Branded content|Kunst en Cultuur

Bonnefanten pakt uit met Paloma Varga Weisz

Begin oktober 2019 opent in het Bonnefantenmuseum de solotentoonstelling BUMPED BODY van Paloma Varga Weisz (1966). Voor het publiek betekent dit de eerste kennismaking met het figuratieve oeuvre van deze Düsseldorfse kunstenares die in Nederland grotendeels onbekend is, maar internationaal gestaag aan de weg timmert. Vooral haar oogstrelend houtsnijwerk, gebaseerd op technieken die teruggaan naar de middeleeuwen en waarin ze zich jarenlang bekwaamde op een ambachtelijke opleiding in Zuid-Duitsland, mag zich in de aandacht verheugen. Maar wie denkt dat Varga Weisz een traditionele figuratieve beeldhouwer is, en haar werk een nostalgische verheerlijking van het verleden, komt bedrogen uit. De geboren en getogen Beierse omarmt de kunstgeschiedenis inderdaad, maar haar praktijk staat midden in de actualiteit, gaat ongemakkelijke onderwerpen niet uit de weg en is ronduit persoonlijk en intiem.

Zoals vele hedendaagse kunstenaars is Varga Weisz van alle markten thuis. Haar praktijk beweegt zich soepel tussen houtsnijwerk en keramiek, tekening en aquarel, theatraal environment, film en geluidswerk. Met deze disciplines en media roept zij een betoverende wereld op met maskerades, vermommingen en rolverwisselingen, waarin eigenaardige wezens de toon zetten. We zien half-mens-half-dierfiguren, gezichten met zes ogen en oren, een man zonder ledematen met een zwangere buik of een gigantische penis als neus en vrouwen met drie hoofden of een extra kinderhoofdje. Veelal klein van formaat en wat schematisch van vorm ogen deze surrealistische, hybride gestalten, uitgevoerd in houtsnijwerk en klei, niet als natuurgetrouwe evenbeelden wier misvormingen bij de toeschouwer mededogen of weerzin oproepen. Hun uitstraling is daarvoor te onwerelds en sereen. Ze doen eerder denken aan de bevallige en monumentale, religieuze figuren en portretten in de vroeg-renaissancistische schilderkunst van Lucas Cranach en Piero della Francesca.

Die schematische aanpak geldt echter niet voor de huid van de sculpturen. Veel tijd is gaan zitten in het bewerken van het oppervlak van de beelden in lindenhout en klei. Mede door haar jarenlange, traditionele training beschikt Varga Weisz over een fijnbesnaard register aan uitdrukkingswijzen.

Deze sculpturen presenteert de kunstenares veelal op eenvoudige sokkels, op plankjes of geledingen aan de wand of in houten kasten met de deur open. Door hun oude dan wel ouderwetse uitstraling dringt de vergelijking zich op met heiligenbeelden zoals we die aantreffen op wanden en zuilen van kerken. Maar evengoed met een pronkkast vol porselein of prullaria van de rommelmarkt voor op de vensterbank.

Naast kleinschalige sculpturen zijn er ook grote zaalvullende installaties in de tentoonstelling die herkenbaar lijken maar dat in de uitvoering niet zijn, zoals de kruisiging van Jezus Christus, Grootmoeders Boshut (uit Roodkapje) en Sneeuwwitje (zonder zeven dwergen). De details kloppen echter van geen kanten: Christus blijkt een geradbraakte vrouw en haar gelaat toont een opvallende gelijkenis met de kunstenaar zelf. Sneeuwwitje is veranderd in een jongen en de glazen kist in een laboratorium.

Varga Weisz is een beeldhouwer die nieuwe zinnebeelden creëert over universele thema’s en motieven vanuit een persoonlijk perspectief, dat door indringende verbeelding het autobiografische ontstijgt. Ze weekt stereotype representaties los van hun mythologische of religieuze bron en verbindt ze aan persoonlijk en hedendaags onbehagen. Het historische vrouwelijke lichaam vormt een centraal motief waarmee zij in een surrealistische en verbeeldingsrijke visuele taal een diversiteit aan thema’s verkent.

Het Bonnefantenmuseum focust graag op minder bekende maar invloedrijke kunstenaars en artistieke praktijken. Dit draagt bij aan de signalerende functie en het onderscheidend profiel van het Bonnefanten in Nederland.  Het Bonnefanten wil thuishaven zijn voor de eigen (eu)regio en Varga  Weisz’s werk dat deels zijn inspiratie vindt in de middeleeuwse sculptuur uit het maasrijn-gebied, is een mooi voorbeeld van een organische verbinding tussen oud en nieuw.

BUMPED BODY is te zien van 06.10.2019 – 20.02.2020

Jan Hendrix: Wasteland 
Verderop in het najaar, vanaf november, is er in het Bonnefanten een expositie te zien van Jan Hendrix (1949), geboren in Limburg,  maar al bijna veertig jaar wonend in Mexico-Stad. Het werk van deze kosmopolitische kunstenaar is verwant aan de geschiedenis van (ontdekkings)reizen. Hendrix studeerde in de jaren zeventig film aan Ateliers 63 en fotografie en beeld aan de Jan Van Eyck Academie in Maastricht, en heeft daar een stevige basis in de conceptuele kunst opgedaan. Het merendeel van het werk dat hij door de jaren heen in Noord- en Zuid-Amerika maakte, is echter geïnspireerd op natuurgeschiedenis en reisverslagen. Van hieruit heeft zijn grafische kunst zich ontwikkeld, met name in de vorm van zeefdrukken.

In deze eerste overzichtstentoonstelling van Hendrix die in grote musea aan beide kanten van de Atlantische Oceaan te zien is, wordt geprobeerd de interne coherentie van zijn visuele productie over te brengen.

www.Bonnefanten.nl

___________________________________________
Abonneer je op Chapeau Magazine
Sluit nu een jaarabonnement af voor slechts €29,50 en ontvang vele extra’s -> meer info <

 

 

  

 

 

Deel dit artikel:
Meer artikelen over:
Branded content, Kunst en Cultuur

Gerelateerd nieuws