Sport & Vastelaovend: een onmogelijke spagaat
Het is een weekend vol keuzes. Aan de ene kant het openingsweekend van het wielerseizoen, met de Omloop Het Nieuwsblad en Kuurne-Brussel-Kuurne. Aan de andere kant barst in het zuiden van Nederland de Vastelaovend los. Voor mij – en ongetwijfeld vele anderen in Limburg– betekent dat een onmogelijke spagaat tussen koers en carnaval.
Gisteren begon het al met de Omloop. Terwijl de eerste confetti neerdaalde en de eerste carnavalsnummers door de straten galmden, zat ik met één oog op het scherm gekluisterd. De eerste grote koers van het jaar is immers heilig. Terwijl onze mannen van Team Visma | Lease a Bike zich een weg baanden door de Vlaamse wind en kasseien, worstelde ik me een weg door de feestende menigte in Maastricht, met telefoon in de hand.
De voorjaarsklassiekers vallen gelijk met het carnavalsfeest
Vandaag is het niet anders: Kuurne-Brussel-Kuurne, de vrouwenkoers in het Hageland en de mannen in Ardèche. Ogen en oren tekort, en dat terwijl Vastelaovend natuurlijk ook zijn tol eist. Het is een wonderlijke combinatie: in het feestgedruis staan, tussendoor koers kijken proberen te volgen hoe onze renners het doen, terwijl de carnavalsdeuntjes niet uit je hoofd te krijgen zijn.
De late vastelaovend dit jaar zorgt voor aangename temperaturen, maar ook voor een compleet verstoord bioritme. Als wielerfan wil ik het openingsweekend beleven zoals het hoort: óf langs het parcours, óf voor de tv met een goeie kop koffie. Wat daar niet bij past? Confetti-resten op de bank, verkleedkleren in de kamer of schminkspullen die overal in de weg liggen. Toch is Vastelaovend me met de paplepel ingegoten, net zoals de koers dat is. En nu komen die twee werelden samen, wat zorgt voor een innerlijke strijd.
Want hoe laat je je meeslepen door in de drukte op straat, als je met je gedachten bij een kopgroep zit? Hoe geniet je van een carnavalswagen, als je ondertussen afvraagt of de wind in Kuurne nog een rol gaat spelen?
Dus mocht je me dit weekend ergens langs de optocht zien staan, turend naar mijn telefoon, dan weet je waarom. Grote kans dat ik net check of het geel-zwart van onze ploeg vooraan rijdt, waar dan ook. Want of het nu in Vlaanderen, Frankrijk of Nederland is: koers blijft koers. Maar ja, carnaval ook.
Dus ik blijf nog even in deze onmogelijke spagaat. Overdag feest, tussendoor koers kijken, en hopen dat ik maandagochtend weer een beetje fit ben.
Alaaf en allez !
