Blog Sander Kleikers

Veerkracht 

Klimmen en dalen, de Tour de France spiegelt dagelijks ons leven in deze Franse weken. Gelukzalige momenten worden afgewisseld met verdriet en pijn. De gele dromen van Mathieu versus de horrorcrashes van veel sprinters in de eerste week.

De wielersport als metafoor voor het leven. Vallen en opstaan. En na die val weer tot grote hoogte kunnen komen. Denk aan Mark Cavendish, die drie jaar lang onzichtbaar rondreed in het peloton en nu in staat is om het Touretappewinst-record van de legendarische Eddy Merckx te evenaren of zelfs te kloppen.

Of Chris Froome die vier keer de Tour won en zich bij een illuster kopgroepje kon melden met 5 eindzeges, ware het niet dat een vreselijke val zijn carrière twee jaar geleden tot stilstand bracht. Dat hij nog rondrijdt is een wonder an sich. Zijn grote lach aan de start en finish is voor hem nu al meer waard dan een 5e zege, al streeft hij dat als beroepsgek wel nog steeds na.

Hoe je na diepe dalen weer kunt pieken zag ik in ongekende vorm in de documentaire Tina. Over powervrouwen gesproken, toen die term nog niet bestond. Hoe Tina Turner als supertalent bij haar Ike iets te groot werd en deze op onnavolgbare wijze haar fysiek en mentaal vernederde, jaar na jaar.

Hoe ze de moed vond om te vluchten van haar ontdekker, en hoe ze de wereld over ging om een eigen immens populaire en energieke stijl te ontwikkelen waar Beyoncé nog de vruchten van plukt.

De wielersport als metafoor voor het leven. Vallen en opstaan

De impact van de mishandeling was levenslang. De aandacht ervoor ook. Met een boek en een film deed ze daar niks aan af, hoewel dat wel de bedoeling was. Geen vragen meer over de klappen van Ike, het was letterlijk en figuurlijk te pijnlijk.

En toch doen we in de wielersport niet anders. De zege is zoveel mooier na een diep dal.   Cavendish die vorig jaar roemloos met pensioen zou gaan, Froome die haast niet meer kon lopen of Tina die thuis werd vernederd. Ze zijn allemaal opgestaan en tot grootse daden in staat gebleken, als ultiem teken van veerkracht. Geen pieken zonder dalen. De bioscoop zat vol, want dit zijn de verhalen die we allemaal vreten, ik ben geen uitzondering.

Al deed Tina’s huidige echtgenoot Erwin Bach aan het eind van de film nog een moedige poging om dat thema definitief in de ban te doen.  “Dit is een afsluiting. This is it.”

Ik denk het niet.

 

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Blog Sander Kleikers

Gerelateerd nieuws