Ik ben overstag. Jaren hebben ze erom gezeurd. Jaren heb ik volgehouden dat een pup erbij te veel is. Druk gezin, drukke baan en dan ook nog een hond? Maar het is ze gelukt. We hebben een handenbindende viervoeter met hele lieve blauwe ogen. Avondje theater? Vergeet het voorlopig maar!
Stiekem ben ik daarom blij dat theaters nu zoveel moois online aanbieden. Ik hóef de deur helemaal niet uit. Vanavond geniet ik thuis van Midzomernachtsdroom, uitgevoerd door vier grote zuidelijke culturele instellingen. Hondje aan mijn voeten, alcoholvrij biertje binnen handbereik, laptop op schoot.
Sinds 1 juli mogen ook theaters weer onbeperkt publiek ontvangen, zolang iedereen maar 1,5 meter van elkaar afzit. Maar een halfgevulde zaal dekt natuurlijk nooit de kosten van een voorstelling. Acteurs, regisseurs, technici en ander personeel moeten betaald worden. Grotere producties zitten er ook na de versoepeling van de coronamaatregelen dus niet in. Een onzekere tijd voor de culturele wereld, waar ook nog eens ver vooruit geprogrammeerd wordt. Om de culturele honger van het vaste publiek te voeden en de kas toch een klein beetje te spekken, zijn er allerlei online initiatieven. Van opera en toneel tot dans en klassieke muziek.
Voor Midzomernachtsdroom hebben vier instellingen de handen ineengeslagen. Opera Zuid, Toneelgroep Maastricht en philharmonie zuidnederland brengen vanuit de Muziekgieterij deze voorstelling met verwijzingen naar het stuk van Shakespeare en fragmenten uit de toneelmuziek van Mendelssohn. Acteur en verteller Stijn Vervoort, mezzo-sopraan Florieke Beelen en sopraan Fenna Ograjensek, pianist Robert Weirauch en een blazerskwintet staan in de Muziekgieterij op 1,5 meter afstand van elkaar en brengen een ode aan de langste dag van het jaar: midzomernacht. Hoe vreemd het voor hen ook zal zijn om zonder publiek en reacties te spelen, als online-toeschouwer merk je er eigenlijk amper iets van. De acteurs spelen niet het originele stuk van Shakespeare, veel te ingewikkeld voor zo’n korte uitvoering. Regisseur Michel Sluysman laat de acteurs gedichten over de liefde uitspreken, van Annie M.G. Schmidt tot door hemzelf geschreven poëzie. Drie kwartier lang staat de opkomst en de ondergang van de liefde centraal. Het verhaal begint hoopvol en smachtend, dan volgen de teleurstellingen, om uiteindelijk te eindigen in verlies en verdriet.
In tijden van Corona is ‘online culturen’ zonder kuchende buren en met een dromend hondje aan mijn voeten een prima alternatief. Toch zit ik na de zomer liever weer in een zachte rode pluche stoel in een bomvolle theaterzaal. Maar ik hou mijn hart vast. Niet voor mijzelf maar voor de culturele instellingen. En dus druk ik op de donatieknop. Want als ik wil dat deze vier instellingen er eind van het jaar nog zijn, dan moeten ze de tijd ertussen wel kunnen overbruggen. En tegen die tijd zal mijn pup toch wel groot genoeg zijn om een avondje alleen thuis te blijven. O nee, ik heb mijn kinderen als oppas!
Bekijk Midzomernachtsdroom via
