maar met de kleine beloning na de frisse retraite geloof ik in een beter jaar. En ben ik net op tijd weer helemaal ‘in shape’ als de horeca open mag. Proost!
