Economisch drama wordt onderschat
Volgens menigeen is de corono-crisis hét signaal om de hele maatschappij te herinrichten. We moeten anders gaan leven, zo luidt het. De een vindt dat de vliegvelden in Nederland maar beter dicht kunnen, zoals Schiphol en Maastricht Aachen Airport. Want, we gaan voortaan toch niet meer naar het buitenland met vakantie. In diezelfde gedachte lees je ook al ideeën om de KLM en Brussels Airlines maar te laten stranden, om toerisme vanuit het buitenland af te schaffen en om de boeren nu definitief aan te pakken. Die zouden alleen maar vervuilen.
Ik vrees dat dit vooral gezegd wordt door mensen die zelf bijvoorbeeld een vaste baan bij de overheid hebben, of bij een bedrijf of instelling waar de crisis nauwelijks binnenkomt. Ik geloof ook dat veranderingen welkom zijn, met meer oog voor bijvoorbeeld groene energie, meer koeien in de wei, meer belangstelling voor de schoonheden van de eigen regio.
Maar het is niet realistisch om economische motoren de das om te draaien, want die zullen straks toch de boel weer moeten aanzwengelen. Want, en dat wordt nog onderschat, de economische gevolgen van deze crisis zijn nu al ongekend heftig en worden nog veel dramatischer.
De overheden in Nederland, België en Duitsland trekken ruim de beurs, maar met alle goede bedoelingen zal dat toch maar tijdelijk lucht geven. De horeca vreest dat ook de anderhalve meter-economie geld gaat kosten, want als je straks minder dan de helft van de mensen in je zaak kunt toelaten, hoe moet je dan nog je kosten eruit halen? De Belgische virologen hebben hun landgenoten alvast warm gemaakt voor het idee om deze zomervakantie in eigen land door te brengen, in plaats van aan de Middellandse Zee. Maar vervolgens bedenken de burgemeesters van de kustplaatsen om zoveel mogelijk van die landgenoten te gaan weren. Waar moeten ze dan naar toe, allemaal naar de Ardennen?
Ik schrok van het bericht dat Charly van Gogh zijn levenswerk Mise en Place moet laten zinken, althans toch de Nederlandse tak. Een ondernemer pur sang, dag en nacht met zijn bedrijf bezig. In ruim 25 jaar tijd marktleider. Hij gaat nu proberen zijn andere bedrijven en de buitenlandse afdelingen van Mise en Place, gezond te houden en zal alles doen om terug te knokken. Maar hoe langer de beperkende maatregelen duren, hoe moeilijker dat wordt.
Ik heb eerlijk gezegd ook een beetje het idee dat de politiek in een totale paniek is geraakt en dat er nog maar één adagium geldt: afgelasten en afgelasten. Nu de burgemeesters in Nederland weer, die alle evenementen tot 1 september willen doorstrepen. Alles vanwege de veiligheid. Begrijp ik wel en natuurlijk is de gezondheidsschade van corona heel heftig. Maar realiseert men zich wel wat voor gevolgen dat heeft, al die beslissingen? Pak nou de Vrijthof-concerten van André Rieu. Als dit advies van de burgemeesters wordt overgenomen door de regering in Den Haag – en ga daar maar van uit – dan gaan die dus ook niet door. Voor de hotels in de wijde omgeving was dit de laatste jaren dé kurk van het zomerseizoen. Die kunnen het nu schudden, terwijl de meeste sowieso al een tijd dicht zijn. Ik vrees dat menig café op het Vrijthof een dergelijke klap ook niet meer verwerken kan. En of de overheid dat allemaal financieel gaat vergoeden? Het lijkt me sterk.
De virologen hebben de macht overgenomen, althans toch in de meeste landen. ‘We doen niks zonder instemming van de deskundigen zoals het RIVM en de GGD’, zegt premier Mark Rutte telkens. Dat is te begrijpen, want die hebben natuurlijk meer verstand van gezondheidsproblemen dan de politiek. De Belgische regeringen – en dat zijn er nogal wat – houden zich schuil achter de brede rug van viroloog Marc van Ranst. Als die zegt: sluiten de boel, dan gebeurt dat.
En pas op, het is ook geen flauwekul, gezien alle overlijdensadvertenties in de kranten. Veel families kampen met persoonlijk leed. Maar hebben die er wat aan als de hele economie naar de filistijnen gaat? De politiek zou op weg naar een wederopbouw weer zelf het heft in handen moeten nemen. Er wordt door virologen gesproken over het handhaven van bepaalde maatregelen voor een periode van een of meerdere jaren. Vanuit hun wetenschappelijk perspectief gezien zullen ze geen ongelijk hebben. Alleen, dan heeft na die periode bijna niemand meer een baan, behalve bij de overheden.
We moeten oppassen voor symboolpolitiek. Wie durft het meest te verbieden? België houdt al wekenlang de grenzen met Nederland hermetisch gesloten. Want die Hollanders zouden veel te laks zijn. Maar wat blijkt, in België zijn er minstens zoveel ziekenhuisopnames dan in Nederland. Dan heeft zo’n grensblokkade dus totaal geen zin, kost alleen maar een hoop geld aan politie-inzet. Maar het komt wél stoer over. Dat een dergelijke maatregel de economie van beide landen nog meer naar beneden haalt, is blijkbaar nu van minder belang. Dat gaan we nog voelen met z’n allen.
Jo Cortenraedt
