Tot je er bij neervalt
“Ik ben begonnen op de radio in 1946 en eindig op TV in 2018”. Het raakte me wel. De 93-jarige deelnemer uit The Voice, Senior. De oudste deelnemer van The Voice ever.
De zoveelste zangwedstrijd waarin mensen zichzelf op tv bloot geven met hun beste stem. We hadden al een ‘normale’ versie, een kids-variant en daar komt nu een senior versie van. Ik moest er aanvankelijk om lachen en huilen tegelijk. Wat een treurigheid, RTL buit nu ook al de senioren uit die zichzelf voor het oog van tout Nederland kwetsbaar opstellen. En dat op hun 75e, 85e of zelf 93e.
Waarom, vroeg ik me af. En ik moest bij de eerste klanken dan ook lachen. Wat had dit met muziek te maken? Hartstikke leuk voor achteraf toneeltjes of zangverenigingen, maar niet voor tv.
Totdat de 93e jarige Sip de Jong naar voren komt. Hij zingt Sinatra met volle overgave. Niemand beweegt. Angela, Gordon, Marco, Gerard en Ilse zien er niks in. Totdat ze omdraaien, na afloop. Sip stelt zich voor en het respect groeit met de seconde. Niet alleen bij de bekende juryleden, nog meer bij mij.
Of hij zenuwachtig was voor de opnames? ‘Nee’, laat hij optekenen in Dagblad van het Noorden. De Jong zingt al zijn hele leven. Of het voor een paar man in een café is of voor een volle zaal (plus pakweg anderhalf miljoen kijkers voor de buis), het maakt hem niets uit. ,,Ik ben nooit zenuwachtig. Voor een optreden ga ik gewoon een half uurtje slapen. Dat heb ik in Hilversum ook gedaan. Werkt prima.’’
Sip groeide op in Amsterdam. Ging in de oorlogsjaren bij het verzet en zong tijdens de bezetting stiekem. Letterlijk ondergronds: in kelders. ,,Vooral jazz. Ja, dat was bij de Duitsers uit den boze.’’
Sip heeft me getroffen. Want waarom zou hij niet op zijn 93e zingen voor heel Nederland? Dat drong nu door. Alsof je op je 93e, 85e of 75e niks meer mag en moet wachten op je kist.
Hoezo pensioenleeftijd bevriezen? The Voice Senior laat zien dat je eeuwig door kunt gaan, als je maar plezier en geloof hebt.
Sip kwam na afloop de interviewruimte binnen en kreeg de knuffel van Wendy van Dijk. Gunde ik hem ook, pakte ie ook nog maar even mooi mee. Hij vertelde dat hij op de radio ooit begon in 1946. Een jaar na de oorlog dus. 72 jaar later zong hij op Nederlandse televisie. Nu is het klaar, liet hij na afloop doorschemeren.
Ik hoop dat het nu pas begint. Niks klaar, Sip. Ga alsjeblieft zo lang mogelijk door met het leven van de droom. Totdat je er bij neer valt.
Sander Kleikers
