Zonovergoten genoten bij l’Auberge

Ietwat verscholen achter Château Neercanne, gevestigd in de voormalige stallen van het kasteel, vind je l’Auberge de Neercanne. Een toegankelijk lunchrestaurant waar het heerlijk toeven is. Met het juiste weer beleef je hier al snel een mini-vakantie in eigen land, zo (her)ontdekte ik op een zonnige vrijdagmiddag.

Perfect plekje 

We hebben geluk vandaag. Het zou eigenlijk regenen, maar de weergoden zijn ons goed gezind. We nemen plaats op het terras van l’Auberge. Dat terras vind je op een unieke locatie; precies tussen Château Neercanne en het lunchrestaurant, met uitzicht over het Jekerdal aan de ene kant, en het grottenstelsel aan de andere kant. De grote witte parasols boven ons zijn heel elegant en het terrasmeubilair is met haar sierlijke zit wellicht een tikkeltje kitsch maar eigenlijk heerlijk romantisch.

Kir Royale

Onze lunch beginnen we zoals elke lunch bij l’Auberge; met een glaasje gepersonaliseerde Kir Royale. Met likeuren – we hebben keuze uit drie smaken – van de Limburgse Stokerij Veldman en mousserende wijn van Kasteel Genoels-Elderen in Riemst, net over de grens. Lekker lokaal, een voorbode voor de rest van onze lunch. Daarbij eten we knapperige falafel, huisgemaakt ‘12-jaar-oud-desem’-brood en een schaaltje oesters.

De rest van onze lunch is iets minder ‘gewoon’. In plaats van à la carte of het Bib Gourmand-menuutje stelt gastheer Leo Smeijers een proeverij van l’Auberge klassiekers en must tries voor. De gerechten worden in kleine porties geserveerd, zodat het allemaal wel nog behapbaar blijft.

Het eerste gerecht dat we proeven is lekker fris en zomers; super malse Royal Noir hoender, geserveerd met geroosterde gele biet uit eigen tuin, crème van Sjevroaje-geitenkaas en een jus van gepofte knoflook. ,,Dit vind ik dus echt verrukkelijk’’, zucht mijn tafelgenoot terwijl ze als kersje op de taart ook mijn Sjevraoje kaas (ik ben op z’n zachts gezegd geen fan van geitenkaas…) nog verorbert.

Ook het volgende gerecht pas perfect bij het seizoen; een frisse ceviche van doradefilet met gazpacho van groene tomaat uit eigen tuin. Van deze gang vind ik het jammer dat we maar kleine porties proeven; de gazpacho gaat tot de laatste druppel op. Evenals de bijpassende pinot grigio La Sclusa uit Friuli overigens; deze heeft mooie een kruidige afdronk.

Lokaal

Uit eigen tuin of uit de regio; bij l’Auberge wordt zo veel mogelijk gewerkt met streekproducten. De velouté in het derde gerecht is gemaakt van knolselderij uit eigen tuin, het buikspek is van Varkenshoederij Kuusj. Het festijn wordt afgemaakt met verse zomertruffel. Ondanks dat laatste ingrediënt vind ik dit dan juist weer een heel warm en winters gerecht. De smaak van de knolselderij is heel subtiel.

Voordat we een bezoek brengen aan de groente- en kruidentuin, waar veel groentjes en kruiden uit de keuken van l’Auberge vandaan komen, wordt het enige gerecht dat voor 99 procent ‘uit eigen tuin’ komt voor ons klaargezet: gefrituurde courgettebloem met crème van peterselie en knoflook en een salade. Dit mag dan geen plaatje zijn om naar te kijken (de courgettebloem lijkt wat ongecontroleerd uit de kluiten gewassen), smaken doet ie zeker. We proeven de pure ingrediënten onder het genot van een glaasje Monte Alina verdejo, waar we een beetje anijs in herkennen.

Secret Garden

Na ons laatste voorgerecht komt gastheer Leo Smeijers aan tafel met wat lijkt op een dessert. ,,Om zo dadelijk mee te nemen naar onze secret garden: een gin-tonic à la Leo.’’ In het martiniglas met citroensorbet gaat hibiscus tonic met Bombay-gin. De citroensorbet zorgt voor een flinke schuimlaag op de roze, verrassende cocktail.

Het duurt niet lang voordat chef-kok Raymond Remmen ons meeneemt naar zijn groente- en kruidentuin. Vol trots vertelt de chef, die tevens triatleet is, over alle kruiden en groenten die hier groeien. De afgelopen jaren heeft hij, samen met een groep vrijwilligers die de tuin dagelijks onderhouden, geëxperimenteerd met de aangroei van een grote diversiteit aan groenten- en kruidensoorten. Hier vindt hij de inspiratie en de ingrediënten voor zijn gerechten. Zo groeien er hier bijvoorbeeld tientallen verschillende soorten tomaat. Wij verlaten de tuin met een paarse peper, een mini-komkommer en colakruid.

Knallende afsluiter

Als hoofdgerecht hebben Raymond en Leo voor de gebakken schartong à la meunière met snijbiet, geprakte nieuwe aardappel en sprot, overgoten met een heerlijke botersaus gekozen. Gecombineerd met de 2017 Chardonnay van Domein de Wijngaardsberg uit Ulestraten.

Voor het dessert ruilen we het met wit-linnen gedekte tafeltje in voor de hoge lounge-set die aan het uiteinde van het terras staat. De loungeset staat als het ware met de rug richting het terras, en de blik op oneindig (de Jekervallei, van Maastricht tot Luik) gericht. Gezien de gasten die nu naast ons zitten, denk ik dat dit de plek is waar voorbijgangers even een drankje kunnen doen tijdens een wandeling of fietstocht door de omgeving.

Hier genieten we van het uitzicht en een fris, zoet-zuur dessert: baba met limoncello en citroensorbert overgoten met Scavi. Daarbij drinken we limoncello-spritz die tevens op een bolletje citroensorbet en met alcoholvrije mousserende wijn wordt geserveerd. Heel veel citrussmaken en een mooi luchtige baba. Wat mij betreft een super smakelijke en verrassende afsluiter.

Ruim vijf uur nadat we aan tafel schoven, laten we het landgoed van Châtaeu Neercanne weer achter ons. Een lange zit die zo voorbij vloog. We hebben zonovergoten genoten. Als een God in Frankrijk, en dat ‘gewoon’ in Maastricht.

Von Dopfflaan 10, Maastricht (NL) – +31 (0)43 325 1359 – oostwegelcollection.nl