Saoedische pret aan de Côte d’Azur
Dat de Franse zuidkust nog altijd een heerlijke vakantiebestemming is, weten niet alleen vele Fransen, Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Russen en andere toeristen. Ook in Saoedi-Arabië is dat volop bekend, althans bij de elite.
Deze maand viert koning Salman bin Abdul Aziz al Saud vakantie in zijn eigen paleis in het plaatsje Vallauris Golfe-Juan. Die plaats ken ik toevallig, ik logeer er elk jaar tijdens het filmfestival in Cannes, een afstand van goed 5 km.
De Koninklijke familie zit er niet elk jaar, maar deze keer is het prijs. En, de koning is niet alleen gekomen. Op de luchthaven van Nice landden enkele Boeings 747 met in totaal een delegatie van zo’n duizend Saoediërs. Kijk, die man is nog eens sociaal, die gunt zijn landgenoten ook nog wat.
Het paleis biedt nogal wat ruimte, maar duizend man gaan er niet in. Geen probleem, want het gezelschap heeft honderden kamers afgehuurd in de grote hotelpaleizen in Cannes, zoals het fameuze Carlton.
Nu is er een verhit debat uitgebroken aan de Côte d’Azur, want de Koninklijke familie bleek zo brutaal om niet alleen het eigen terrein te gebruiken, maar ook een stuk openbaar strand af te laten zetten, zodat daar niemand anders meer op kon, dus ook geen plaatselijke inwoners.
Die zijn nu met een handtekeningenactie begonnen om het strand terug te eisen. De kwestie toont de gevoeligheid en de tweespalt. De middenstanders, hoteliers en restaurateurs zijn erg blij met de komst van de Saoediërs. Die smijten met geld en laten in totaal vele miljoenen achter.
De rest van de bevolking ziet de Koninklijke familie liever gaan dan komen, vanwege alles wat ze zich durven permitteren. De lokale autoriteiten zijn er nog niet helemaal uit en proberen de zaak te sussen.
Het hele circus doet me denken aan een lange tafel op het terras van datzelfde Carlton, dat tijdens het filmfestival elke dag gereserveerd wordt voor een tiental mannen op leeftijd uit Qatar. Een vrouw is er nooit bij. Naar het schijnt zijn hun vrouwen (de meesten hebben er meer dan een), wel in de buurt, maar die mogen zich slechts beperkt en dan nog flink bedekt laten zien. De mannen drinken steevast thee en af en toe wat water. Geen alcohol. Ze kijken wat op hun mobiele telefoon en af en toe spreken ze een woord.
Maar van personeel dat er al jaren werkt, heb ik begrepen dat ’s nachts op hun suites heel andere principes gelden. De duurste callgirls worden dan binnengebracht en het personeel moet dan zeer discreet (en anders verpakt) de meest exclusieve alcoholische versnaperingen brengen.
De Saoedische koning heeft overigens ook een paleis in het Spaanse Marbella. Goede smaak heeft die familie, althans een dure smaak. Maar ze kunnen het zich permitteren. Een plaatselijke sexshop-eigenaar was altijd blij met de komst van de familie. Want hij moest dan wat dames van losse zeden regelen. Dat de mannen hun vrouwen bij zich hadden, was niet zo’n probleem. Die verbleven immers in een andere vleugel van het paleis en mochten daar alleen met de toestemming van hun mannen uit.
In ieder geval een duidelijk systeem. En wat deden die mannen, inclusief de koning, overdag? Bidden, veel bidden.
Jo Cortenraedt