Kunst en Cultuur

Hadewych gaat internationaal

Dat heeft haar nog geen Nederlandse actrice voorgedaan, binnen drie jaar tijd twee keer een rol in een competitiefilm in Cannes. Dat is een hele prestatie van Hadewyck Minis, in Maastricht geboren en getogen.

Was het drie jaar geleden een hoofdrol in de Nederlandse speelfilm ‘Borgman’, deze keer gaat het om een bijrol in de film ‘Toni Erdmann’ van de Duitse vrouwelijke regisseur Maren Ade.

Een lange en nogal bizarre film over vader en dochter. De laatste maakt een glansrijke businesscarrière in het buitenland, maar haar vader vraagt zich af of zij ook daadwerkelijk gelukkig is. Hij haalt de meest hilarische toeren uit om dat uit te zoeken en zich bij tijd en wijle op dezelfde locaties, met name in Boekarest, ook als zakenman uit te geven. De film duurt erg lang, 2 uur en 42 minuten, dat had iets korter gemogen. Maar door allerlei verrassende en deels komische wenddingen blijft het toch interessant om te kijken.

De hoofdrollen worden uitstekend vertolkt door Peter Simonischek en Sandra Hüller. In totaal zien we Hadewych Minis pakweg een kwartier in enkele situaties, waarbij ze de vriendin speelt van Inès (Hüller), met name op de momenten dat er gefeest wordt. Een drankje hier, een snuifje daar. Die bijrol gaat haar gemakkelijk af.

Wellicht is het voor Hadewych een stap naar ook een carrière als actrice over de grens, want de Nederlandse markt is maar klein. De Duitse is een stuk groter. Al heeft de tegenwoordig in Amsterdam wonende Maastrichtse het al druk genoeg, want haar zangcarrière loopt ook als een trein, zoals we onder meer gezien hebben op Bevrijdingsdag in Amsterdam. Daar was voor haar wél de hoofdrol weggelegd.

Door haar drukke programma in Nederland kon Hadewych Minis niet met de rest van de crew van ‘Toni Erdmann’ op de rode loper verschijnen, maar ze komt dit weekeinde alsnog wel naar Cannes. Want zij heeft  begrepen dat het niet verkeerd is om hier je gezicht te laten zien en te praten met de juiste mensen.

Maandag treffen we haar, voor Hadewych geen vrije Pinksteren dus.

 

Jo Cortenraedt 

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Kunst en Cultuur

Gerelateerd nieuws