‘Limburgse carnavalsvierders zijn geen kleuters’
Mislukt idee. De 11e van de 11e in het MECC. Vooropgesteld, ik draag het MECC een warm hart toe. Daar wordt aan de weg getimmerd door een enthousiast team. Puike aflevering van JIM. Straks ongetwijfeld een heel bijzondere reeks kerstconcerten van André Rieu, een bloedmooie Interclassics. En dan TEFAF, daar wil ik het al helemaal niet over hebben. Zoveel kunstbeurzen heb ik al gezien, maar waar is die mooier dan in het MECC? Nergens.
Maar, de 11e van de 11e? Ik ben een buitenstaander, ga er niet naar toe, loop ook niet mee in de polonaise. Maar ik constateer wel vanaf de zijlijn hoe een overkill aan regels een evenement om zeep helpt.
Bij het MECC hebben ze echt hun best gedaan, Maar die elfde van de elfde is nu eenmaal buiten ontstaan en daar gedijt ie. Je kunt een notenboom wel binnen zetten, maar de opbrengst zal beduidend lager zijn. Ooit begon het op het Onze Lieve Vrouweplein. Nogal chaotisch maar gezellig. Leuk, spontaan, olé olé. Ik ging zelfs kijken om de sfeer zo aangenaam en apart was. Het werd alsmaar groter, dus rap naar het Vrijthof. En daar werd het ‘professioneler’. Oei, daar begint het gedonder. Een half overkapt plein, een groot podium en vooral playbackende artiesten.
Tja, dat is iets minder dan het origineel. Maar goed, de carnavalisten amuseerden zich kostelijk. Totdat het té succesvol werd. Dan komen de ‘handhavers’, de (voornamelijk) mannen die ‘de regels’ moeten controleren op handhaving. En regels zijn er steeds meer. Want het gaat om ‘de veiligheid’. Er kan tegenwoordig nergens meer een groep mensen bij elkaar komen of er moet een draaiboek van tien centimeter dik aan te pas komen vanwege ‘de veiligheid’.
Natuurlijk kun je niet alles op z’n beloop laten, maar het zelfstandig nadenken van de gemiddelde burger wordt door de overheid steeds meer onderschat. De Limburgse carnavalsvierders worden als een soort kleuters behandeld. Met z’n allen lol maken op het Vrijthof, nee, dat kon echt niet meer. In het MECC was alles overzichtelijker. Inderdaad, zeker met de helft van het aantal mensen. Wat me opviel bij de tv-beelden, dat was dat de meesten stil naar de artiesten stonden te kijken, die dus meezongen op hun eigen bandje. De feestgangers waren niet bezig zichzelf te amuseren, ze keken naar een show. Volgens mij was dat niet de opzet van dit festijn.
Ik liep die middag door de regen in de binnenstad op weg naar een zakelijke afspraak. Her en der hoorde ik een verdwaalde zaate herremenie. Door het slechte weer werd hun verzet in de kiem gesmoord. In de binnenstad van Maastricht was de schwung eruit. En in het MECC kwam de schwung er nooit in.
Hou nou toch op met die overdreven regelgeving. Als het Vrijthof te vol is, nou en? De mensen zijn dan groot genoeg om zich te realiseren dat ze dan beter naar een kroeg in een zijstraat kunnen gaan, daar heb je geen handhavers voor nodig. Dan hebben die kasteleins daar ook wat te doen. En dan viert de hele stad feest. Limburgse carnavalsvierders zijn geen kleuters.
Het oergedachte van carnaval is om nou juist eens gek te doen, om niet in de pas te lopen zoals we al zo vaak moeten doen. Dan moet je zo’n evenement als de 11e van de 11e niet overorganiseren, dan is de lol er van af. Dus, tot volgend jaar op het Vrijthof en de rest van de stad.
Jo Cortenraedt
