Unieke collectie taxateur José de Goede komt op de markt
José de Goede is bepaald geen onbekende in de wereld van kunst en antiek. Zij was decennialang een markante, professionele taxateur die vanuit Maastricht door het hele land en over de grenzen werkte. Ook met haar veilinghuis maakte ze naam, alsmede met haar televisieprogramma op L1 TV en haar column in Chapeau. Zij slaat nu een andere weg in; tijd om afscheid te nemen van een indrukwekkende collectie.
Discretie is in haar hele carrière het uitgangspunt geweest. Bij veel gegoede families, in kastelen, villa’s en landhuizen, kwam ze over de vloer om niet alleen de waarde van de aanwezige kunst en antiek te taxeren, maar om ook advies te geven hoe hier het beste mee kon worden omgegaan. „Het gaat dan meestal over geld én over emoties”, vertelt ze in haar modern ingericht, a-typische huis aan de Heerdeberg in Cadier en Keer. „Dan is het zaak om daar nuchter en verstandig mee om te gaan.” Met haar flamboyante persoonlijkheid wist ze dat principe goed te bewaken, haar kennis werd in de kunstwereld breed gewaardeerd, tot en met kunsthandelaren en verzamelaars op TEFAF Maastricht die haar in een aantal gevallen opriepen om naar een bepaald werk te komen kijken.
Kunst en antiek vormen een rode draad in het leven van José de Goede die in Groningen, waar ze opgroeide, op haar negentiende al haar eerste antiekwinkel opende. Jugendstil, Amsterdamse school en art deco waren haar specialisaties. Ze ontwikkelde zich tot een erkend en beëdigd taxateur, veilingmeester en makelaar in kunst en antiek en ging daar mee door vanuit Zuid-Limburg, toen de liefde haar hiernaartoe bracht. „Verzamelen deed ik in het begin nauwelijks, ik deed mijn werk. En het is zeker ook niet zo dat je alleen maar prachtige stukken te zien krijgt. Bij taxaties zie je dat pakweg driekwart van de stukken niet echt waardevol is. Vaak is dat dan teleurstellend, maar je kan natuurlijk niet anders dan dat eerlijk te melden.” Gaandeweg begon ze zich te interesseren voor lampen, meubels en schilderijen uit de jaren zestig en zeventig. „Daar zat vernieuwing in. Vaak uniek en ook nog betaalbaar. Die ontwerpers waren visionairs die stijliconen maakten die ook nu nog in vele interieurs passen. Ze waren toen nog niet erg populair. Ik vond ze op rommelmarkten, in kringloopwinkels en op veilingen in binnen- en buitenland en zo ontstond er een bijzondere verzameling.”
De lijst met namen van kunstenaars is bijzonder lang. Schilderijen van kunstenaarscollectief Liga Nieuwe Beelden en de Posthoorngroep. Werk van onder anderen Theo Bitter, H. van Bottenburg, Wim Motz, Piet Roovers, Wim Sinemus, George Lampe, Karel Bleijenberg, Joop Kropff en Jules Neumann. Meubels en lampen van Martin Visser, Pierre Paulin, Cees Braakman, Kho Liang Le, J.M. Hoogervorst, H. Fillekes, Louis Kalff, Knut Hesterberg, Poul Kjaerholm, Niels Møller, fa. Coenen, Van den Berghe -Pauvers en Charles Eames. Al die werken kun je nu onder het begrip ‘vintage’ rangschikken. Maar er is ook nog die andere collectie, namelijk beelden uit Zimbabwe. In de expositie zullen er meer dan tweehonderd beelden te zien zijn.
Ooit was ze daar samen met haar man Richard op vakantie, waar ze een grote rondreis hebben gemaakt en dat is een bezoek geweest met grote gevolgen. „We onderbraken onze reis door een bezoek te brengen aan het kunstenaarsdorp Tengenenge. Ik ben uiteindelijk dertig jaar lang prachtige beelden uit dit Afrikaanse land gaan importeren. Maar ik raakte ook persoonlijk onder de indruk van het land, de mensen, de cultuur. Een totaal ander leven dan wij hier gewend zijn. Meer en meer voelde ik me genoodzaakt om iets te doen aan hun uitzichtloze situatie. Zo gingen de opbrengsten van de verkoop van die beelden terug naar Zimbabwe, naar projecten waar we vertrouwen in hadden en die uiteindelijk heel goed floreerden. In 2008 organiseerden we een groot voedseltransport toen het land getroffen werd door een enorme droogte. Ik heb zelf tien dagen op een truck voedsel uitgedeeld, dat was het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan in mijn leven. Voor sommigen kwam ik te laat, ik kende de gezichten van de mensen die doodgingen.” José de Goede raakte zowel rationeel als emotioneel meer en meer bij Zimbabwe betrokken en uiteindelijk is dat ook de reden om nu een punt te zetten achter haar actieve leven in de kunst- en antiekwereld. „Wij hebben hier een heel goed leven en we voelen de behoefte om meer te gaan doen voor de mensen daar. Richard en ik gaan in de nabije toekomst een aantal maanden per jaar naar Zimbabwe om daar, in de meest afgelegen streek, een medisch centrum op te zetten en een hostel waar meisjes veilig kunnen verblijven.”
Al langer zijn we verbonden aan een scholenproject in Zimbabwe. Dat geeft ons veel voldoening. Onlangs ben ik benoemd tot ambassadeur van Young Africa International, dat zorgt voor een waardevolle nieuwe uitdaging en kan ik mijn relaties en ervaringen inzetten voor kansarme jongeren in Zimbabwe. Met deze expositie, rommelmarkt en veiling sluit ik niet alleen mijn actieve carrière in de kunstwereld af, maar komt er ook geld vrij voor onze nieuwe projecten. Het voelt heel fijn om aan dergelijke idealen te mogen werken.”
