Museum Insel Hombroich: puurder kun je kunst niet ervaren
Geregeld trekken we er met een vrolijk gekleurd jaren tachtig-campertje op uit. Een weekend zonder plannen, gewoon rondzwerven en ontdekken. Het levert avontuurlijke overnachtingsplekjes, romantische picknicks en adembenemende wandelingen op. Om de richting waarin we rijden toch een beetje te duiden, kiezen we een culturele bestemming die we nog niet kennen. Dit keer viel mijn oog op Museum Insel Hombroich bij Neuss in Duitsland.
Het geleende campertje hangt vol inspirerende spreuken. Daardoor kom je meteen in een vertraagde stand: ‘Little by little one travels far’ en ‘Never drive faster than your guardian angel can fly.’ Camperwijsheden die staan als een huis. Deze keer tuffen we op ons gemak richting Düsseldorf, want harder dan 90 kilometer per uur kunnen we niet. Twintig kilometer ten zuidoosten van deze stad ligt een culturele buitenplaats waar ik al lang nieuwsgierig naar ben.
Museum Insel Hombroich is een oase in een van de meest verstedelijkte gebieden van Europa. Bij het betreden van het museumeiland – dat in een bocht van het riviertje de Erft ligt – daalt een rust over je heen. Tussen velden vol weelderige grassen en bloemen zwemmen in waterplassen Canadese ganzen met hun jongen. Grindpaden slingeren door het landschap en leiden je langs veertien kunstpaviljoens. De gebouwen – een aantal in strak baksteen ontworpen door de Duitse architect Erwin Heerich – zijn alleen al het bezoeken waard. Het zijn geen gebouwen, eerder betreedbare sculpturen. ‘Binnen’ en ‘buiten’ communiceren met elkaar door glazen wanden of plafonds en open deuren. Overal ervaar je contact met de natuur. Kunstwerken van grote namen als Cézanne, Matisse, Rembrandt en Klein, hangen zonder tekstbordjes en glurende suppoosten aan de wanden. Puurder kun je kunst niet ervaren!
Het restaurant, dat in het midden van het museumpark ligt, is al net zo puur. Er valt niets te kiezen. Elke bezoeker krijgt, bij de entreeprijs inbegrepen, een appel van eigen gaard, een fles bronwater, een Duits broodje, koffie en thee. In de schaduw van een oude boom kun je aan kriskras verspreide tafeltjes en stoeltjes de lekkernijen oppeuzelen. Om vervolgens verder te slenteren, want in deze culturele oase is vertragen niet moeilijk en loop je nooit harder ‘than your guardian angel can fly’.