Quentin Tarantino, Brad Pitt en Leonardo di Caprio tillen Cannes naar hoogtepunt
Het filmfestival in Cannes begon al aardig in vorm te komen, maar met de première van de nieuwste film van Quentin Tarantino, Once upon a time in Hollywood, is het hoogtepunt bereikt. Want dit festival heeft weliswaar een heel brede basis, maar de wereldfaam moet uiteindelijk van de grote sterren komen. Aan dat systeem heeft Cannes zelf meegewerkt, en met Tarantino is dat dit jaar bereikt, want die bracht twee megasterren mee in de persoon van Leonardo di Caprio en Brad Pitt.
Alle drie kennen ze het reilen en zeilen van het festival aan Cote d’Azur, en hebben ze er zichtbaar ook lol in, los van het contractuele verplichtingen om mee te helpen aan de promotie.
Meer sterren, minder zon, dat is dit jaar sowieso de situatie in Cannes. Terwijl de rest van Frankrijk baadt in het zonlicht, willen de wolken aan de Azurenkust maar niet opzij gaan tijdens dit festival. Je bent al blij als het een dag droog is. Wat dat betreft is het image van het festival met de zonovergoten stranden dit jaar niet werkelijkheid geworden.
Maar geen bedorven pret, want het gaat wel degelijk om een festival, waar maar liefst 70.000 festivalgangers op af komen, los van de vele toeristen. Dus vooral journalisten, producenten, distributeurs, bioscoopeigenaren enzovoorts. En in hun kielzog een zeer kleurrijk volk, dat je zelfs met moeite op Ibiza kunt vinden in deze aantallen en creaties.
Het is de eerste keer dat Pitt en Di Caprio samen spelen in een film en dat beviel prima. „Het is prettig om scenes om te nemen met mensen die heel professioneel zijn”, zei Brad Pitt. „Het was heel plezierig op die manier. Echt een ervaring. Weer eentje, want we mogen al zo blij zijn dat we in deze business mogen werken en succes mogen hebben.”
Tarantino is de vrolijkheid zelf, beide acteurs ook. Maar toch is het thema van de film helemaal niet zo vrolijk. Hollywood eind jaren zestig. In de tijd dat hippieleider Charles Manson de zwangere Sharon Tate vermoordde. Geen filmscript, maar de werkelijkheid. Tarantino gaat daar op zijn eigen manier mee om. Geweld in de slotfase van de film komt ruim aan de orde. Maar dat is niet voor het effectbejag. „Ik ben in mijn research steeds dieper in dat verhaal van toen gedoken, en eerlijk gezegd begreep ik er gaandeweg steeds minder van. Het is ondoorgrondelijk.”
Brad Pitt probeert hem te helpen met de verklaring. „Het was de tijd van de vrije liefde, van de hoop dat alles mogelijk was. Maar het liep anders, de onschuld ging verloren.”
Regisseur Tarantino is tijdens zo’n persconferentie een en al enthousiasme. Maar ook heel gedecideerd. Als de journaliste van de New York Times vraagt waarom actrice Margot Robbie zo weinig dialoog heeft gekregen in haar rol van Sharon Tate, antwoordt hij heel strak: ‘ik verwerp deze stelling’. De actrice zelf probeert het dan nog te redden door te zeggen dat ze erg blij was met haar dialogen.
Di Caprio heeft nog een compliment voor Tarantino. „Er zijn maar weinigen die zoveel weten over cinema, over muziek, over televisie, het is een soort wandelende database.”
_______________
Chapeau Nieuwsbrief
Wil jij wekelijks het laatste nieuws ontvangen over het goede leven in Limburg NL/BE? Schrijf je dan in voor onze mooie nieuwsbrief -> inschrijven <
