Connecterra, het 220 hectare omvattende wandelgebied op de grens tussen de Belgisch Limburgse gemeenten Maasmechelen en Dilsen-Stokkem, krijgt na zeven jaar een nieuwe naam: Terhills.
Met de naamsverandering willen de Belgisch Limburgse investeringsmaatschappij LRM en Regionaal Landschap Kempen en Maasland (RLKM) het omvangrijke gebied internationaal op de kaart zetten als hoofdtoegang tot het Nationaal Park Hoge Kempen, aldus de Belgische krant Het Belang van Limburg. De nieuwe naam maakt volgens de initiatiefnemers bovendien een einde aan een stuk verwarring.
Sinds 30 juni 2013 fungeert het gebied als ‘toegangspoort en hoofdpoort’ van het Nationaal Park Hoge Kempen. Maar met het oog op de komst van het Terhills Resort deze zomer krijgt het voormalige mijngebied langzaam maar zeker zijn definitieve vorm. Een bijzonder geschikt moment om de samenwerking tussen LRM en het RLKM verder te verstevigen, aldus de twee partijen.
Investeringsmaatschappij LRM heeft de afgelopen jaren hard gewerkt om het voormalige mijngebied – met al zijn belangrijke industriële erfgoed – om te vormen tot een toeristische bestemming waarin de nadruk ligt op duurzaamheid. Belangrijke aandachtstrekkers zijn Terhills Cable Park, het Terhills Hotel, wellnesscentrum Elaisa en over enkele maanden ook het door Center Parcs geëxploiteerde Terhills Resort. Probleem is echter dat de veelheid aan plaatsnamen voor de nodige onduidelijkheid zorgde, aldus Tom Vanham, algemeen directeur van LRM en gedelegeerd bestuurder Terhills NV in Het Belang van Limburg. ,,Door Connecterra als locatienaam te schrappen, en de hoofdtoegangspoort eenduidig Terhills te noemen, wordt het veel gemakkelijker om de site buiten Limburg als één geheel te positioneren op de bovenregionale en dus ook internationale markt.”
Natuurliefhebbers die Terhills willen komen wandelen, hoeven in het vervolg niet meer te betalen om toegang tot het gebied te krijgen. ,,De verplichte toegangsgelden waren nodig voor het onderhoud. Maar dat wel ging in tegen onze filosofie dat natuur van iedereen is. Bovendien is dit uitzonderlijke jaar nog maar eens gebleken dat wandelen in de natuur een basisbehoefte is”, zegt directeur Ignace Schops van RLKM tegen de krant.
Dat betalen niet meer hoeft, wil niet zeggen dat donaties niet meer welkom zijn. Om haar doelstellingen te halen voert Terhills een systeem van ‘vrije bijdragen’ in: wie komt wandelen mag zelf bepalen of hij een schenking doet. Het geld gaat rechtstreeks naar ‘nieuwe natuurbelevingen’ in het gebied
