Essentieel
Ut giet aon! Honderden musici uit 23 verschillende landen van over de hele wereld keken gisteren naar de live loting van het 19e Wereld Muziek Concours. De uitgestelde editie van 2021 gaat door in juli 2022. Daar mocht geen misverstand meer over bestaan.
Thaise, Taiwanese, Japanse, Amerikaanse, Europese en zelfs een handvol Limburgse fanfares, harmonieën en ensembles weten nu wanneer ze waar mogen optreden in Kerkrade in de zomer, voor ons!
Het was de loting van de hoop voor de cultuurmakers. Uitgerekend een dag nadat in de persconferentie van de hoop, iedereen weer mee mocht doen. Behalve de cultuurmakers, de evenementensector en de horeca, want niet-essentieel? Wat mij betreft juist de branche van hoop, plezier en optimisme.
Dat optimisme dat me vrijdagavond even verging, toen minister Kuipers nu ook formeel als kabinetsfunctionaris uitte dat we zullen moeten leren leven met dit virus. “Het zal niet meer weggaan”. Nogal een beangstigende bevestiging van iets dat informeel al vaak is gezegd. Ik hoorde er geen vraag over, terwijl de meeste vragenstellers toch juist perspectief wilden horen.
Wat betekent dat, nooit meer een wereld zonder dit virus? Gaan we altijd in deze gespannen maatschappij hierover bakkeleien? Voor altijd mondkapjes, handgels, minder ontmoetingen en meer afstand?
Wie het weet mag het zeggen: wat is die wereld met eeuwige Corona?
Nog geen 24 uur later kwamen vrolijke berichten uit Japan en Taiwan. De blazers en percussionisten staan daar al vol goede moed klaar om in juli in Kerkrade hun kunsten te vertonen.
Dat dat optimisme uitgerekend van cultuurmakers en de evenementensector kwam, vond ik treffend. Juist zij gaven me weer een goed gevoel met enig perspectief. Over essentieel gesproken!
