Paris St. Germain le quartier de l’art

Per straat tientallen kunstgaleries, bijna niks anders. Een bijzonder gezicht, een speciale sfeer. Het is er een verhouding niet zo druk. Kunstliefhebbers kijken geïnteresseerd in de etalages, sommigen wagen het om naar binnen te gaan. Het is een van de oudste wijken van Parijs, daar waar in mei ’68 de studentenrevolte uitbrak.

Hier niet de drukte van een shoppende meute, op zoek naar weer een verovering. Je merkt het al qua geluid, het is er tamelijk stil. In de Rue de Seine bijvoorbeeld, waar je richting de Seine loopt. Of in de Rue Mazarine, de Rue Dauphine, de Rue des Beaux Arts, de Rue Visconti, de Rue Bonaparte, Rue des Grands Augustins, Rue St. André des Arts.

Kleine straatjes, kleine galerieën. Maar wel met hoogwaardige kunst. Vooral modern en hedendaags. Ook ‘tribal art’, fotografie en design. Soms zie je een galeriehouder uit het raam kijken, wachtend op die ene klant die bereid is te investeren in een belangrijk stuk.

Je vindt er ook een paar zaakjes voor ‘handwerk’, waar je bijvoorbeeld penselen, goede potloden en ander kunstgereedschap kunt aanschaffen. Op het glas van een deur schildert een oude man met de hand nog de openingstijden in sierlijke letters. Waar vind je dat nog? Juist, hier in St. Germain.

Je hebt niet het gevoel dat het vervlogen tijden zijn, want de kunst is dus juist van nu of toch tamelijk recent.  Op de hoek van de Rue de Seine eten we een quiche in café La Palette. En waar je tot de conclusie komt dat het eigenlijk heel slim is om een mooie inrichting van meer dan honderd jaar gewoon zo te laten, alleen te poetsen. Oude, vlekkerige spiegels, scheefhangende schilderijen, ambachtelijke lambrizering, oude houten vloer en klassieke houten tafeltjes. Het is goed zo, jong en oud komen er graag. Waarom, zo vragen we ons af, hebben horeca-ondernemers ‘bij ons’ de onstuitbare drang om het interieur elke tien jaar volledig te vernieuwen? Vaak vliegt met de meubels ook de sfeer eruit.

Enfin, in St. Germain vinden ze het in ieder geval niet nodig. En je zit er prima. De obers zijn gekleed zoals dat hoort in Parijs: in traditioneel zwart-wit. Dat heeft toch wel iets. Je hebt het gevoel dat service hier nog een vak is. En onvriendelijk in Parijs? Och, dat valt reuze mee. Je moet zelf een beetje meegaan met het ritme van de stad. De obers zijn niet onvriendelijk, maar ze kijken wel serieus, omdat ze hun vak serieus nemen. In ieder geval brengen ze correct en snel datgene wat je besteld hebt. En op elke vraag weten ze een antwoord.

Modezaken vind je in deze kunstige straatjes niet of nauwelijks. Wel wat speciaalzaken zoals Mariage Frères (Rue des Grands Augustins) waar je zo’n vijfhonderd soorten losse thee kunt kopen. Een droom voor elke theeliefhebber.  In de Rue Bonaparte vind je een winkel met opgezette dieren.

En gelukkig ook in deze buurt de typische terrasjes met tussendoor een paar patisseries en speciaalzaken in verse vis en delicatessen. Het oogt en voelt lokaal, redelijk wat mensen groeten elkaar hier nog.

Het kunstkarakter van deze buurt wordt onderstreept door de aanwezigheid van de Ecole Nationale des Beaux Arts. Dus het talent van de toekomst is hier ook te vinden. En, het blijft opvallen, jong en oud loopt hier toch net iets gekleder rond dat wat we in onze contreien gewend zijn. Ook bij minder budget is er toch iets meer en creatiever nagedacht over de ‘look’ van de dag. Een hoedje, leuke schoentjes, een galante jas of blouse, mooie nylonkousen, jawel, het oog is belangrijk hier.

Ook in het 6^e arrondissement zijn uiteraard goede restaurants te vinden. Zoals Ze Kitchen Galerie in de rue des Grands-Agustins, met een knipoog naar het quartier. En met hedendaagse kunst aan de muur. Chef William Ledeuil werkt hier met een uitgebreid team van jonge talenten in een relatief kleine ruimte, achter glas, goed zichtbaar vanuit de zaak. Een moderne keuken met Aziatische invloeden. De Michelin-ster is terecht en wie ’s middags gaat, heeft voor rond de 48 euro een uitstekend menu.

Iets verder naar het zuiden, maar nog wel in het 6^e, ligt de Jardin du Luxembourg. Bij goed weer is dit een geweldige locatie waar de Parijzenaars komen genieten van de zon en de rust. Richting de andere kant is de Qua Malaquais en de Quai de Conti de afsluiting van het kunstkwartier. Hier wel al een paar mooie modezaken zoals die van Dries van Noten.

Wie graag in St. Germain komt, is Ghislaine Rosenmöller, opgegroeid in Maastricht maar nu al vele jaren in Parijs werkzaam en woonachtig in de communicatie. Ze was vele jaren een vaste kracht op het Parijse kantoor van het Nederlands Bureau voor Toerisme, van waaruit ze toen onder meer ook TEFAF bediende met de komst van Franse media naar Maastricht. „Dat was in het begin nog niet zo eenvoudig. Maastricht was nog niet zo bekend, alleen van het Verdrag, maar daar hadden de Fransen niet zoveel mee. Maar eenmaal over de streep keerden ze enthousiast terug. De beurs en de stad, ze waren onder de indruk.”

Rosenmöller komt ook graag in het aansluitende 14^e arrondissement. „Niet zo bekend bij de toeristen, maar een heerlijk rustige wijk met mooie architectuur en nog echt veel warme bakkers, vis- en groetenboeren enzovoorts.” Hier liggen ook twee boetiekhotels waar ze werkt, Hotel Fred en Hotel Max.  „In vergelijking heel voordelig in prijs, en verzorgd, een beetje speciaal en rustig.”

De grote hotels en de beroemde restaurants zijn nog niet over de klap heen die Parijs heeft gehad van de terreuraanslagen in november. De bezetting is fors teruggelopen, vooral Amerikanen en Japanners komen veel minder naar de Franse hoofdstad. „Maar het leven gaat door”, zegt Ghislaine Rosenmöller, „het kan overal gebeuren en de veiligheidsmaatregelen zijn flink opgevoerd. De Parijzenaren verwelkomen de bezoekers extra, omdat ze beseffen dat het toerisme hard nodig is. Dus eigenlijk is het nu een prima tijd om de stad te bezoeken.”

Niet alle galeries liggen in het 6^e arrondissement, voor klassieke kunst is het 8^e arrondissement rond de Rue Faubourg St. Honoré de aangewezen plek. Oude meesters vind je hier onder meer bij Haboldt, Sarti en Coatelem. Relatief grote galeries, te midden van de meest exclusieve winkels van Hermès, Prada, Gucci en zoveel anderen. En bijvoorbeeld de prachtige bloemenzaak La Chaume, waar je niet durft te vragen wat een gevuld boeket moet kosten.

Op en in de buurt van Place Vendôme is het dan meer de haute joallerie die er de dienst uitmaakt, met beroemde huizen zoals Chopard en Van Cleef & Arpels die je ook op TEFAF vindt.

Voor wie dan even wil bijkomen, kan een verzorgde koffie of thee dringen bij Costes in de Rue Saint Honoré. Een prachtig, warm ingerichte zaak met allemaal open kamers die uitkijken op de centrale wintertuin met terras. In de bediening enkel (aankomende) modellen, als klanten de meer gearriveerde modellen en hun aanhang. Dat is het andere Parijs, een eind weg van de oude straatjes in St. Germain.