Maastricht ook bekend als stad van de Euro
De stad Maastricht is met 120.000 inwoners niet zo groot, maar toch over de hele wereld bekend. Dat komt niet alleen door de muziek van André Rieu, de beroemdste inwoner van Maastricht, maar ook doordat de Europese munt, de euro feitelijk in Maastricht geboren is.
In 1991 werd in Maastricht een Europese topconferentie van regeringsleiders gehouden. Op die bijeenkomst werd het besluit genomen om over te gaan tot één munt voor de Europese lidstaten, met uitzondering van Groot-Brittannië. De euro werd in 2002 ingevoerd.
In december 2016 wordt herdacht dat deze topconferentie 25 jaar geleden werd gehouden. En in februari 2017 wordt stilgestaan bij het feit dat het Verdrag van Maastricht, die de toenmalige Europese Gemeenschap omvormde tot de Europese Unie, werd ondertekend.
The Treaty of Maastricht is beroemd en berucht en kent vele voor- en tegenstanders. Maar hoe het ook zij: ‘Het Verdrag’ heeft de meest zuidelijke stad van Nederland een grote internationale bekendheid gegeven.
De internationale uitstraling van de hoofdstad van de provincie Limburg is ook te danken aan de studenten en medewerkers van Maastricht University, die dit jaar 40 jaar bestaat. De onderwijsinstelling met meer dan honderd nationaliteiten binnen haar gelederen neemt elk jaar weer een toppositie in op de ranglijst van ‘jonge’ Europese universiteiten.
De bijzondere sfeer die dit alles met zich meebrengt, is extra goed voelbaar als deze smeltkroes van nationaliteiten zo’n twee weken lang verrijkt wordt met tienduizenden mensen van over de hele wereld die naar Maastricht afreizen om aanwezig te zijn bij een van de beroemde hometown concerten van André Rieu op het Vrijthof.
Op deze zomeravonden is Maastricht even het centrum van de wereld. Zodra de maestro klokslag negen uur met zijn Johann Strauss Orkest het grote plein betreedt, doen ontelbare mobieltjes hun werk. Binnen luttele seconden bereiken de beelden uit Maastricht alle uithoeken van wereld.
Alle Menschen werden Brüder/Wo Dein sanfter Flügel weilt. Nergens ter wereld hebben de beroemde dichtregels van Friedrich Schiller uit 1785 een grotere zeggingskracht dan hier. En nergens klinkt het bekendste stuk uit de negende symfonie van Ludwig van Beethoven mooier dan op het Vrijthof, het meest romantische plein van Nederland.
Ode an die Freude, zoals de officiële titel luidt (André Rieu speelt het werk vaak tijdens zijn concerten) heeft dan ook een bijzondere relatie met Maastricht: in 1985 werd het lied uitgeroepen tot officiële hymne de Europese Gemeenschap.
Maastricht staat dit jaar uitvoerig stil bij het feit dat het een kwarteeuw geleden is dat in de feestzaal van het Gouvernement aan de oever van de Maas de ministers van Buitenlandse Zaken en Financiën van 12 Europese landen (België, Denemarken, Duitsland, Griekenland, Spanje, Frankrijk, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal en het Verenigd Koninkrijk) overeenstemming bereikten over een Economische en Monetaire Unie. De afspraken zijn vastgelegd in het Verdrag van Maastricht, een dik document dat veilig ligt opgeborgen in een kluis in het ministerie van Buitenlandse Zaken in Rome.
Met het Verdrag van Maastricht werd tevens de basis gelegd voor de invoering van de euro, de munt waar sinds 2002 in bijna alle landen van de Europese Unie (EU) mee kan worden betaald. In de eerste minuten van 1 januari van 2002 werden bij een geldautomaat op de Markt in Maastricht symbolisch de eerste euro’s gepind door toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm.
Inmiddels is de EU uitgegroeid tot een statenverband van 28 landen, dat vrijwel dagelijks in het nieuws is. Niet altijd even positief, dat staat buiten kijf, maar ja, waar politiek bedreven wordt, wordt nu eenmaal vaak gekibbeld. Ook de Maastricht Treaty zelf komt er niet altijd even goed vanaf. Het verdrag onderwerpt de lidstaten aan strenge boekhoudkundige regels, en sommige landen vinden dat niet leuk.
Maastricht vaart er intussen wel bij. De stad heeft een groot deel van haar bekendheid – en haar welvaart – te danken aan het Verdrag van Maastricht, dat wordt gezien als een van de belangrijkste verdragen van het moderne Europa. De vergaderingen op 9 en 10 december 1991 – die tot de overeenkomst leidden – werden destijds bijgewoond door meer dan 2500 journalisten afkomstig uit de hele wereld.