Na twaalf jaar Randstad terug in het Parijs van Nederland
Als Chapeau je vraagt om jezelf voor te stellen op de website, dan geeft dat alle reden tot uitstelgedrag. Immers, over jezelf praten is lastig – ik wil mezelf niet al te serieus nemen. Maar vooruit, hier ben ik dan: Lise Steegmans, geboren en getogen in Maastricht. Nou ja, strikt genomen voor een groot deel opgegroeid in Houthem St. Gerlach.
De basisschool doorliep ik in de Maastrichtse binnenstad, toen de trottoirs in de Capucijnenstraat nog vol hondenpoep lagen. Daarna volgde het Stella Maris College in Meerssen en daarna drie studies aan Hogeschool Zuyd (waarvan één afgerond).
Tijdens het derde jaar van mijn derde studie realiseerde ik me dat ook die studie me niet zou brengen wat ik wilde. Met een licht gevoel van paniek en een sterk gevoel van ambitie nam ik rigoureuze maatregelen: ik schreef een open sollicitatie naar het tijdschrift Glamour en bood mezelf aan als vrijwillige stagiaire tijdens de zomervakantie.
Die stage kreeg ik en vanaf mijn eerste momenten op de zuurstokroze redactie wist ik: dit is voor altijd. De snelle manier van werken, het nieuws (of geen nieuws), de creativiteit in beeld en taal en vooral: de mode, overal om me heen. Híer borrelde het, híer gebeurde het.
Na die stage was het duidelijk: de stad Amsterdam was mijn place to be, de glossy-redactie mijn place to work. Als freelancer werkte ik voor tijdschriften als Grazia, Harper’s Bazaar en VIVA. Bladen die ik zelf las, en waarvoor ik nu kon schrijven over mijn eigen interesses. Een droombaan? Zeker wel. Maar ook hard werken: steeds meer steeds sneller voor steeds minder.
Toen ik mijn vriend uit Den Haag leerde kennen, begon een andere stad dan Amsterdam te lonken. Ik verhuisde naar Den Haag en bracht vijf zomers door aan het Scheveningse strand. Een pandemie volgde, evenals een zoontje. Twee lockdowns en een kind verder leidde tot een grote stap voor mijn vriend en een iets kleinere stap voor mij: we kochten een huis in Maastricht. Na twaalf Randstedelijke jaren ben ik terug in het Parijs van Nederland en ga ik voor Chapeau op zoek naar de stijl van Limburg. Want waar ik vroeger dacht dat ‘het’ alleen gebeurde in de Randstad, weet ik nu: het gebeurt overal, je moet er alleen je ogen voor openen. Kijk je met me mee?
