Vitrinage: Kiki Niesten Maastricht
Wie: Kiki Niesten.
Waar: Stokstraat 28-32, Maastricht.
Wanneer: 30 aug t/m 11 september 2017.
Merken: onder meer Prada, Céline, Chloé, Alaïa, Balenciaga, Dries van Noten.
Openingstijden: di t/m vrij 10.00-18.00 uur, zaterdag 10.00-17.00 uur, zondag 12.00-17.00 uur. Maandag- en donderdagavond op afspraak.
Telefoon: +31 43 321 6432.
Elke week verschijnt op kikiniesten.nl en op haar social media een actueel beeld van de vitrine van de winkel. Waarom? Omdat een winkel een plek is om te koesteren, en kleding moet je zien, voelen en passen. En aangezien een etalage in Kiki’s woorden “verleiding achter glas” is, wordt er uitgepakt. Vooral wanneer ze het stokje overdraagt aan talentvolle artiesten of modeontwerpers.
Zoals met de Bag Bag. De tas die op een oogwal lijkt en dus geen tas is; een concept van Lernert & Sander tijdens TEFAF 2017. Afijn, tot en met 11 september zag je in Kiki’s vitrine een vrolijke reeks petten. Maar zag je die pet, en dacht je te weten wat voor een pet het was, bleek het totaal niet die pet te zijn zoals jij deze kende.
Het gaat om de flat caps van El Taller de Brujo. De flat cap is de Ciske-de-Rat-pet. De opapet. De jachtpet. Vaak in stevige wol, tweed of corduroy en in stoffig groene, bruine of beige tinten en dus vooral niet het soort dat je zo gauw associeert met modieuze, verfijnde collecties van Balenciaga, The Row en Prada. Maar dus wel met Ciske de rat, grootvader of die jager. En deze flat caps van El Taller de Brujo zijn dus, je snapt het al, verre van doorsnee.
Kiki had twintig stuks in de etalage – en dus in de verkoop, van de makers Hendry Perdon en Edu Martens, van El Taller de Brujo, wat Spaans is voor ‘Werkplaats van de Tovenaar’. Vanuit hun atelier in Amsterdam maken zij mode en kostuums, maar werken ze ook in het geheim aan nieuwe projectjes, die niet per se vooraf bedacht zijn, maar die ontstaan gedurende het creatieve spel. Magie, noemen aanschouwers dat.
Deze flat cap is daar een mooi voorbeeld van. En alhoewel ze het traditionele flat cap-silhouet volgen, slaan de voorwerpen toch een nieuwe weg in. Perdon en Martens ontwierpen namelijk een design dat rechter, hoekiger en dus strakker oogt. Daarnaast zochten ze voor ieder exemplaar naar de juiste stof. Tweedehands stof, in alle vintage hoekjes van Amsterdam. Dat kon dan denim zijn, een couturejurk, een Japanse obi of een Schotse mohair sjaal. Het is van origine een mannenpet, maar door dit silhouet en de stof, past het net zo goed bij vrouwen.
Uniseks, stoffenrecycling, de tijd nemen om zelf iets met de handen te maken… Zonder dat El Taller de Brujo het doorhad, creëerde het petten die precies aanhaakten op de actuele issues in de modewereld.
Nou ja, zo onbewust was dat nu ook weer niet: Edu en Hendry hadden het al langer niet meer zo op het snelle moderitme, en wilden bewust handgemaakte unica ontwerpen zodat niemand het ooit kon kopiëren, en ook omdat ze op deze wijze aandachtig en geműtlich uren kunnen puzzelen totdat een pet de juiste uitstraling heeft. Dat je dan voor het goedkoopste exemplaar (en dus voor uren handambacht en kwalitatieve stoffen en afwerking) € 160,- neertelt, valt dan ineens helemaal te begrijpen. Daarnaast vonden Edu en Hendry het volstrekt logisch dat je als ontwerper rekening moet houden met het milieu en niet meedoet aan kinderarbeid. Een zienswijze die doorschemert tot in de verpakking: een doos van gerecycled karton en papieren plakband, met erin een handgeschreven kaart waarop staat waar de pet van gemaakt is.
Maar of die wat zwaardere thema’s er nu voor hebben gezorgd dat deze petten bij zoveel mensen in de smaak vielen (en vallen), valt te betwijfelen. Het lijkt erop dat de kijkers naar de vitrine in de Stokstraat voornamelijk gefascineerd waren door de unieke uitstraling van de pet, en doordat ze iets erin herkenden: een sjaal met Schotse ruit, een couturejurk, een Japanse obi…
Het mes snijdt aan twee kanten. Kiki steunt graag het werk van ontwerpers en andere creatievelingen die met grote gedrevenheid creëren. Voor de geselecteerden is het een erkenning en een eer dat ze twee weken lang de etalage van Kiki’s prestigieuze modewinkel mogen overnemen. Dat Kiki een neus voor bijzonderheden heeft, blijkt dan maar weer uit het gegeven dat deze creaties als warme broodjes, maar dan in de vorm van smaakvolle flat caps, over de toonbank gingen. Al tijdens de etalagevorming.
Wil je meer weten over deze petten, klik dan hier.
