Een dromerige picknickmand van Hermès
Nog niet zo heel lang geleden had ik een merkwaardige droom. Ik liep langs de etalage van een luxe damesboetiek toen een picknickmand mijn aandacht trok. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Het was alsof ik erin gezogen werd, dwars door de rieten strengels en het leder. Wat daarna gebeurde kan ik mij niet meer herinneren, maar het was iets met een vintage cabrio, de Côte d’Azur en die picknickmand. De droom bleef nog de hele dag in mijn hoofd ronddolen. Achter het computerscherm en aan het werk, puzzelde mijn onderbewustzijn voorzichtig mijn droom tot een geheel. Dat het totaalplaatje overduidelijk iets te maken had met de Hitchcock-filmklassieker To Catch a Thief die ik onlangs nog had gezien, kan ik niet geheel ontkennen. Mijn herinnering, in completere versie, ging als volgt:Een strakblauwe lucht. Een zacht zeebriesje. Een saffierblauwe, rondvormige 1955 Sunbeam Alpine-cabriolet beweegt zich met hoge snelheid over de bergweg tussen Nice en Menton, de Gran-de Corniche. Voorin zit een vrouw met goudblonde lokken die golven in de wind op hetzelfde ritme als haar zalmkleurige sjaal van chiffon. Ze draagt korte witte handschoentjes en beweegt het stuurwiel langzaam naar rechts. Naast haar zit een zongebruinde, intimiderend elegante man. De vrouw parkeert haar voiture bovenop de klif. In een charmante beweging stapt ze uit de cabrio, slaat de picknickmand over haar onderarm en loopt richting het hoogste puntje van de klif met uitzicht over het vorstendom van Monaco. Dan zwaait ze de luxe picknickdeken open, precies tegelijk met de zeebries die de wit-met-oranje geblokte stof als een veertje laat neerdalen op de grond. Vervolgens tovert ze het mooiste zilveren peper-en-zoutstel en bekers uit de mand tevoorschijn. Een thermoskan gehuld in leder, koffiekopjes, grote en kleine Rallye24-bordjes, bestek en linnen servetten volgen. De rijke inhoud lijkt oneindig. Moeiteloos ontkurkt ze de champagnefles, en dan… vervaagt mijn zicht. Weg Grande Corniche. Weg droompicknick-mand.
Met mijn hoofd nog in de picknickwolken, laat mijn computer me weten dat er een e-mail binnenkomt van Hermès Maastricht. Daarin staat dat de boetiek in de Limburgse hoofdstad, geopend in 2011, een limited edition van een picknickmand in haar bezit heeft. Het gaat om een van de nieuwste creaties, nota bene een idee van het Hermès Maastricht-team, van het legendarische Franse lederwarenhuis, en die werd handgemaakt door ambachtslieden volgens eeuwenoude tradities en uitgevoerd in riet en het rijke Fauve Barénia-leder. Het is de mand uit mijn droom. En erin zitten exact dezelfde glimmende luxe accessoires. Ik bekijk de afbeelding met de mand nog iets beter. Betreft het hier een gevalletje ‘het-heeft-zo-moeten-zijn’, of ‘droom-maar-lekker-door’?
Fotograaf: HUGO THOMASSEN
