Glamourlife
Dag 17 vandaag in de Giro en alweer de 15e rit. We gingen van Budapest naar het Balatonmeer. We vlogen naar Sicilië, aten verse vis in de nacht op een prachtig plein. Werden voortdurend bijna aangereden in de drukte van Napoli. We klommen in een file omhoog naar skigebied Blockhaus. Reden naar Parma waar we niet ontkwamen aan de regionale ham en kaas. Via Toscane kwamen we aan in Turijn en maken we ons nu op voor een laatste week in de Dolomieten en de Alpen.
Mijn telefoon staat vol prachtige foto’s van landschappen, huizen, kastelen, meren en zeeën. Van frisse wielerkopjes aan de start tot oververmoeide bezwete blikken aan de finish. Van collega’s onder hoogspanning op jacht naar snelle interviews tot zingende vrienden in Eurosport-tenue op een terras in de diepe avond.
Meer dan 5000 kilometers staan al op de teller. 15 hotels in- en uitgecheckt, koffers open en dicht. De uren in de auto haast niet meer te tellen. De minuten op tv of online evenmin. Het geprivilegieerde leven in de Giro als presentator.
En toch zal ik blij zijn als we over een week aankomen in Verona. Vier weken van huis is ook een gemis. Van de eindtoets van mijn zoontje (klasse gedaan Simon), een super zwaarbevochten 9,6 voor wiskunde van mijn dochter Isa. Het missen van spannende hockeywedstrijden van de kids. Van familie, vrienden en natuurlijk mijn liefde. Van Rianne’s bijzondere rectoraatsoverdracht, die ik spijtig genoeg moest missen.
En toch zal ik blij zijn als we over een week aankomen in Verona. Vier weken van huis is ook een gemis.
Een gemis van kostbare tijd ook met mijn moeder. Een goed gesprek over het leven, haar boutique Riviera Retro of de liefde met mijn zus. Een hardlooprondje met mijn vrienden. Of een borrel in de stad.
Het zijn simpele, maar zo waardevolle dingen die je mist als je ze even niet voorhanden hebt. Ook al lijkt dit ‘een en al glamour’. Deze bespiegelingen komen dus ook bovendrijven na 2,5 week hectiek.
Maar nu ik er toch ben, ga ik er heus nog even van genieten. Met dank aan iedereen die geduldig mijn afwezigheid in Limburg opvangt en afwacht.
Amore Infinito zeggen ze hier in de Giro. Mooie woorden!
(Ps:gefeliciteerd met het 25-jarige jubileum Chapeau, ook die feestelijke toost gaan we nog inhalen!)