Hamster-amateur
Het is zover, Corona heeft mij nu ook te pakken. En nee, je hoeft nu niet meteen met een grote boog om me heen te lopen. Je mag me ook nog een elleboog of voetkus geven. Ik heb nergens last van, alhoewel… ik heb meer last van het virus dan me lief is. Corona heeft directe gevolgen voor mijn werk. En met mij vele andere ondernemers in de evenementenbranche, dienstverlening, toerisme of horeca.
Evenementen zijn afgezegd en alle wielerwedstrijden ook. Dat resulteert in een werkloze periode voor onbepaalde tijd.
Mijn generatie in rijk west-Europa is niet echt gewend aan dit soort crises. En nu worden we er mee geconfronteerd. En het kan allemaal nog veel erger. Denk alleen al aan nieuwe bootvluchtelingen in Griekenland, of schrijnende situaties aan de Turks-Syrische grens.
Ik spreek vrienden in Italië, waar het leven al vergeleken wordt met oorlog. Ze mogen hun dorp niet uit, hebben verklaringen nodig als ze naar de apotheek moeten en er zijn politie-roadblocks.
Donderdag werd ik er zelf even angstig van. Zware maatregelen in België, winkelsluitingen, cafés en restaurants dicht. Gesloten scholen. De overkill aan informatie kwam iets te goed binnen. En ik beken. Ik reed naar de supermarkt om 4 reuze blikken soep, afbakbrood, 5 pakken pasta en 5 potten saus te halen. En 3 blikken ranja….Oh, ik vergat voer voor de kat en wc papier. Ben nog een enorme amateur-hamsteraar ook.
De hamster-schaamte voorbij. Totdat ik een dag later las dat zorgverleners na hun dienst lege schappen aantroffen. Helder nadenken is er in deze dagen soms ook al niet meer bij.
Corona-nieuws, zware maatregelen en een onzekere toekomst heeft kennelijk impact op mijn brein.
Net als iedereen hoop ik vurig dat we hier snel vanaf zijn. Al mis ik (ook in deze crisis) een centrale Europese strategie. Italië is nota bene onze waarzegger. Het loopt twee weken op ons voor, en waarschuwde ons al talloze keren dit virus niet te onderschatten. Waarom zijn er dan toch zoveel verschillen in aanpak? Waarom zijn cafés en restaurants in Lanaken dicht en puilen de terrassen op het Vrijthof in Maastricht uit? Waarom sluiten scholen in België wel, en hier niet? Evenementen tot 100 mensen verbieden, en scholengemeenschappen van 1500 leerlingen gewoon open?
Rutte gaf aan dat we geen handen moeten drukken. Maar ik zie en hoor nog steeds verdeelde moraliteit. De een vindt alles overdreven, de ander is klaar voor een complete lockdown en slaat tientallen rollen wc-papier in. Zij wel….
Toch rest er niets anders dan de overheids-adviezen op te volgen. Doe ik ook. Ik ga me verder richten op nieuwe business. En beloof: geen volle kar meer. Hand erop!
Zeker gezien mijn bewezen onkunde. Hamsteren zonder pleepapier… deze hamster-amateur is uitgespeeld.
