Sportieve prestaties en gezelligheid wisselen elkaar af bij De Maastrichtsche
Toegegeven, je bent even onderweg – zelfs met de buggy is het een eindje rijden – maar als je er eenmaal bent, wordt je geduld ruimschoots beloond, constateert Johnny Reyners uit Lanaken.
Reyners, aspirant-lid van Golf Club Lanaken leunt op een van zijn gloednieuwe golfclubs en zuigt zijn longen vol met frisse lucht. Het is typisch zo’n moment waar hij een hele week naar uitkijkt, stelt hij bij de afslag van hole 8 tevreden vast.
We staan op het ‘bobbeligste’ deel van de Maastrichtsche op de Dousberg. De enige grensoverschrijdende golfbaan van Europa biedt zowel ‘onderdak’ aan Golf Club Lanaken als aan GolfClub Maastricht. Vanwege de bijzondere ligging op geaccidenteerd terrein heeft dit deel van de baan niet alleen een hoge moeilijkheidsgraad, maar biedt het tevens een uitzicht waar je stil van wordt. ,,Je staat hier echt midden in de natuur. Vanmiddag is het al prachtig, maar kom je hier bij het krieken van de dag, en de wind gaat langs je oren, dan weet niet wat je meemaakt.”
Voor Reyners, eigenaar van een transportbedrijf in Lanaken dat voornamelijk op Sicilië rijdt, mag golf dan een betrekkelijk nieuwe vorm van vrijetijdsbesteding zijn; hij weet nu al dat dit de sport is die hij de rest van zijn leven wil beoefenen.
Na een korte oriëntatieronde langs golfclubs in Belgisch-Limburg klopte hij in september vorig jaar aan bij de Maastrichtsche. Samen met Wilfried Tomissen, leraar op een middelbare school in Maasmechelen. De twee kennen elkaar al lang en wisten van elkaars belangstelling voor de golfsport. Maar om nu in je eentje een balletje te gaan slaan… Op een feestje werd de knoop doorgehakt: het moest er eindelijk maar eens van komen.
Na enig rondkijken – aanvankelijk op meerdere plekken in Belgisch-Limburg – kwamen ze uiteindelijk bij de Maastrichtsche uit. ,,Onze persoonlijke indruk was dat het er in België wat elitair aan toeging. Wanneer je al bij de ingang stuit op een bordje ‘enkel toegankelijk voor clubleden’, en er komt niemand naar je toe om je te woord te staan, dan schrikt dat af”, zegt Tomissen.
In Maastricht voelden ze zich onmiddellijk op hun gemak, leggen de aspirant-leden uit terwijl ze, ieder voor zich, aanstalten maken het witte balletje met hun driver letterlijk aan de andere kant van de grens op Belgisch grondgebied te doen belanden. ,,Toen we ons aan het einde van de zomer volstrekt onaangekondigd meldden bij de receptie van de Maastrichtsche, maakte een lid van het management meteen tijd vrij voor een korte rondleiding, waarbij we ook de nodige uitleg kregen. Een dergelijk onthaal maakt veel verschil.”
Arlette Westerhuis (met handicap 15,3 een zeer ervaren golfer) herkent zich helemaal in de analyse van de twee beginnende spelers. De Nederlandse van geboorte – samen met haar echtgenoot runt ze een kapperszaak in het centrum van Hasselt – nam zo’n veertien jaar geleden voor het eerst een golfclub ter hand. Tot gespeelde ergernis van haar in Florida wonende vader. Hij schudde altijd meewarig het hoofd bij het zien van al die gefortuneerde pensionado’s die zich in een buggy van hole naar hole lieten vervoeren. ,,Mijn vader zei altijd: ‘blijf maar tennissen, want golf is voor oude mensen’. En of hij het meende! Tot op het laatste moment heeft hij geweigerd om in zo’n karretje plaats te nemen.”
Nog niet zo lang geleden besloten Arlette en haar man lid te worden van de Maastrichtsche. Vanwege de sportieve uitdagingen die de Maastrichtsche te bieden heeft, maar vooral ook vanwege de gemoedelijke sfeer en de gezelligheid die ze er steeds weer aantreffen. Van rangen en standen is geen sprake, wat onder meer tot uitdrukking komt in het feit dat ervaren golfers geregeld met alle liefde van de wereld een aangepaste flight spelen met zogenoemde ‘rabbits’, mensen die pas net met golfen zijn begonnen, legt Arlette uit. Gemotiveerde aspirant-leden als Johnny Reyners en Wilfried Tomissen bijvoorbeeld.
,,Beginners van nu hebben het maar makkelijk”, zegt ze ‘om de zaak een beetje op te jutten’. ,,In mijn tijd als beginner had je geen andere keuze dan het dikke lesboek tot je te nemen. Maar als je nu twijfelt hoe je een bal moet slaan, of hoe je het beste een club kunt vasthouden, dan hoef je maar achter de computer te gaan zitten en Google en YouTube doen de rest.”
Johnny en Wilfried kunnen wel lachen om het plagerijtje. Over niet al te lange tijd hebben ze hun golfvaardigheidsbewijs op zak en kunnen ze zelf aspirant-leden mee op sleeptouw nemen. ,,Het is hier eigenlijk alleen al leuk vanwege de contacten”, besluit Johnny. ,,Je eet iets, je drinkt iets en geniet van de gezelligheid om je heen én van het mooie uitzicht. We noemen het clubhuis niet voor niets ‘Hole 19’. Hier worden de meeste punten gescoord De holes-in-one schudden we zo uit onze mouw.”
De Maastrichtsche
Dousbergweg 100
6216 GC Maastricht
+31 (0) 43 328 17 40
www.internationalgolfmaastricht.com
info@internationalgolfmaastricht.com
Open: dagelijks 8.00-22.00 uur
