Hoe een ouderwets boertje plotseling modieus werd

Wonderlijk. Die ene man uit dat kleine dorp, die ik tot voor kort nogal ouderwets vond uitzien, oogt ineens bijzonder modieus. Hij gaat naadloos op in het populaire jaren zeventigstijltje.

Hij heeft er zelf vrij weinig voor gedaan. Sterker nog, vanmorgen trok hij waarschijnlijk precies dezelfde kledingstukken aan als alle vorige vijfenvijftig jaren. Nee, ik geloof niet dat hij op de hoogte is van de laatste collecties van Gucci, Prada of Paul Smith. Wat ik wél geloof is dat de modewereld hem, alsof het een schrikkeljaar is, na een dikke vijftig jaar opnieuw erkenning geeft.

Ik kijk naar hem en ik zie de catwalk. Hij, de traditionele man uit het boerendorp, oogt zo modieus als wat in zijn iconische seventies-stukken. Dan heb ik het over zijn boterzachte coltrui met daaroverheen een verfijnd colbertjasje, zijn liefde voor de klassieke pied-de-poule prints, suède, poloshirts en vintage pilotenbrillen met groenige glazen. Hij moest eens weten.

Deze man is een chiquere uitvoering van dat tijdvak. We kennen namelijk ook stoerdere varianten op deze stijl. Zoals de Ryan O’Neals of de Robert Redfords. Zij zijn uit te tekenen in hun lievelingsspijkerjasjes, hun geblokte overhemden of die jackets met wollen kragen. Misschien ook nog wijde pijpen; je weet maar nooit. Wat betreft de vrouwelijke variant: zij draagt zeker weten wijde pijpen, bloesjes met een strik om de hals. Denk aan de cast van Charlie’s Angels, aan Blondie of Ali MacGraw.

Maar dat was toen. Zoals we weten, is het nooit een goed idee om een stijl uit een ander jaar klakkeloos te kopiëren. Het is zoals oude koeien uit de sloot halen – dat doe je beter niet. Ténzij je het slim aanpakt.

Neem dan voor wat meer diepgang een aantal elementen uit de oude doos van 1970. Met name items van spijkerstof en leder trekken zich, net zoals het uiterlijk van George Clooney, niks aan van ouder worden. Sterker nog: ze worden er alleen maar knapper op. Wanneer je deze oldtimers afwisselt met wat nieuw moois van Prada, Gucci of Paul Smith, ben je om door een ringetje te halen.

Eigenlijk dus net zoals die man uit dat kleine boerendorp, die per ongeluk in de mode is geraakt.