Dan maar zelfbediening op het terras?
Liefst eentje met een prachtige ligging, een geweldig aanbod aan drankjes en hapjes en supervriendelijke en bekwame obers. Zo niet, dan zetten we meteen een pittig commentaar op social media. Dat het allemaal niet in orde was. Te duur trouwens ook.
De klanten worden steeds kritischer en dat terwijl het aanbod op het terras de laatste jaren flink is toegenomen. Een bredere keuze qua wijnen en andere drankjes, meer soorten koffie en thee. En allerlei gerechten, terwijl je vroeger op het terras niet veel verder kwam dan een bierworstje of een zakje pinda’s.
Maar, wie komt ons die lekkere drankjes en hapjes brengen? Dat wordt een steeds grotere uitdaging voor de horeca-ondernemers. Wie wil er nog werken in een restaurant? Zowel in de bediening als in de keuken wordt het steeds moeilijker om mensen te vinden. Dat geldt zowel voor de topzaken als ook de populaire, meer laagdrempelige adressen.
In de sterrenrestaurants wordt het steeds lastiger om goede mensen te vinden. Er zijn nog wel jongelui die graag een goede chef willen worden, maar toch een stuk minder dan pakweg twintig jaar geleden. En dat terwijl de werkomstandigheden verbeterd zijn. Maar natuurlijk, zeker in de weekends ben je wel gewenst op je werk, want dan komen de gasten. Die hebben vrij, die willen genieten. Veel jongelui blijken tegenwoordig te denken: ‘op die momenten wil ik ook vrij zijn’. In de bediening is het tekort aan personeel zo mogelijk nog groter.
Dat alles leidt ertoe dat restaurants met elkaar in de slag gaan op de arbeidsmarkt. Goede mensen worden ‘weggekocht’ als ware het prof-voetballers. Niet alleen met een goed salaris, maar ook met extra voorzieningen, tot en met een auto van de zaak. Dat geldt dan voor de toppers in het vak. Een andere oplossing die je vaker ziet, is dat lunches in gastronomische restaurants een aantal dagen in de week geschrapt worden. Want de inkomsten van het verminderd aantal gasten wegen dan niet meer op tegen de kosten van een hele brigade.
Een onderliggend probleem is dat het vak van kok of ober in onze maatschappij te weinig gewaardeerd wordt. In Nederland is de wetgeving ook zó ingewikkeld geworden voor horeca-ondernemers, dat ze dan maar liever flexwerkers of studenten in de bediening zetten. In België is die situatie iets minder schrijnend, daar wordt het horecavak nog enigszins gewaardeerd, maar ook daar wordt het alsmaar lastiger.
Als we zo nog even doorgaan, dan moeten we binnenkort zelf onze drankjes en gerechtjes gaan halen aan de bar.
Of we moeten het vak van kok of ober / bedieningsmedewerker anders gaan waarderen. Als een écht vak, wat het eigenlijk is. Met een goede opleiding, een bijbehorend salaris en een vooruitzicht op een groeicarrière en een degelijk pensioen. We moeten er wat voor over hebben, willen we lekker blijven genieten op het terras.
En oh ja, wat vriendelijker tegenover het personeel kan ook geen kwaad.
